กำแพงคลื่นยักษ์เคลื่อนตัวทะมึนหาฝั่งระยองซึ่งเต็มด้วยนิคมอุตสาหกรรม เสียงกัมปนาทของคลื่นยักษ์ทำให้ผู้คนย่านที่อยู่อาศัยตื่นตกใจทันหันเห็นเงาดำเคลื่อนตัวใกล้เข้ามา มีเวลาทิ้งข้าวของคว้ามือเด็ก ๆ ออกวิ่งไม่กี่นาทีก่อนมวลน้ำมหาศาลโถมทับลง
คลื่นน้ำทะลักเข้าเมืองอย่างรวดเร็ว บ้านเรือนถูกซัดพังทลาย กลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยพัดไปกับน้ำ หัวลากอิซูซุร็อคกี้ 500 บรรทุกน้ำมันหลายหมื่นลิตรพลิกคว่ำกลิ้งฟาดเสาไฟระเนระนาด เกิดประกายไฟแลบแปล๊บชั่วอึดใจรถใหญ่ระเบิดตูม!
ถังเก็บน้ำมันของโรงงานอุตสาหกรรมระเบิดติดตามกันลูกแล้วลูกเล่า แรงระเบิดปล่อยแสงสว่างวาบ ตามด้วยควันโขมงคลุมฟ้าขณะคลื่นน้ำซัดโถมระหว่างอาคารสูงกวาดรถเก๋งหลายร้อยคันลอยราวเป็นของเล่นเด็ก
ห่างฝั่งไม่ไกล พรายน้ำปั่นป่วนพวยพลุ่งส่งกลิ่นกำมะถันรุนแรง
ลึกเข้ามาในแผ่นดินคลื่นน้ำกำลังพัดกวาดเขตย่านการค้า เด็กชายตัวน้อยร้องไห้จ้าวิ่งพล่านหาแม่ในโลตัส ผู้คนตื่นตกใจวิ่งชนเด็กน้อยล้มลง เด็กชายหันเลิ่กลั่กร้องหาแม่ลั่น
นอกชายฝั่ง
พวยน้ำพุ่งสูงขึ้น สูงขึ้น เหมือนมีกำลังส่งรุนแรงจากใต้ผิวโลก
เสียงฝีเท้า ภาพผู้คนวิ่งสับสนอยู่เหนือหัว เด็กน้อยร้องจ้าใช้มือขยี้ตาพยายามยันตัวลุกขึ้นแต่ถูกกระแทกซ้ำหน้าคะมำ ขาข้างหนึ่งถูกเหยียบ เสียงดังกร็อบ ชาไปทั้งขา ท้องไส้เขม็งเกรียว เด็กชายร้องไม่ออกจุกแน่นหน้าอก
เสียงร้องของผู้คนสับสนอลหม่าน อาคารสั่นสะเทือนเหมือนจะพังลงมา น้ำทะลักเข้าจากทุกช่องทาง เด็กชายพยายามคลาน
ห่างไปนอกชายฝั่ง
มวลน้ำพุ่งสูงขึ้นหลายร้อยเมตร เกิดคลื่นยักษ์ซัดเข้าฝั่งลูกแล้วลูกเล่า
ขณะคลานน้ำท่วมสูงพ้นครึ่งแขน เด็กชายร้องเรียกแม่พลางลากขาไร้ความรู้สึกไปทางประตูอาคาร ยินเสียงดังลั่น เขาเงยมอง คานขนาดใหญ่ท่อแอร์โครงสร้างหลังคาพังครืนลงมา เขาหดคอมือกุมหัวหลับตาปี๋
น้ำเย็นเยียบไหลแรงเพิ่มระดับสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว เด็กชายลืมตา
ผู้คนหายไปหมดแล้ว เหลือแต่เขากับน้ำปริ่มปลายจมูก ร่างถูกโครงหลังคาทับไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดใดหลงเหลือ เขาพยายามอ้าปากร้องเรียกหาแม่ น้ำทะลักเข้าปากจนสำลัก
เหมือนลูกโป่งถูกอัดอากาศแน่นเจียนระเบิด เด็กน้อยหน้าเขียวคล้ำ ตะเกียกตะกายผลักโครงหลังคาบนร่าง ไม่มีอะไรขยับ น้ำสูงขึ้นจนพ้นหัว เขาส่งเสียงร้อง มีแต่ฟองอากาศพุ่งขึ้นมา
