DiN

^๑๏ อกโอ้กระไรนั่น          ก็ละเหตุนะอันใด
เพลิงรุมประชุมใน            อุระราวสิไหม้พัง
^๒๏ เรียมหลงพะวงหา       กรุณาสดับฟัง
ฤๅเจ้าจะชิงชัง                 บ่มิยอมสิรับเชิญ
^๓๏ ฟังเถิดวธุรส              ดนุร้อยพจีเพลิน
เพียงถ้อยผิว์ด้อยเกิน       ก็จะกล่าวจะกล่อมนวล
^๔๏ อยากบอกพธูเจ้า        ดนุเฝ้าคะคร่ำครวญ
ฝากลมละรัญจวน            หฤทัยผิว์วายวาง
^๕๏ ถึงเจ้าจะอยู่ไกล         ระยะทางก็ขวางกลาง
อย่าให้หทัยนาง               อุระห่างระหว่างกัน
^๖๏ อยากบอกวจีกล่าว      ฤดิเศร้านะแจ่มจันทร์
อ่อนค่าสิสามัญ               พจิเรียมก็เจียมใจ
^๗๏ อยากบอกวจีเอ่ย        จะเฉลย ณ ความใน
สิ้นคำจะขานไป               ประหนึ่งจะใบ้บัง
^๘๏ อยากบอกดนูรัก        นะจะภักดิจีรัง
เออหนอสิก็ยัง                บ่มิพอจะคลอครวญ
^๙๏ อยากบอกหทัยห่วง     บ่มิลวงรึเรรวน
เชิงช้าจะชักชวน              นะจะเชือนจะช้ำใจ
^๑๐๏ อยากบอกอนงค์นัก   ดนุรักนะทรามวัย
เกรงจริงสิยิ่งไกล            ก็จะกลายจะลืมกัน

^๑๑๏ อกโอ้กระไรนี่          บ่มิมีที่รำพัน
คำใดอะไรกัน                ฤๅจักเอ่ยได้ดังใจ ๚๛