ธุลีดิน พากษ์ไทย

2.1

อนที่แอนดี้มาชอว์แช็งค์ในปี 2491 เขาอายุสามสิบ ตัวเล็กดูเนี้ยบเนียนผมสีทราย มือไม้บอบบางสะอาดสะอ้าน ปลายเล็บขริบสั้นตลอดเวลา น่าขันที่เกล้ากระผมจดจำผู้ชายสักคนในลักษณะนั้น แต่หากจะกล่าวถึงแอนดี้สำหรับเกล้ากระผมก็คงอย่างนั้นล่ะ เขาดูเหมือนว่าสวมเน็คไทอยู่ตลอดเวลา กับอีกซีกโลกที่จากมา เขาเป็นรองประธานบริหารฝ่ายสินเชื่อของธนาคารพอร์ตแลนด์ งานที่ดีสำหรับคนในวัยอย่างเขา เฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพระคุณตระหนักว่าคนในวงการธนาคารเหล่านั้นเป็นนักอนุรักษ์นิยมเพียงไร และพระคุณจะต้องทบทวีหลักการอนุรักษ์นิยมนั่นอีกสักสิบเท่าเมื่อจะต้องผ่านไปทางนิวอิงแลนด์ที่ซึ่งผู้คนมิยินยอมไว้ใจชายหนุ่มเรื่องการเงินนอกเสียจากว่าจะก้มกระหม่อมบาง ๆ คลานเข้าไปเลียแข้งเลียขา  แอนดี้เข้ามาเพราะเหตุฆาตกรรมภริยาและชู้รักของหล่อน

ผมว่านะ เขาเคยบอก ทุกคนในที่นี้บริสุทธิ์ โอ พวกเขาอ่านพระคัมภีร์ เอาอย่างพฤติกรรมพวกโฮลี่โรเรอร์สจากทีวี อ่านพระพันธสัญญาใหม่ พวกเขาเป็นเหยื่อของพวกผู้พิพากษาที่หัวใจแกะจากศิลาและหัวไม้ขีดไฟ ทนายสั่ว ๆ ตำรวจชั่วยัดข้อหา โชคไม่ช่วย พวกเขาอ่านพระคัมภีร์ แต่พระคุณอาจเล็งเห็นพระคัมภีร์ที่แตกต่างกันฉาบฉายบนใบหน้าของพวกเขา ความตลบแตลงต้นทุนต่ำ ไม่ดีกับพวกเขาหรือใครทั้งนั้น แย่ไปกว่านั้นเป็นมารดาของพวกเขาเองที่ส่งพวกเขามาที่นี่

ตลอดหลายปีที่เกล้ากระผมอยู่ในชอว์แช็งค์  มีน้อยกว่าสิบคนที่เกล้ากระผมนึกเชื่อขี้ปากเมื่อพวกเขาบอกว่าบริสุทธิ์ นับแอนดี้ ดูเฟรซ์นด้วยคนหนึ่ง แต่นั่นเป็นเพราะเกล้ากระผมดูจากพฤติกรรมในหลายขวบปีของเขา หากเกล้ากระผมอยู่ในคอกคณะลูกขุนนั่งฟังคำไขคดีในศาลสูงเมืองพอร์ตแลนด์ระหว่างช่วงสัปดาห์พายุถล่มในปี 2480-81 เกล้ากระผมก็คงจะต้องโหวตให้มีความผิด เยี่ยงกัน

ชีวิตไม่มีเรื่องดีไปเสียทั้งหมด คงต้องมีบ้างที่ผิดฝาผิดตัวเข้าไปอยู่ผิดที่ผิดทาง  มีสาวสังคมงามเพียบพร้อม (มรณกรรม) มีนักกีฬาท้องถิ่น (มรณกรรมเช่นกัน) และนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงอยู่ในคอกจำเลย เรื่องเป็นอย่างนี้ ด้วยแรงโหมกระพือของหนังสือพิมพ์ ดำเนินการสืบสวนทั้งทางตรงและทางลับ กระบวนการเสร็จสิ้นอย่างรวบรัดฉับไวเพราะอัยการรัฐต้องการให้สภาคองเกรสชื่นชมและดูดีในสายตาสาธารณชน มันเป็นละครสัตว์ชั้นยอด มีผู้สังเกตการณ์มาตั้งแถวตั้งแต่ตีสี่ทั้งที่อุณหภูมิต่ำกว่าศูนย์เพื่อให้มั่นใจว่าจะได้ที่นั่ง

การฟ้องร้องที่แอนดี้ไม่เคยได้แก้ต่างเป็นกระนี้ เมียเขาคือลินดา คอลลินส์ ดูเฟรซ์น กลางเดือนมิถุนายน ปี 2480 หล่อนทุ่มเทความสนใจฝึกตีกอล์ฟที่ฟอลเมาธ์ฮิลล์สคันทรี่คลับ หล่อนสมัครคอร์สสี่เดือนซึ่งผู้สอนเป็นระดับมืออาชีพของฟอลเมาธ์ฮิลล์ส เกรน ควอนติน ล่วงเข้าเดือนสิงหาคม ปี 2408 แอนดี้เริ่มระแคะระคายว่าควอนตินกับภรรยาของเขาเล่นชู้กัน เป็นเหตุให้แอนดี้และลินดา ดูเฟรซ์นมีปากเสียงในบ่ายวันที่ 10 กันยายน 2408 ว่าด้วยเรื่องที่หล่อนนอกใจ

