☉ขื่นเข่นเข็นขุกสุกไหม้
ตาไม้แตกปมขมเข้ม
เคลือบขุ่นฝุ่นลมตมเต็ม
ลามเล็มรอยแผลแผ่วงเติบกลางเกาะน้อยต้อยติด
เบียดชิดบิดเบือนเลื่อนโล่ง
ใช่ล้อมด้วยน้ำลามลง
แต่คือกลางดงคอนกรีตรดด้วยไอเสียไอสาบ
ซึมซาบรากเซียวเรียวรีด
เซาะซับกากดินกินกรีด
ซมซีดซากเขียวเรียวใบแคระแกร็นแข็งแห้งเกร็งทั่ว
ตมตุ่มตามัวหม่นไหม้
ก้านโกร๋นกิ่งกร่อนกล้อนไป
..
..
จึงตุ่มตาไม้ไร้น้ำตา ฯ
@ ร้านกาแฟโบราณที่คั่น : น้ำตาต้นไม้
Tags: poem
, Wing's Wind
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น