๏ ฉัพพรรณรังสี ฉายส่องชีวิตาลัย
สว่างกระจ่างใจ รุจิรุ้งจรุงเรือง
ฉับพลันประจัญชัด โพธิสัตว์อุบัติเบื้อง
โพ้นยามโพยมเยื้อง มาศเมลืองวิมุติธรรม์
แดนใดในดงด้าว ฤๅจะเท่ามิเทียมกัน
คือแดนอุดมอัน ชระอุ่มอุไรรอง
ด้วยแสงแห่งธารธรรม ฉายส่องนำค้ำครรลอง
กุศลกรรมครอง มนมุ่งนิพพานสมัย
เมียงหมายมลายตน ประลุพ้นมโนมัย
มุ่งโมกษธรรมไกล ประกอบไว้กับใจเตือน
ปริเวทนาการ กุมวัฏสังสารเขยื้อน
หลากริ้วย้อนรอยเยือน อายตนะเปื้อนฝุ่นกามา
คงแสงเพียงโคมผ่อง ฉายแสงก่องส่องมรรคา
คือธรรมล้ำเวลา ทยาลุอุโฆษธรรม
คือภูมิพิเชฐภาค ชำระหลากกิเลสกรรม
ร่มโพธิกันฝนพรำ พิไลล้ำ..พุทธภูมิฯ
ภาพ : อ. เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ จากบล็อก jailak.blogspot.com
