จาก : โรงบ่มฝัน :..ฤดูที่ป่าเปลี่ยนสี...:



หลบซ่อนกาย


ไปกับใบไม้ที่หล่นร่วง


ในฤดูที่ป่าเปลี่ยนสี


อย่างไร้คนสังเกตเห็น...








ไม่นานฤดูหนาวจะมาเยือนและพ้นผ่าน


ส่งคืนกาลให้กลีบบางได้บานสะพรั่งไปทั่วป่าทั้งผืน


ก่อนสายฝนจะโหมกระหน่ำลงมา


ในอีกไม่ช้า








ภายใต้เสื้อคลุมกันฝน


ฉันอาจเปียกปอนและสั่นเทา


แต่จะแจ่มชัดในสายตาของเธอ


ก่อนฝนจะบอกลากลางฤดูร้อน




เมื่อฤดูที่ป่าเปลี่ยนสีหวนกลับมาอีกครั้ง


ฉันจะกลืนกาย


ไปกับใบไม้ที่หล่นร่วง


และเลือนรางในสายตาของเธอ








ฤดูกาลผันผ่าน


เนิ่นนาน...


เธอคงลืมเลือน




ทุกฤดู...


ฉันยังคงอยู่ที่นั่น


อย่างเลือนราง


ทั้งตัวตนและความรู้สึก




ในฤดูที่ป่าเปลี่ยนสี


ความคิดถึงจะร่วงหล่น


ราวกับใบไม้ที่ร่วงโรย


กระจัดกระจายไปทั่วผืนป่า








ในฤดูที่ป่าเปลี่ยนสี


ความคิดถึงจะแจ่มชัดที่สุด


แม้เธอไม่อาจมองเห็น












อังคาร ๒๔ มกราคม ๒๕๕๕
สีน้ำบนกระดาษ ๔๐๐ แกรม
ขนาด ๓๒.๕๐x๕๐ ซม.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น