๏ เสียงเรือด่วนลั่นคุ้งเมื่อรุ่งสาง
ในเลือนรางม่านจำมิจางเสียง
ภาพหลังเขยื้อนคล้อยลอยลำเรียง
เรื่องราวเพียงผ่านไปหรือไรกัน
ครุ่นคำนึงกับความทรงจำบางบาง
มีอะไรอยู่บ้างหว่างความฝัน
ชั่วหลับตื่นคลื่นในคลองหมองลงครัน
ที่ตรงนั้นไม่มีแล้วเวลานี้
คนในภาพวาบหายกลายถ่านเถ้า
อะไรเล่าฉุดไว้ให้คงที่
ผู้ใหญ่กลายชราลงทุกที
ขณะเด็กน้อยคนนี้ไม่มีแล้ว
ท่านเขมานันทะเคยรำพึง
ถึงผู้เฒ่านายท้ายเรืออยู่แว่วแว่ว
วัยคะนองคล่องเลไม่เหลือแวว
เสียงเรือด่วนหายลับแล้ว ไม่เหลือเลย
เราผนึกบางอย่างไว้ในทรงจำ
ภาพเงาคล้ำงำอะไรอกใจเอ๋ย
เป็นเรื่องราวเก่าเก่าล้วนเปล่าเลย
หรือเมฆฝันรำเพยฤดูลมฯ***
ภาพ : ชมรมคนระโนด
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น