[อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑]
๏ อกโอ้กระไรเลย............บ่มิเคย ณ ก่อนกาล
แลหรือฤดีดาล................สิก็ซ่านสะท้านทรวง
ไหวหวิวประหวั่นว่า...........นะจะลาจะเลยร่วง
ส่ำสั่นสนั่นหน่วง...............ก็สิกลองกระหน่ำนำ
ไหวหวาดประหลาดว่า.......นะอุราจะถลำ
ปลิแตกแหละแยกยำ..........จะระกำประจำกาย
หวิวหวิวและลิ่วลอย...........ดุจะคล้อยโพยมพราย
เลื่อนลั่นคะครั่นคล้าย.........ก็สิคลื่นจะกลืนเกลียว
หลากล้นชะชลกล้า...........ประดาชลาเชี่ยว
โถมถั่งพลังเพรียว.............กะละเกรี้ยวพิโรธแรง
โอ้ว่ากระไรเลย................บ่มิเคยจะสำแดง
ดินดานละหานแห้ง............ก็ชะอุ่มชะเอมฉ่ำ
ณ ที่ฤดีเดียว....................อุระเกี่ยวและเหนี่ยวนำ
ร่ายเริงระบำรำ..................ผลิบุปผชาติไพรณ ที่ฤดีรัก.......................ประจักษ์ตระหนักนัย
หน่วงหนัก ณ หทัย............สิทะลักทลายแล้ว๚๛
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น