เรไรร่อนร้อง : พัก

๏ พักเถิดเจ้าพักลงที่ตรงนี้
ยังมียิ้มคลอรอเจ้าเสมอ
เสียงซอสายส่ายไหวในฝันละเมอ
มาเพ้อพรอดพร่ำแจ้วจำนรรจ์
กรุ่นกำยานผ่านแผ่วหอมแก้วกรุ่น
ชื่นพิกุลกำซาบสรรค์
กระดังงาชายรั้วยังพัวพัน
ยินไหมนั่นหวานแว่วแก้วกังสดาล
เหนื่อยล้านักนะชีวิต
สุดคิดสุดใจสุดไขขาน
บางครั้งยิ่งสู้ยิ่งลนลาน
พักเถิดเจ้าเนานานในนิทรา
หมอนมิตรภาพนี้มีให้หนุน
ในไออุ่นยัีงสนิทเสน่หา
จนรุ่งเช้าเจ้าลืมตา
คืนกำลังวังชาถลาบิน ๚๛

---