๏ ดาหลาเจ้าดอกช่อล้อลมกรีด
ท่ามเพลงหรีดเพรียกไพรเมื่อภายค่ำ
หนาวน้ำค้างคว้างไหวในเงางำ
กลีบเจ้าช้ำยามร้างหรืออย่างไร
บอกให้ลืมลบรอยอย่าคล้อยหวน
คำรักรวนลับลาคืนมาใกล้
ลืมเรื่องเล่าคราวหลังฝั่งหัวใจ
ลืมเงาไม้ชายน้ำลืมคำคลอ
วังเวงกลอนแว่วมาคราลมรื่น
ผ่านค่อนคืนตื่นค่ำฟังคำพ้อ
ว่าดอกเอยเจ้าดอกรักพะนอ
มารวนล้อคลอคอยแล้วลอยวน
กระไรเลยใจหญิงรึจริงแน่
คำเที่ยงแท้แปรความไปตามหน
เจ้าข้องขัดปัดเปิงด้วยเชิงกล
กวีมนตร์ดลดาลกานท์กลอน
เจ้าดอกรักมารอจนท้อจิต
หน่อยคำนิดครวญคล้อยลอยฉะอ้อน
ว่าดาหลาอย่าชังนะบังอร
อย่าแสนงอนอ่อนใจให้มาง้อ
เพราะมีกันและกันในวันเก่า
เถิดแสงเงาสายสัมพันธ์ฝันลวงล่อ
เพียงภาพพรางรางเหงาคอยเคล้าคลอ
ร้อยมาลัยไว้รอพะนอจำ ฯ
@ ดอกม่ายในแจกัน - สายลม ความทรงจำ
