๏ โพยมงามพร่างพร้อย   เจ้าเอย
เพลินเพ่งพิศเพียงเปรย     ไป่อ้าง
งามจันทราน่าเชย            ใช่เห็น เปรียบงาม
จันทร์งามทรามกระด้าง     เปรียบด้วยงามนาง ๚๛

๏ เรือนใจสิห่อนร้าง   รติกานท์
อวลรื่นสุคนธ์ธาร         อิ่มด้วย
เพลงกลอนกวีสราญ     สุขแล้ว ใจเรียม
เอมรสอิ่มอกช่วย         ชุบชีพกวีสมัย ๚๛

๏ ยินสังคีตาซ้อง       เยี่ยมเรือน
สุขยิ่งศศิเยือน            เยี่ยมฟ้า
นานนั้นเรียมใช่เลือน    เลยลับ นาแม่
ยังคอยอยู่เนิ่นช้า         สดับนาฎกรรมภิรมย์ ๚๛

๏ มิ่งมิตรเพียงหนึ่งนั้น   มั่นใน
รสแห่งอักขระประไพ      พร่างพริ้ง
เพลินพจน์ผ่อนพักใจ      ผ่านโลก ล้าราญ
เนิ่นนานพ้นกาลยิ่ง         เปรียบเยี่ยงหทัยขวัญ ๚๛


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น