ultraman053hr6wj กำแพงคลื่นยักษ์เคลื่อนตัวทะมึนหาฝั่งระยองซึ่งเต็มด้วยนิคมอุตสาหกรรม   เสียงกัมปนาทของคลื่นยักษ์ทำให้ผู้คนย่านที่อยู่อาศัยตื่นตกใจทันหันเห็นเงาดำเคลื่อนตัวใกล้เข้ามา มีเวลาทิ้งข้าวของคว้ามือเด็ก ๆ ออกวิ่งไม่กี่นาทีก่อนมวลน้ำมหาศาลโถมทับลง

คลื่นน้ำทะลักเข้าเมืองอย่างรวดเร็ว  บ้านเรือนถูกซัดพังทลาย กลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยพัดไปกับน้ำ หัวลากอิซูซุร็อคกี้ 500 บรรทุกน้ำมันหลายหมื่นลิตรพลิกคว่ำกลิ้งฟาดเสาไฟระเนระนาด เกิดประกายไฟแลบแปล๊บชั่วอึดใจรถใหญ่ระเบิดตูม!

ถังเก็บน้ำมันของโรงงานอุตสาหกรรมระเบิดติดตามกันลูกแล้วลูกเล่า แรงระเบิดปล่อยแสงสว่างวาบ ตามด้วยควันโขมงคลุมฟ้าขณะคลื่นน้ำซัดโถมระหว่างอาคารสูงกวาดรถเก๋งหลายร้อยคันลอยราวเป็นของเล่นเด็ก

ห่างฝั่งไม่ไกล พรายน้ำปั่นป่วนพวยพลุ่งส่งกลิ่นกำมะถันรุนแรง

ลึกเข้ามาในแผ่นดินคลื่นน้ำกำลังพัดกวาดเขตย่านการค้า  เด็กชายตัวน้อยร้องไห้จ้าวิ่งพล่านหาแม่ในโลตัส  ผู้คนตื่นตกใจวิ่งชนเด็กน้อยล้มลง  เด็กชายหันเลิ่กลั่กร้องหาแม่ลั่น

นอกชายฝั่ง

พวยน้ำพุ่งสูงขึ้น สูงขึ้น เหมือนมีกำลังส่งรุนแรงจากใต้ผิวโลก

เสียงฝีเท้า ภาพผู้คนวิ่งสับสนอยู่เหนือหัว เด็กน้อยร้องจ้าใช้มือขยี้ตาพยายามยันตัวลุกขึ้นแต่ถูกกระแทกซ้ำหน้าคะมำ  ขาข้างหนึ่งถูกเหยียบ เสียงดังกร็อบ ชาไปทั้งขา ท้องไส้เขม็งเกรียว เด็กชายร้องไม่ออกจุกแน่นหน้าอก 

เสียงร้องของผู้คนสับสนอลหม่าน  อาคารสั่นสะเทือนเหมือนจะพังลงมา น้ำทะลักเข้าจากทุกช่องทาง  เด็กชายพยายามคลาน

ห่างไปนอกชายฝั่ง

มวลน้ำพุ่งสูงขึ้นหลายร้อยเมตร  เกิดคลื่นยักษ์ซัดเข้าฝั่งลูกแล้วลูกเล่า

ขณะคลานน้ำท่วมสูงพ้นครึ่งแขน  เด็กชายร้องเรียกแม่พลางลากขาไร้ความรู้สึกไปทางประตูอาคาร  ยินเสียงดังลั่น เขาเงยมอง คานขนาดใหญ่ท่อแอร์โครงสร้างหลังคาพังครืนลงมา  เขาหดคอมือกุมหัวหลับตาปี๋

น้ำเย็นเยียบไหลแรงเพิ่มระดับสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว เด็กชายลืมตา

ผู้คนหายไปหมดแล้ว เหลือแต่เขากับน้ำปริ่มปลายจมูก ร่างถูกโครงหลังคาทับไม่มีความรู้สึกเจ็บปวดใดหลงเหลือ  เขาพยายามอ้าปากร้องเรียกหาแม่  น้ำทะลักเข้าปากจนสำลัก

เหมือนลูกโป่งถูกอัดอากาศแน่นเจียนระเบิด  เด็กน้อยหน้าเขียวคล้ำ ตะเกียกตะกายผลักโครงหลังคาบนร่าง ไม่มีอะไรขยับ น้ำสูงขึ้นจนพ้นหัว  เขาส่งเสียงร้อง  มีแต่ฟองอากาศพุ่งขึ้นมา

