๏ เห็นจะไปไม่ได้สหายข้า
เสียงไห้หายังระส่ำยังร่ำลั่น
สังคมขลุกทุรยุคเข้าทุกวัน
เสียงระเบิดยังสนั่นเคล้าควันปืน
ทะเลถูกบุกแบ่งแย่งขุดเจาะ
ต้องทะเลาะเคาะสำนึกให้ตรึกตื่น
ป่าถูกขังวังเขื่อนเกลื่อนกลืน
รุมข่มขืนหื่นกระหายใช้พลังงาน
เมืองรุกเล่ห์ไล่คนชนบท
ขายที่หมดเหลืออะไรให้เหลนหลาน
มิพักมองเรื่องไกลตาน่ารำคาญ
แค่กรายผ่านถุงก๊อปแก๊ปกองกระจายท่าจะไปยังไม่ได้สหายข้า
เรื่องภายหน้ายังกลียังมีหลาย
ยังต้องขวางทางเปลี่ยวแม้เดียวดาย
จนกว่าตายกันไปข้าง - คงอย่างนั้น!
@ ไปด้วยกัน : หมี่เป็ด
Picture : kozmicdreams.wordpress.com
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น