ขณะสิ้นหวัง
ร่างน้อยหลุดลอยขึ้นเหนือน้ำ ลอยกลางอากาศ เขาหายใจได้อีกครั้ง สำลักคายน้ำออกมาจนหมดท้อง หน้าเขียวคล้ำเปลี่ยนเป็นแดงแล้วซีดขาว
นอกชายฝั่งตรงพุน้ำคลุ้มคลั่ง เงาตะปุ่มตะป่ำสะท้อนแสงอาทิตย์คล้ายแนวโขดหินโสโครกเคลื่อนตัวสูงขึ้น มีประกายเจิดจ้าในเงาลึกล้ำดำมืด เป็นประกายตาของสัตว์ร้าย มันเคลื่อนตัวสูงขึ้นจนร่างขนาดใหญ่ผงาด ส่งเสียงร้องกรีดแหลม
มันเดินลุยน้ำขึ้นฝั่งอย่างรวดเร็ว ส่งเสียงร้องแล้วพ่นก๊าซกำมะถัน เตะกวาดสิ่งก่อสร้างที่ยังหลงเหลือจากคลื่นน้ำซัดทำลาย มันเดินตะลุยตรงยังตัวเมืองย่านพักอาศัย ทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า
เด็กน้อยตาพร่า รู้แค่ว่าตัวลอยพุ่งไปหน้า จากความมืดมิดออกสู่แสงสว่าง
ภายนอก เสียงกรีดแหลมของสัตว์ร้ายดังลั่น ผู้คนแตกตื่นพากันส่งเสียงร้อง
"สัตว์ประหลาด! สัตว์ประหลาด!"
ชายหนุ่มสวมชุดหน่วยพิทักษ์โลกหยุดแหงนมองสัตว์ประหลาดชั่วครู่ แล้วตัดสินใจวิ่งลุยน้ำ กระโดดข้ามสิ่งกีดขวาง วางเด็กน้อยไว้บนคานยกระดับ
"เกาะไว้แน่น ๆ นะ" เขาบอกเด็กชาย
เด็กน้อยพยักหน้า
ชายหนุ่มวิ่งไปบนคานคอนกรีต ดึงเบต้าแคปซูลออกจากซองชูขึ้นสูง แสงจากเบต้าแคปซูลเปล่งประกายเจิดจ้า ร่างชายหนุ่มสูงใหญ่ขึ้นแล้วลอยลิ่วตรงยังสัตว์ประหลาด
เด็กชายมองตาค้าง อุทาน
"อุลตร้าแมน!"
สัตว์ประหลาดจากใต้โลก ตื่นขึ้นจากหลับไหลนับพันปี ตั้งหน้าตั้งตาทำลายสิ่งก่อสร้าง พ่นควันพิษหวังระบายความรู้สึกหงุดหงิด แต่แล้วคล้ายมีอะไรทิ่มเข้าเต็มหน้า มันกรีดร้องลั่น หน้าหงายซวนเซ
อุลตร้าแมนลอยตัวไซด์คิก ทิ้งตัวลงยืนยกการ์ดท่าเตรียมพร้อม เห็นฝ่ายตรงข้ามเซถลาไม่รอช้า ตีลังกากลิ้งกับพื้นสี่ห้าตลบแล้วพุ่งเสยหมัดอัปคัตเข้าปลายคาง สัตว์ประหลาดก้นจ้ำเบ้า อุลตร้าแมนกระโดดหมายไซด์คิกอีกครั้ง แต่แล้วเกิดร่วงลงพื้นไม่ทราบสาเหตุ ลุกขึ้นยืนตั้งหลักได้เปลี่ยนเป็นวิ่งเข้าใส่อัดเข่าลอยเข้าตรงยุ้งข้าว
สัตว์ประหลาดจุกตัวงอ แต่ยังมีพิษสง มันคว้ากอดผู้มาไว้ได้ พ่นควันกำมะถันใส่หน้าทันที อุลตร้าแมนหน้าเขียวหายใจไม่ออก แขนถูกเจ้าสัตว์ประหลาดโอบรัดไว้แน่น ไม่ต้องคิดถึงกติกาให้มากความ อุลตร้าแมนอัดเข่าเข้าหว่างขาสัตว์ประหลาด
ได้ผล สัตว์ร้ายปล่อยมือเข่าอ่อนทรุดลงกับพื้นทันที
อุลตร้าแมนคว้าหางของมันแล้วเหวี่ยวหมุนเป็นวง ร่างสัตว์ร้ายลอยกลางอากาศ หมุนสี่ห้ารอบอุลตร้าแมนเกร็งกำลังส่งเสียงร้อง
"ช้าก!"