ขณะสิ้นหวัง

ร่างน้อยหลุดลอยขึ้นเหนือน้ำ ลอยกลางอากาศ เขาหายใจได้อีกครั้ง สำลักคายน้ำออกมาจนหมดท้อง  หน้าเขียวคล้ำเปลี่ยนเป็นแดงแล้วซีดขาว

นอกชายฝั่งตรงพุน้ำคลุ้มคลั่ง  เงาตะปุ่มตะป่ำสะท้อนแสงอาทิตย์คล้ายแนวโขดหินโสโครกเคลื่อนตัวสูงขึ้น  มีประกายเจิดจ้าในเงาลึกล้ำดำมืด เป็นประกายตาของสัตว์ร้าย  มันเคลื่อนตัวสูงขึ้นจนร่างขนาดใหญ่ผงาด ส่งเสียงร้องกรีดแหลม

มันเดินลุยน้ำขึ้นฝั่งอย่างรวดเร็ว  ส่งเสียงร้องแล้วพ่นก๊าซกำมะถัน  เตะกวาดสิ่งก่อสร้างที่ยังหลงเหลือจากคลื่นน้ำซัดทำลาย  มันเดินตะลุยตรงยังตัวเมืองย่านพักอาศัย  ทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า

เด็กน้อยตาพร่า รู้แค่ว่าตัวลอยพุ่งไปหน้า จากความมืดมิดออกสู่แสงสว่าง

ภายนอก เสียงกรีดแหลมของสัตว์ร้ายดังลั่น  ผู้คนแตกตื่นพากันส่งเสียงร้อง

"สัตว์ประหลาด! สัตว์ประหลาด!"

ชายหนุ่มสวมชุดหน่วยพิทักษ์โลกหยุดแหงนมองสัตว์ประหลาดชั่วครู่ แล้วตัดสินใจวิ่งลุยน้ำ กระโดดข้ามสิ่งกีดขวาง วางเด็กน้อยไว้บนคานยกระดับ

"เกาะไว้แน่น ๆ นะ"  เขาบอกเด็กชาย 

เด็กน้อยพยักหน้า

ชายหนุ่มวิ่งไปบนคานคอนกรีต  ดึงเบต้าแคปซูลออกจากซองชูขึ้นสูง แสงจากเบต้าแคปซูลเปล่งประกายเจิดจ้า ร่างชายหนุ่มสูงใหญ่ขึ้นแล้วลอยลิ่วตรงยังสัตว์ประหลาด

เด็กชายมองตาค้าง อุทาน

"อุลตร้าแมน!"

สัตว์ประหลาดจากใต้โลก ตื่นขึ้นจากหลับไหลนับพันปี ตั้งหน้าตั้งตาทำลายสิ่งก่อสร้าง พ่นควันพิษหวังระบายความรู้สึกหงุดหงิด แต่แล้วคล้ายมีอะไรทิ่มเข้าเต็มหน้า มันกรีดร้องลั่น หน้าหงายซวนเซ

อุลตร้าแมนลอยตัวไซด์คิก ทิ้งตัวลงยืนยกการ์ดท่าเตรียมพร้อม เห็นฝ่ายตรงข้ามเซถลาไม่รอช้า ตีลังกากลิ้งกับพื้นสี่ห้าตลบแล้วพุ่งเสยหมัดอัปคัตเข้าปลายคาง  สัตว์ประหลาดก้นจ้ำเบ้า  อุลตร้าแมนกระโดดหมายไซด์คิกอีกครั้ง แต่แล้วเกิดร่วงลงพื้นไม่ทราบสาเหตุ ลุกขึ้นยืนตั้งหลักได้เปลี่ยนเป็นวิ่งเข้าใส่อัดเข่าลอยเข้าตรงยุ้งข้าว

สัตว์ประหลาดจุกตัวงอ แต่ยังมีพิษสง มันคว้ากอดผู้มาไว้ได้ พ่นควันกำมะถันใส่หน้าทันที  อุลตร้าแมนหน้าเขียวหายใจไม่ออก แขนถูกเจ้าสัตว์ประหลาดโอบรัดไว้แน่น ไม่ต้องคิดถึงกติกาให้มากความ อุลตร้าแมนอัดเข่าเข้าหว่างขาสัตว์ประหลาด

ได้ผล สัตว์ร้ายปล่อยมือเข่าอ่อนทรุดลงกับพื้นทันที

อุลตร้าแมนคว้าหางของมันแล้วเหวี่ยวหมุนเป็นวง  ร่างสัตว์ร้ายลอยกลางอากาศ  หมุนสี่ห้ารอบอุลตร้าแมนเกร็งกำลังส่งเสียงร้อง

"ช้าก!"

