หนังสงครามถูกสร้างไว้มาก  โดยมากฉายภาพความเหี้ยมเกรียมของจิตใจมนุษย์  ความโหดร้ายทารุณสยดสยอง ฉากฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ยิวของนาซี  ฉากสงครามเวียตนาม  ฉากสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและสอง  ฉากสงครามกลางเมืองถูกนำมาใช้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจากหลากมุมหลายประเด็นแล้วแต่คนเขียนบทจะหยิบจับขึ้นมา  ประดาผู้สร้างมักกล่าวว่าต้องการสะท้อนให้มนุษย์ตระหนักถึงผลของสงคราม

แต่ภาพความรุนแรงที่ถูกฉายย้ำฉายซ้ำนั่นเล่า สะท้อนอันใด

บอกเล่าความโหดร้ายของสงครามโดยประทับภาพละมุนลงในจิตใจ ตระหนักภัยสงครามที่ไม่ใช่ด้วยเสียงปืน คราบเลือดและน้ำตา

หรือหนังสงครามที่ดีไม่สมควรเป็นเช่นนี้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น