ขอ เรื่องหลังยังอยู่ไม่รู้ล่วง
ขอ ลมลวงพัดเลยระเหยหาย
ขอ หอมอวลอักษรามาโชยชาย
ขอ แมกไม้มิตรภาพอาบใจจำ
รัก ไมตรีมิจางอย่างวันเก่า
รัก เรื่องราวหลากถ้วนล้วนยวนขำ
รัก ถักสานถากรอยนั่งร้อยคำ
รัก เรียงร่ายเริงร่ำระบำความ
คืน ค่ำนี้เดือนมืดมาชืดช้ำ
คืน เยือนย้ำย่ำใจให้เข็ดขาม
คืน เงียบเหงาเศร้าอยู่ทุกครู่ยาม
คืน เคลื่อนข้ามท่ามไหวในเอกา
มา จำเรียงเพียงถ้อยละห้อยหวน
มา เคียงครวญว่าใจอาลัยหา
มา เป็นขวัญมั่นรักอักษรา
เถอะ มาร้อยรจนาลัดดาบรรณ ฯ
ภาพ : อ.จักรพันธุ์ โปษยกฤต
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น