จดหมายจาก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ถึงเพื่อนนักเขียน: จาก : พญาอินทรี
9 กันยายน 2543 วันนี้วันที่สวยงาม
เพื่อนนักเขียน ญาติน้ำหมึก และท่านผู้ทรงเกียรติ
ก่อนอื่นวินาทีนี้ ผม 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ขอขอบใจการได้รับเชิญ
และขอโทษที่ไม่สามารถปรากฏกาย
เนื่องจากความป่วยไข้ขัดขวางการเดินทาง
นี้ท่านทั้งปวงย่อมคาดคิดได้ว่าเป็นความปวดร้าวอย่างไรสำหรับคนเดินทาง
ครับ--ผมเป็นคนเดินทาง
ผมเคยถามตัวเองบ่อยหนว่า ได้พบอะไรบ้างในการเดินทาง?
แน่นอน! ผมพบคำตอบมากมาย
แต่ในวาระอันเป็นมงคลนี้
ขออนุญาตตอบด้วยพจนาของ สาธุคุณ แร็บไบ จูลิอัส กอร์ดอน ท่านตอบว่าอย่างไร? ท่านตอบอย่างนี้
คนเดินทางเขาพานพบกับ (1) ประสบการณ์อันผนึกแน่นในความทรงจำ
และหรือ (2) ประสบการณ์อันมิสามารถลืมเลือน
นั้นเป็นความจริง--ใช่ไหม?
ในนามของนักเขียนสารคดีการเดินทางท่องเที่ยว และเฝ้าติดตามความเคลื่อนไหวในวงการตลอดมา น่ายินดีว่าเวลาผ่านมาถึงศตวรรษนี้ งานเขียนทำนองนี้ได้คลี่คลายหรือพัฒนาด้วยความบากบั่นพากเพียรของเพื่อนนักเขียน การสร้างสรรค์ในโลกสันนิวาสของเพื่อนนักเขียนเสนอผลงานออกมาหลากหลายรูปโฉม หลากรส และหลายรูปแบบพ้นจากความเป็นไกด์ บุ๊ค ตามขนบเก่า
หากว่าเป็นผลงานวรรณกรรมในอีกมิติอย่างงดงาม
การทำงาน และการทำงานหนักของนักเขียนสารคดีท่องเที่ยว สนองธุรกิจและอุตสาหกรรมท่องเที่ยว นั้นไม่หมายถึงการเป็นตารางเวลาบอกเวลาของรถโดยสาร ขบวนรถไฟ เรือ หรือเครื่องบิน เท่านั้น
ไม่หมายถึงการบันทึกลม-ฟ้า-อากาศ
ไม่หมายถึงการเขียนแผนที่ด้วยตัวอักษร
โดยตรรกะว่า โลกไม่กว้างกว่าแผนที่
ไม่หมายถึงการเป็นเข็มทิศ หรือการบอกระยะไมล์เท่านั้น
แต่โดยการปรับระหว่างสองสาระ บทความกับนวนิยาย article กับ fiction โดยไม่ยากเกินกว่าความสามารถของเพื่อนนักเขียน แล้วก็ปรากฏออกมาเป็นผลงานน่าชื่นชม พาดพิงถึงชีวิต ศิลปวัฒนธรรม และปรัชญา
สีสันของชีวิต และสีสันของความเคลื่อนไหว
ผมเองนั้นเชื่อในความคิดว่า : การเดินทางเป็นสายตาของนักเขียน การพบผู้คนหมายถึงการทำความเข้าใจกับชีวิตและโลก
ท่านทั้งปวงคงไม่ปฏิเสธ--ใช่ไหม?
นักเขียนไม่มีสิทธิ์ตัดพ้อความยากลำบาก และไม่อ้างความเหน็ดหน่าย
นักบวชนิกายเซนบางท่านสอนว่า
"ปลายทางของการเดินทางคือ ไม่มีปลายทาง..."
