๏ จริยธรรมค้ำ............ใจเมือง
รองประชาสังคมเรือง....แหล่งหล้า
มานานมานมเนือง........นรชาติ ท่านแฮ
โยงเกี่ยวกระหวัดกล้า...ก่อเกื้อกาลอุดมฯ
๏ มโนสำนึกแม้น........นาวา
ลอยล่องชเลครา.........คลื่นครื้น
ผจญเมฆลมพา...........ยุใหญ่
ตึงหย่อนผ่อนลึกตื้น.....ไตร่ต้องตรองความฯ
๏ สามัญดีชั่วรู้..............ใจตน
ปรุงแต่งวาทะกล...........กล่าวถ้อย
กลับตาลปัตรตระบัดปน...ปฏิเวธ นาพ่อ
หยาบอยากอนาจย้อย.....อย่างเนื้อหิวสยองฯ
๏ ภินท์พังประดังแล้ว......ใจเมือง
เข็นแต่ความฝืดเคือง.......เคลื่อนคลุ้ง
คนดีพลีชีพเปลือง..........ตายต่อ กันนา
คนร้ายสบายยุ้ง..............โยกโย้เริงระยำฯ
ภาพ : วสันต์ สิทธิเขต
Tags: มหาสันติยาตรา
, poem