ปล่อยร่างสัตว์ร้ายลอยลิ่วหวังส่งมันกลับคืนสู่ท้องทะเล แล้วยืนเท้าเอวมองชัยชนะตรงหน้า

สัตว์ประหลาดลอยสูงขึ้นสูงขึ้นแล้วต่ำลงต่ำลง  จนร่างขนาดตึกสามสิบชั้นมองเห็นเท่าก้อนกรวดก็ยังไม่ตกลงทะเล  อุลตร้าแมนอุทาน

"ตายล่ะ!"

รีบโผทะยานติดตามไป

ร่างสัตว์ร้ายลอยลิ่วด้วยแรงเหวี่ยงมหาศาล  แทนตกลงทะเล มันกลับลอยมาตกกลางแยกราชประสงค์

พวกเสื้อแดงกำลังปิดถนน ตั้งเวทีอภิปราย คนบนเวทีกำลังปลุกระดมได้รสได้อารมณ์ชูไม้ชูมือด่ากราด แต่แล้ววงแตกกระจุยกระจาย

สัตว์ประหลาดหล่นตุ๊บลงทับเวที  พวกที่เหลือหิ้วพัดลมหลบหนีอลหม่าน สัตว์ร้ายนอนหางพาดสะพานลอยชั่วอึดใจก็หายมึน ลุกขึ้นส่งเสียงกรีดแหลม พวกเสื้อแดงอุดหูวิ่งเข้าหลบใต้ตัวตึกราวมดปลวก  

สัตว์ประหลาดตั้งหลักได้เริ่มเตะทำลายตึกย่านราชประสงค์  แต่ไม่ทันไรก็ต้องกลิ้งโค่โร่เพราะแรงไซด์คิกอีกครั้ง

อุลตร้าแมนยืนเด่นเป็นสง่ากลางแยกราชประสงค์

พวกเสื้อแดงชูมือตบชูตีนตบใครไม่มีก็ปรบมือส่งเสียงโห่ร้องยินดี

"อุลตร้าแมนมาช่วยแล้ว!"  เสียงจากแกนนำร้องบอก     

อุลตร้าแมนหันมาพยักหน้าคล้ายว่าจะรับรู้ แล้ววิ่งฟันสันมือเข้าก้านคอสัตว์ร้าย เจ้าสัตว์ประหลาดเซแซ่ด เหวี่ยงหางย้อยรอยเข้าหน้าอุลตร้าแมนเต็มรัก อุลตร้าแมนถึงเข่าทรุด  สัตว์ร้ายฟาดหางอีกที ร่างอุลตร้าแมนลอยลิ่วปะทะตึกเซ็นทรัลเวิล์ดพังไปแถบ  ไฟสัญญาณตรงหน้าอกเปลี่ยนเป็นสีแดงกะพริบเตือนใกล้หมดเวลาอยู่ในร่างอุลตร้าแมน

สัตว์ร้ายเงยหน้าส่งเสียงกรีดแหลม แล้วพ่นไฟหมายเผาร่างศัตรู อุลตร้าแมนกลิ้งหลบ ไฟเผาตึกเซ็นทรัลเวิล์ดลุกไหม้

อุลตร้าแมนโดดตีลังกาหมายดับเบิลคิก  แต่แล้วร่างกลับร่วงหล่นจากกลางอากาศต้องยันตัวโดดอีกทีถึงจะถีบสำเร็จ  แล้วดีดตัวลงยืนประสานมือเตรียมปล่อยแสงพิฆาต

"น้องแม็ตกินข้าวได้แล้วลูก"

เสียงแม่ร้องเรียก เด็กน้อยสะดุ้งมือค้าง หันมองแม่ถือถาดอาหารเดินเข้ามา

"กินเสร็จแล้วค่อยเล่นต่อก็ได้"  แม่ดึงแผ่นรองขึ้นจากข้างเตียงวางถาดอาหารลง

เด็กชายกระถดนั่งตัวตรง เหลียวมองสัตว์ประหลาดโกโมร่าบนผ้าคลุมเตียง วางอุลตร้าแมนไว้บนเฝือกแขนซ้ายแล้วหันยิ้มให้แม่ ●


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น