ขอเพื่อนนักเขียนโชคดีในการเดินทางนาทีข้างหน้า สวัสดี
หมายเหตุ : นับเป็นเรื่องเศร้าเมื่อนักเขียนสารคดีไม่สามารถเดินทางได้ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ จึงเขียนจดหมายมาแทน ในงาน อ.ส.ท. ไรเตอร์ ปาร์ตี้ ณ หอประชุม สำนักพิพิธภัณฑ์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เมื่อวันที่ 9 ก.ย. 43 อ่านโดย ศิลา โคมฉาย
(ตีพิมพ์ใน สยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ ประจำวันที่ 17-23 กันยายน 2543)
9 กันยายน 2543 วันนี้วันที่สวยงาม
เพื่อนนักเขียน ญาติน้ำหมึก และท่านผู้ทรงเกียรติ
ก่อนอื่นวินาทีนี้ ผม 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ขอขอบใจการได้รับเชิญ
และขอโทษที่ไม่สามารถปรากฏกาย
เนื่องจากความป่วยไข้ขัดขวางการเดินทาง
นี้ท่านทั้งปวงย่อมคาดคิดได้ว่าเป็นความปวดร้าวอย่างไรสำหรับคนเดินทาง
ครับ--ผมเป็นคนเดินทาง
ผมเคยถามตัวเองบ่อยหนว่า ได้พบอะไรบ้างในการเดินทาง?
แน่นอน! ผมพบคำตอบมากมาย
แต่ในวาระอันเป็นมงคลนี้
ขออนุญาตตอบด้วยพจนาของ สาธุคุณ แร็บไบ จูลิอัส กอร์ดอน ท่านตอบว่าอย่างไร? ท่านตอบอย่างนี้
คนเดินทางเขาพานพบกับ (1) ประสบการณ์อันผนึกแน่นในความทรงจำ
และหรือ (2) ประสบการณ์อันมิสามารถลืมเลือน
นั้นเป็นความจริง--ใช่ไหม?
ในนามของนักเขียนสารคดีการเดินทางท่องเที่ยว และเฝ้าติดตามความเคลื่อนไหวในวงการตลอดมา น่ายินดีว่าเวลาผ่านมาถึงศตวรรษนี้ งานเขียนทำนองนี้ได้คลี่คลายหรือพัฒนาด้วยความบากบั่นพากเพียรของเพื่อนนักเขียน การสร้างสรรค์ในโลกสันนิวาสของเพื่อนนักเขียนเสนอผลงานออกมาหลากหลายรูปโฉม หลากรส และหลายรูปแบบพ้นจากความเป็นไกด์ บุ๊ค ตามขนบเก่า
หากว่าเป็นผลงานวรรณกรรมในอีกมิติอย่างงดงาม
การทำงาน และการทำงานหนักของนักเขียนสารคดีท่องเที่ยว สนองธุรกิจและอุตสาหกรรมท่องเที่ยว นั้นไม่หมายถึงการเป็นตารางเวลาบอกเวลาของรถโดยสาร ขบวนรถไฟ เรือ หรือเครื่องบิน เท่านั้น
ไม่หมายถึงการบันทึกลม-ฟ้า-อากาศ
ไม่หมายถึงการเขียนแผนที่ด้วยตัวอักษร
โดยตรรกะว่า โลกไม่กว้างกว่าแผนที่
ไม่หมายถึงการเป็นเข็มทิศ หรือการบอกระยะไมล์เท่านั้น
แต่โดยการปรับระหว่างสองสาระ บทความกับนวนิยาย article กับ fiction โดยไม่ยากเกินกว่าความสามารถของเพื่อนนักเขียน แล้วก็ปรากฏออกมาเป็นผลงานน่าชื่นชม พาดพิงถึงชีวิต ศิลปวัฒนธรรม และปรัชญา
สีสันของชีวิต และสีสันของความเคลื่อนไหว
ผมเองนั้นเชื่อในความคิดว่า : การเดินทางเป็นสายตาของนักเขียน การพบผู้คนหมายถึงการทำความเข้าใจกับชีวิตและโลก
ท่านทั้งปวงคงไม่ปฏิเสธ--ใช่ไหม?
นักเขียนไม่มีสิทธิ์ตัดพ้อความยากลำบาก และไม่อ้างความเหน็ดหน่าย
นักบวชนิกายเซนบางท่านสอนว่า
"ปลายทางของการเดินทางคือ ไม่มีปลายทาง..."
ขอเพื่อนนักเขียนโชคดีในการเดินทางนาทีข้างหน้า สวัสดี
หมายเหตุ : นับเป็นเรื่องเศร้าเมื่อนักเขียนสารคดีไม่สามารถเดินทางได้ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ จึงเขียนจดหมายมาแทน ในงาน อ.ส.ท. ไรเตอร์ ปาร์ตี้ ณ หอประชุม สำนักพิพิธภัณฑ์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เมื่อวันที่ 9 ก.ย. 43 อ่านโดย ศิลา โคมฉาย
(ตีพิมพ์ใน สยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ ประจำวันที่ 17-23 กันยายน 2543)
