๏ ไม่เคยคิดขอเลยความรัก
หลากประจักษ์แปลกแปร่งแบ่งคั่น
ต่างเสื้อต่างสีต่างนัยสำคัญ
ล้วนปักปันยันหมุดจุดยืน
ไม่เคยต้องการเลยความเข้าใจ
อาจมีให้ก็อึดอัดก็ขัดขืน
รู้ขัดแย้งฆ่ากันแค่วานซืน
พอมะรืนก็คืนลูบจูบปากกัน
ไม่เคยหวังเลยปรองดอง
เราผองล้วนมีกรอบตีกั้น
หมูไป-ไก่มาถ้ายืนยัน
ก็สมานฉันท์ถวัลยา
ไม่เคยต้องการเลยบทกวี
อย่ามาตีสำนวนเลยดีกว่า
ยอกย้อนฟอนฟายพ่ายน้ำตา
รอวันฟ้าสีทองผ่องอำไพ
ไม่เคยเผื่อคิดจิตสำนึก
ว่าจะลึกจะคลึงไปถึงไหน
จะปากว่าตาขย้อนซ้อนความนัย
ขอแค่อยู่อย่างไรไม่เกลียดกันฯ