ปล่อยร่างสัตว์ร้ายลอยลิ่วหวังส่งมันกลับคืนสู่ท้องทะเล แล้วยืนเท้าเอวมองชัยชนะตรงหน้า
สัตว์ประหลาดลอยสูงขึ้นสูงขึ้นแล้วต่ำลงต่ำลง จนร่างขนาดตึกสามสิบชั้นมองเห็นเท่าก้อนกรวดก็ยังไม่ตกลงทะเล อุลตร้าแมนอุทาน
"ตายล่ะ!"
รีบโผทะยานติดตามไป
ร่างสัตว์ร้ายลอยลิ่วด้วยแรงเหวี่ยงมหาศาล แทนตกลงทะเล มันกลับลอยมาตกกลางแยกราชประสงค์
พวกเสื้อแดงกำลังปิดถนน ตั้งเวทีอภิปราย คนบนเวทีกำลังปลุกระดมได้รสได้อารมณ์ชูไม้ชูมือด่ากราด แต่แล้ววงแตกกระจุยกระจาย
สัตว์ประหลาดหล่นตุ๊บลงทับเวที พวกที่เหลือหิ้วพัดลมหลบหนีอลหม่าน สัตว์ร้ายนอนหางพาดสะพานลอยชั่วอึดใจก็หายมึน ลุกขึ้นส่งเสียงกรีดแหลม พวกเสื้อแดงอุดหูวิ่งเข้าหลบใต้ตัวตึกราวมดปลวก
สัตว์ประหลาดตั้งหลักได้เริ่มเตะทำลายตึกย่านราชประสงค์ แต่ไม่ทันไรก็ต้องกลิ้งโค่โร่เพราะแรงไซด์คิกอีกครั้ง
อุลตร้าแมนยืนเด่นเป็นสง่ากลางแยกราชประสงค์
พวกเสื้อแดงชูมือตบชูตีนตบใครไม่มีก็ปรบมือส่งเสียงโห่ร้องยินดี
"อุลตร้าแมนมาช่วยแล้ว!" เสียงจากแกนนำร้องบอก
อุลตร้าแมนหันมาพยักหน้าคล้ายว่าจะรับรู้ แล้ววิ่งฟันสันมือเข้าก้านคอสัตว์ร้าย เจ้าสัตว์ประหลาดเซแซ่ด เหวี่ยงหางย้อยรอยเข้าหน้าอุลตร้าแมนเต็มรัก อุลตร้าแมนถึงเข่าทรุด สัตว์ร้ายฟาดหางอีกที ร่างอุลตร้าแมนลอยลิ่วปะทะตึกเซ็นทรัลเวิล์ดพังไปแถบ ไฟสัญญาณตรงหน้าอกเปลี่ยนเป็นสีแดงกะพริบเตือนใกล้หมดเวลาอยู่ในร่างอุลตร้าแมน
สัตว์ร้ายเงยหน้าส่งเสียงกรีดแหลม แล้วพ่นไฟหมายเผาร่างศัตรู อุลตร้าแมนกลิ้งหลบ ไฟเผาตึกเซ็นทรัลเวิล์ดลุกไหม้
อุลตร้าแมนโดดตีลังกาหมายดับเบิลคิก แต่แล้วร่างกลับร่วงหล่นจากกลางอากาศต้องยันตัวโดดอีกทีถึงจะถีบสำเร็จ แล้วดีดตัวลงยืนประสานมือเตรียมปล่อยแสงพิฆาต
"น้องแม็ตกินข้าวได้แล้วลูก"
เสียงแม่ร้องเรียก เด็กน้อยสะดุ้งมือค้าง หันมองแม่ถือถาดอาหารเดินเข้ามา
"กินเสร็จแล้วค่อยเล่นต่อก็ได้" แม่ดึงแผ่นรองขึ้นจากข้างเตียงวางถาดอาหารลง
เด็กชายกระถดนั่งตัวตรง เหลียวมองสัตว์ประหลาดโกโมร่าบนผ้าคลุมเตียง วางอุลตร้าแมนไว้บนเฝือกแขนซ้ายแล้วหันยิ้มให้แม่ ●
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น