สหายหวังแม่นางกีร์ที่เคารพรัก

ข้าพเจ้าติดค้างแม่นางกีร์ว่าด้วยบันทึกซึ่งท่านการุณเติมต่อแลกเปลี่ยนเพิ่มรสประสบการณ์ลงในบทบันทึกที่จืดชืดขาดพริกน้ำปลาลันตานั่น 

ครั้นได้มาเห็นปุจฉาท่านหวังแหมะไว้จึ่งขอย่อเข่านั่งลงพับเพียบเรียบร้อย  ถือเสียว่าผู้น้อยประสานมือวางศอกบนหน้าตัก เจรจากับมิตรรักทั้งสองในเพลาเดียวกันนะขอรับ

บันทึกและจดหมาย เป็นเหมือนแบบฝึกฝนบทแรก ๆ สำหรับอักขระรจนากร เราท่านล้วนเคยนั่งเค้นสมองอยู่เป็นนานสองนานกว่าได้ตัวอักษรสักวรรคสักประโยคหวังจะวางลงบนกระดาษขาวเส้นบรรทัดน้ำเงินข้างหน้า  การแปรสัญญาณคลื่นไฟฟ้าในสมองให้เป็นตัวอักษรนั้นหาได้เกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ  แต่เป็นด้วยฝึกฝน  บันทึกและจดหมายจึงนับเป็นเครื่องมือฝึกตนที่ผ่านวันเวลายาวนานแลได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นเครื่องมือทรงประสิทธิผล

ในมโนทัศน์ของผู้คน  บันทึกและจดหมายมีภาพลักษณ์ของความเป็นส่วนตัว ความจริง ปะปนอยู่ค่อนข้างมาก  เครื่องมือทั้งสองจึงถูกนำมาใช้เพื่อหวังผลในการส่งผ่านเนื้อสารที่ต้องการสื่อสู่ใจคนอ่านให้ลึกที่สุด ตรงความที่สุด

ผู้คนพบบันทึกของหนูน้อยชาวยิวผู้หนึ่งที่ต้องซุกกายในห้องลับเพื่อเอาชีวิตรอดจากพวกนาซี  ต้องฟันฝ่าอุปสรรคนานาประการที่ล้วนแล้วแต่เสี่ยงต่อชีวิต  บอกเล่าพฤติกรรมซับซ้อนของมนุษย์ผ่านสายตาบริสุทธิ์ 

คนอ่านพากันติดตามด้วยความสะทกสะท้อน เอาใจช่วยให้หนูน้อยรอดชีวิต

หากผู้คนเชื่อเสียแต่ต้นแล้วว่านั่นเป็นเรื่องแต่ง เป็นนิยายเรื่องหนึ่ง! มีหรือที่จะคิดเอาใจช่วยหมดใจ  อย่างมากก็เพียงอารมณ์คล้อยไปตามวาทะศิลป์อันศิลปกรนักจารอักขระสรรบรรยายไว้

เพราะเรื่องราวที่บอกเล่า ฉากเหตุการณ์ วันเวลา ล้วนอ้างอิงสถานที่จริงเวลาจริง คุณค่าจะด้อยไปในทันทีหากเลือกใช้วิธีนำเสนอลวงอย่างนวนิยาย มีแต่ใช้วิธีนำเสนอที่สอดคล้องไปในทางเดียวกันจึงจะสามารถขับเคลื่อนเนื้อสารให้พุ่งตรงสู่ใจผู้รับอย่างสุดใจ

เรื่องดังกล่าวจึงถูกนำเสนอในรูปแบบบันทึก

สดับว่าแม่นางจางเขียนบันทึกในรูปเรื่องสั้นนั้นผู้น้อยพลอยยินดี  เพราะเป็นรูปแบบที่ซับซ้อนใช้ทักษะหลากหลายขึ้น  เพียงใคร่ขอร้องอย่าได้วางบันทึกลืมไว้ข้างตั่ง  หรือโยนลงกระโถนไปเสีย  ก็เพราะไม่ว่าจะเป็นจดหมาย บทบันทึก ความเรียง เรื่องสั้น นิยาย บทกวี ล้วนเป็นวิธีนำเสนอซึ่งรอให้เราหยิบจับนำมาใช้ให้เหมาะให้สมกับเนื้อสารที่ต้องการสื่อ

แน่ล่ะเครื่องมือที่ใกล้ความจริงที่สุด(ในสายตาผู้คน) ย่อมอันตรายที่สุดต่อผู้เขียน (จดหมายและบันทึกส่วนตัวเคยถูกนำเป็นหลักฐานในศาลเอาผิดผู้เขียน)

จึ่งเป็นหน้าที่ของรจนากรที่จะเรียนรู้ใช้และควบคุมเครื่องมือนั่น ๆ ให้เปล่งพลังสูงสุดแต่ไม่ถึงกับเผาผลาญทำร้ายผู้คน สังคม หรือตนเอง ใช้เครื่องมือให้สำแดงผลสูงสุดแลซุกนัยยะที่ไม่ลึกจนมิอาจหยั่งไม่ตื้นจนหลุดลอยไป       

ต่อข้อปุจฉาท่านหวังในการใช้บันทึกนำเสนออักษรกระบี่นั้นน่าชื่นชมนัก

ทุกการแสวงหาแนวทางใหม่ล้วนน่านิยมยินดี  ไม่ว่าผลจะเป็นเช่นไรการทดลองจะก่อสายธารเส้นใหม่  เกิดผลครั้งใหม่ซึ่งจะทำให้ธารอักษรไหลไปไม่เป็นแอ่งน้ำที่รอการเน่าเสีย 

เป็นที่น่าเสียดาย ท่านพญามังกรโบราณทะยานฟ้าคืนสู่นภดล  มิเช่นนั้นป่านนี้ยุทธจักร์นิยายอาจมีธารอักษรที่หลากกว่าเป็นอยู่นี้มากหลายนัก

ไม่ว่าธารกระบี่ท่านจะหักเหทิศทางใด
ขอเพียงมั่นใจ..
เจ้าเมฆามันจะติดตามท่านไปจนสุดสายธาร

OOO

เป็นถ้อยวาจาต่ำต้อยที่ผู้น้อยน้อมฝากไว้แลกเปลี่ยนแทนชาคารวะที่ไม่อาจอยู่ดื่มพร้อมหน้าได้ดังใจต้องการขอรับ

คารวะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น