๏ กรุ่นกาลกัลบกบ้าน ชานกรุงฯ
หอมส่ำสำรับจรุง แจ่มเรื้อ
งามสรรพประดับประดาผดุง เผดียงดาษ ท่านเฮย
งามประเชิญชมเชื้อ เชิงชักชวนชิม ๚๏ ริมชลนทีท่าน้ำ สนามเหนือ
เรื่อยหลั่งธารแลเรือ ขึ้นล่อง
ชมอาทิตย์อ่อนแสงเครือ อัสดงคต
งามยามภาณุมาศต้อง คราเมื่อสนธยา ๚๏ ครัวไทยรักษาไว้ เวี่ยเมือง
หอมเครื่องแกงบุราณเรือง แหล่งหล้า
โชยชาจีนกรุ่นเนือง นานนัก
สองร่วมไทย-จีนค้า แต่ปู่ย่า-ตายาย ๚๏ เป็นครัวเป็นระเบียงบ้าน เริงธาร
เป็นศรีปากเกร็ดตระการ ยิ่งแล้ว
เป็นรสแห่งอดีตกาล เกินพร่ำ
เป็นบ้านกัลบกแก้ว แก่นเหย้าเจ้าพระยา ๚๛
Tags: poem
, The Note Book
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น