๏ เสียงฝนกระหน่ำสุชลสาย
สิทลายทะลวงบน
สาดซัดสะบัดสงบจน
กระวนกระวายกาย
เมฆดำระดมสะพดเพลง
จะระเบ็งระบายพราย
โถมถั่งทะลักทะลุก็คล้าย
กลกลายทะเลพัง
หมู่ไม้ชะชื่นกรมชุ่ม
ชรอุ่มอุไรรัง-
สรรค์เสกเอนกประดัง
ก็สะพรั่งสะพรึบพร้อย
ส่ำสัตว์ระเริงระงมมุ่ง
ระดะทุ่งทยอยคอย
ปริวฝนฉะฉ่ำปรนปรอย
สิอร่อยเอร็ดรอ
ที่ชื่นก็ชื่นก็ชมชุ่ม
ยลรุมพนอคลอ
ที่ท่วมก็ท่วมซะอุระท้อ
ผิว์มิพอพินาศเพิงธารฝนก็คล้ายทุธนบัตร
กระจัดกระจายเชิง
เรียงรุมประชุมคณะระเริง
ก็กระเจิงกระจายกรรม ฯ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น