๑๏ โพยมงามพร่างพร้อย เจ้าเอย
เพลินเพ่งพิศเพียงเปรย ไป่อ้าง
งามจันทราน่าเชย ใช่เห็น เปรียบงาม
จันทร์งามทรามกระด้าง เปรียบด้วยงามนาง ๚๛๒๏ เรือนใจสิห่อนร้าง รติกานท์
อวลรื่นสุคนธ์ธาร อิ่มด้วย
เพลงกลอนกวีสราญ สุขแล้ว ใจเรียม
เอมรสอิ่มอกช่วย ชุบชีพกวีสมัย ๚๛๓๏ ยินสังคีตาซ้อง เยี่ยมเรือน
สุขยิ่งศศิเยือน เยี่ยมฟ้า
นานนั้นเรียมใช่เลือน เลยลับ นาแม่
ยังคอยอยู่เนิ่นช้า สดับนาฎกรรมภิรมย์ ๚๛๔๏ มิ่งมิตรเพียงหนึ่งนั้น มั่นใน
รสแห่งอักขระประไพ พร่างพริ้ง
เพลินพจน์ผ่อนพักใจ ผ่านโลก ล้าราญ
เนิ่นนานพ้นกาลยิ่ง เปรียบเยี่ยงหทัยขวัญ ๚๛
แสดงความคิดเห็น