ลอยประทีปสวัสดิ์ขอรับพี่ท่านประทีป
รับสาส์นจากท่านด้วยดวงจิตปราโมทย์ปรีดา ผู้น้อยนั่งขดร้อยอักษรซอมซ่อหวังตอบต่อจับเข่าคุยของท่านให้สาสมแก่ใจถวิลหวังว่าสักวันคงได้มีอักษราณมิตรแลกเปลี่ยนอักขระกันในเรื่องขีดเขียนคล้ายดั่งเช่นเคยกระทำไว้ในบ่นวรรณเวร แต่ลักษณาการเช่นบ่นฯ นั้น ผู้น้อยไม่คิดกระทำอีกแล้ว เหตุผลน่ะหรือ? ก็เพราะเหตุผลนั่นแล..ตะกร้าอักษรซอมซ่อที่ผู้น้อยนั่งขัดสานจึงถูกรื้อ..กระทั่งยินยอมลบทิ้งไปทั้งยวง เสียงตอบจากข้าพเจ้าจึงเงียบปัสสาวะไปด้วยประการฉะนี้ การเขียนออกจากใจนั้นสาสมใจนัก! แต่ก็ใช่ที่เขียนออกดังใจจะใช้ได้ตามใจเสมอไป หลังแยกแยะเนื้อหาระหว่างความเป็นส่วนตัวและสาธารณะแล้ว วิธีคิด,ถ้อยคำ,อักษรควรเป็นไปในทิศทางเดียวกัน เรื่องอันใดที่อาจเป็นเหตุก่อความรำคาญใจ ไม่สบายใจตามมา จึงเห็นควรละเว้นเสียไม่ว่าจะเป็นในที่สาธารณะฤาส่วนตัว น่าจะเป็นการดีเสียกว่าหากเราเก็บเวลาและสมองใช้ไปในทางสร้างสรรค์ คิดคุยในเรื่องที่จะก่อประโยชน์โภชน์ผลทั้งต่อตนเองแลผู้คนร่วมแนวทาง คิดได้เช่นนี้..ระบายความในใจทั้งหมดของผู้น้อยที่ใช้เวลาจดจารแก้ไขร่วมสามชั่วโมงจึงมีอันสลายกลายเป็นลม (แต่ก็ยังดีเสียกว่าส่งมายังพี่ท่าน ให้พี่ท่านส่ายหน้าแล้วรำพึงว่า..ผายลม!) การได้มาพบไมตรีสาส์นของพี่ท่านเช่นนี้ก่อเกิดความหวังขึ้นอีกครั้งที่จะเห็นงานเขียนชนิดหนึ่ง เป็นงานเขียนโต้ตอบกันของคนคอเขียน บันทึกเรื่องราวระหว่างการเดินทางของเหล่าเรา หวังแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ขยายมุมมองแลพัฒนาทักษะไปด้วยกัน อีกทั้งยังเปิดโอกาสให้มีสหายร่วมแนวผ่านมาเติมกอต่อยอด ซึ่งอาจก่ออรรถประโยชน์ในภายภาคหน้าไม่มากก็ไม่น้อย งานเขียนเช่นนี้ยังไม่เคยมีมาเลยในเน็ต (ไม่ก็ตาตี่ ๆ ของผู้น้อยไม่เคยผ่านพบ) ที่พอจะเห็นก็บทบรรณาธิการของนกน้อย ซึ่งก็นาน ๆ จะอัพสักครั้ง แลเป็นการสื่อสารทางเดียวหาใช่การเติมต่อความคิดความเห็นไม่ (ที่ว่าทางเดียวนั้นหมายถึงคิดไปในทางเดียวกัน หาได้มีผู้ใดแหลมหน้าออกไปคัดค้านเสนอแง่คิดในมุมต่าง) เอาล่ะ! หากเป็นไปได้ผู้น้อยจะติดตามคุยกับท่านในกาลต่อไป วันนี้ของปีหน้าหากเราได้ Online Book สักเล่มที่เขียนร่วมกันว่าด้วยนานาทัศนะการฝึกเขียนของคนใจเปิด คิดต่าง คิดตาม เห็นคล้อย เห็นแย้ง และก้าวเดินไปด้วยกันในนาม 'จับเข่าคุย' ก็คงไม่เลว..ใช่ไหมขอรับพี่ท่าน? คารวะ
อุอุ ได้เพื่อนจับเข่าคุยคนใหม่แล้วหรือท่านดิน
ตอบลบระวังวงแตกอีก อิอิ
สุขสันต์วันลอยกระทงเจ้าค่ะ