เรไรร่อนร้อง : หวานลำนำ

๏ หวานลำนำคำไขใครคนนั้น หวานรำพันพลิ้วแผ่วมาแว่วหวาน หวานลมรักทักถามผ่านข้ามวัน หวานใดกันหวานอยู่มิรู้วาย คงเป็นเพราะอักษราวธุรส หาได้หมดรสงามเปี่ยมความหมาย คืนป่าดาวฉ่ำน้ำค้างพร่างเงาพราย จันทร์เจ้าฉายทรายจันทร์จนหวั่นใจ ดอกรักเร่เร่มาอย่าเมินหมาง หาได้ร้างห่างพรากจากไปไหน คอยเร่รักรายล้อมเคียงอ้อมใจ ร้อยมาลัยเพียงพะนอข้อแขนนาง ดอกไม้เมืองหอมนักมักชมชื่น กับชายอื่นคงใช่ไม่อาจขวาง แต่ข้าเจ้าหาใช่เอาใจวาง ลงเคียงข้างไม้ป่าบุปผาไพร เพลงพลิ้วแผ่วคารมคมอักษร เป็นบทกลอนกาพย์กานต์หวานไฉน จะลิ้มรสลมลิ้นกว่าสิ้นใจ หวานอยู่ในน้ำคำลำนำนั้น ๚๛

---

ภาพ : อ.จักรพันธุ์ โปษยกฤต