Thung-Kula-Rong-Hai

ตำนานเล่าขานกาลเก่า
กุลาหนุ่มจากเหย้าได้ยาก
เดินทางรอนแรมลำบาก
ทุกข์ยากจนแทบประดาตาย

ตามหาน้องสาวคนเดียว
ยินว่านักเที่ยวหลอกไปขาย
เจ้ายังอ่อนเยาว์เขลาเชิงชาย
หายไปหลายเดือนแล้ว

มาถึงโอฬารสถานโอ่โถง
ทุ่มโมงหารู้ดูล้วนแก้ว
แสงไฟส่องสาดประหลาดแวว
พราวแพรวดังสวรรค์วิมานแมน

เป็นเอ็นเตอร์เทนเม้นต์คอมเพล็กซ์
ไม่เล็กแลหรูดูงามแสน
โอ่อ่าอัครฐานปานแดน
ทวยเทพมาแม้นเดินดิน

โรงแรมหกดาวอินเตอร์
ศูนย์การค้าบำเรอบำรุงสิน
ทรัพย์แสนล้านบันดาลบันดลดิน
เป็นคาสิโนระบิลระบือไกล

กุลาหนุ่มลัดเลาะเสาะหา
พบหญิงสาวหน้าตาคล้ายว่าใช่
ร้องเรียกหันเห็นกลับเป็นไป
มิใช่น้องสาวเฝ้าติดตาม

มุมถนนมีคนนั่งจับกลุ่ม
สุมหัวเล่นยาประสาห่าม
เห็นเจ้าหนุ่มหน้าหง๋อก็คุกคาม
ล้อมรุมไถ่ถามแล้วขอเงิน

กุลาหนุ่มไม่มีให้
ตะลึงตะไลอยู่งกเงิ่น
พวกก็รุมซ้อมเสียยับเยิน
ฉุดเดินลากพาไปหลังตึก

รุมค้นจนทั่วตัว
ฉกมั่วทุกอย่างไม่ต้องนึก
แล้วโจนแผล็วลับหายไปกลางดึก
ชายหนุ่มสะอึกสำลักเลือด

เซซวนซวนเซสะเปะสะปะ
ชนถังผละหน้าซีดเผือด
ล้มกลิ้งในกองเลือด
เหือดซับกับเสื้อผ้า

คว้างคว้างหมุนคว้าถลาล้ม
ถ่มเลือดร้าวรวดปวดปร่า
แสงไฟสาดแสงแยงนัยน์ตา
ร่างน้องสาวลอยมาหน้างงงัน

กุลาหนุ่มร่ำไห้โผไปกอด
ปากก็พรอดบอกกล่าวราวกับฝัน
พบเจ้าแล้วแก้วเอ๋ยผ่านเลยวัน
คิดถึงเหลือรำพันแล้วขวัญเอย

พี่อุตส่าห์เดินทางดั้นด้น
ถามผู้คนค้นหาแก้วตาเอ๋ย
กลับบ้านเราเถิดนะอย่าอยู่เลย
กลับให้แม่ได้เชยอย่างเคยมา

เห็นน้องสาวยืนนิ่งไม่ติงไหว
เจ้าหนุ่มสะดุ้งใจผวา
ปล่อยวงแขนกะพริบตา
ร่ำไห้กับเสาไฟฟ้าน้ำตาพรู

จำเนียรกาลผ่านมานับแต่นั้น
เราท่านจึงยินนามงามหรู
ที่ซึ่งอัครสถานตั้งอยู่
เรียกกุลาร้องไห้เอ็นเตอร์เทนเม้นต์คอมเพล็กซ์ฯ

@ Random Thought : กุลาร้องไห้ : ปร๋วย อุ่นใจ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น