ได้รับหนังสือจากสำนักพิมพ์ผีเสื้อ ซองกระดาษอย่างดี มีซองบับเบิ้ลอีกชั้น แนบกระดาษเนื้อความบอกว่า 'หากมีหนังสือเล่มนี้แล้ว กรุณาบริจาคห้องสมุด'
สำนึกแบ่งปันกันอ่านผลิบานขึ้นในใจ
หนังสือของสำนักพิมพ์ผีเสื้อปราณีตสวยงามทั้งเล่ม เอาใจใส่รายละเอียดกระทั่งตัดมุมโค้งมน น่าจับ น่าถนอม เมื่ออยู่ในมือแล้วยากเหลือเกินหักใจผลักไสให้ไกลตัว
แต่ความตั้งใจงดงามของสำนักพิมพ์ผีเสื้อที่ส่งหนังสือให้โดยรับภาระค่าใช้จ่ายทั้งหมด ทั้งยังไม่ลืมเตือนสติ 'อย่าได้หวงเก็บหนังสือให้ฝุ่นจับอยู่บนหิ้ง' ครั้นได้รู้จัก 'น็อนจัง' กับเพื่อนสุนัขจิ้งจอกพูดได้ของเธอ ยิ่งไม่มีเหตุผลใดหลงเหลือที่จะเก็บความงดงามนี้ไว้กับตัว
เรียนตามตรงว่า 'อาลัยอาวร'
แต่หาก 'น็อนจัง' สามารถเดินทางไปบอกเล่าผู้คนให้เห็นค่าของ 'การแบ่งปัน' สิ่งนั้นชุ่มใจเสียกว่าอาลัยอาวรจะหน่วงรั้งไว้..
'น็อนจัง' ออกเดินทางไปห้อง 510 ดินแดง ที่ซึ่งนักหัดเขียนสาวกำลังขมักเขม้นรังสรรค์งานเขียน หวังนอกจากอรรถรสเนื้อหา น็อนจังยังสามารถบอกว่าวรรณกรรมเยาวชนที่งดงามนั้นเป็นอย่างไร..รอรับได้เลย