เขาให้การว่าลินดามีความยินดีที่เขารู้เรื่องลับ ๆ ล่อ ๆ นี่ แม้จะเป็นเรื่องน่าเจ็บปวด หล่อนบอก และบอกแอนดี้ว่าหล่อนเตรียมจะนัดไปหย่าที่สำนักงานรัฐรีโน แอนดี้ตอบไปว่าเจอกันในนรกก่อนเจอที่รีโน และหล่อนก็ออกไปค้างคืนกับควอนตินที่บังกาโลว์เช่าของเขาไม่ไกลจากสนามกอล์ฟ

เช้าวันถัด คนทำความสะอาดพบศพทั้งคู่บนเตียง ถูกยิงศพละสี่นัด

แรงจูงใจพุ่งตรงมายังแอนดี้มากกว่าคนอื่น ๆ ซึ่งอัยการเขตให้น้ำหนักในการเปิดคำให้การและปิดสำนวนคดี แอนดริว ดูเฟรซ์น เขาพูด ไม่ผิดที่เป็นสามีผู้กระหายการแก้แค้นนองเลือดสำหรับภริยาไม่ซื่อ ซึ่ง อัยการเขตกล่าว เป็นที่เข้าใจได้ว่าไม่สมควรแก่การให้อภัย แต่การแก้แค้นของเขาเลือดเย็นเกินไป ลองพิจารณาเถิด อัยการเขตกล่าวเสียงเครียดต่อคณะลูกขุน สี่นัดและสี่นัด ไม่ใช่หกนัด แต่เป็นแปด เขายิงจนรังเพลิงว่างเปล่า หยุด แล้วเติมกระสุนเพื่อจะยิงซ้ำ  สี่สำหรับเขาและอีกสี่สำหรับหล่อน  เดอะพอร์ตแลนด์ซันพาดหัว เดอะบอสตันรีจีสเตอร์ตีข่าวเรียกเขาว่า ดิอีเวนสตีเว่นคิลเลอร์

เสมียนของโรงรับจำนำไวส์ในลีวิสตันให้การว่าเขาขายปืน .38 โปลิสสเปเชียลให้แอนดริว ดูเฟรซ์นไปสองวันก่อนเหตุฆาตกรรม บาร์เทนเดอร์จากคันทรี่คลับบาร์ให้การว่าแอนดริวมานั่งดื่มตอนหนึ่งทุ่มของวันที่ 10 กันยายน ดวดวิสกี้ไปสามแก้วในยี่สิบนาที ตอนลุกจากบาร์เขาบอกบาร์เทนเดอร์ว่าจะไปบ้านเกรน ควอนติน และเขา บาร์เทนเดอร์ ก็รับรู้เรื่องราวที่เหลือจากหนังสือพิมพ์ เสมียนคนถัดมา จากร้านแฮนดี้พิคซึ่งห่างจากบ้านควอนตินประมาณหนึ่งไมล์ ให้การต่อศาลว่าดูเฟรซ์นมาป้วนเปี้ยนช่วงสิบห้านาทีก่อนสามทุ่มคืนนั้น ซื้อบุหรี่ เบียร์สามขวด และผ้าเช็ดจาน เจ้าหน้าที่นิติเวชให้การว่าควอนตินและภริยาดูเฟรซ์นถูกฆาตกรรมช่วงเวลาห้าทุ่มถึงตีสองในคืนวันที่ 10-11 กันยายน นักสืบจากแอตทอร์นี่เจนเนอร์รอลซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบคดีนี้ให้การว่าพบจุดซุ่มดูอยู่ห่างจากที่เกิดเหตุเจ็บสิบหลา บ่ายของวันที่ 11 กันยายน เก็บหลักฐานได้สามชนิดจากที่นั่น อย่างแรก ขวดเบียร์เปล่าสอง (พร้อมรอยนิ้วมือของจำเลย) สอง ก้นบุหรี่สิบสองชิ้น (ยี่ห้อคูลส์ที่จำเลยใช้เป็นประจำ) สาม รอยล้อรถ (ตรงกับหน้ายางรถพลิมัธ ปี 2480 ของจำเลย)

ภายในห้องรับแขกที่บังกาโลว์ของควอนติน  พบผ้าเช็ดจานสี่ผืนบนโซฟา มีรอยรูกระสุนสี่รอยพร้อมเขม่าดินปืน ฝ่ายสืบสวนสันนิษฐาน (โดยความพยามค้านแย้งของทนายฝ่ายจำเลย) ว่าฆาตกรใช้ผ้าห่อปากกระบอกปืนเพื่อเก็บเสียง

แอนดี้ ดูเฟรซ์นให้การปกป้องตนเองอย่างใจเย็น สงบนิ่งและเรียบเฉย เขาบอกว่าเสียงนินทาเรื่องภริยาของเขากับเกรน ควอนตินหึ่งเข้าหูเมื่อต้นสัปดาห์สุดท้ายของเดือนมิถุนายน พอย่างสิงหาคมเขาเริ่มจับตามองหาพิรุธ  ช่วงหัวค่ำซึ่งปกติลินดามักไปซื้อของที่พอร์ตแลนด์หลังตีเทนนิสเสร็จ แอนดี้แอบตามหล่อนกับควอนตินไปที่บ้านเช่าชั้นเดียวของควอนติน (ช่วยไม่ได้ 'รังรัก' โดยหนังสือพิมพ์) เขาจอดรอจนควอนตินขับพาหล่อนกลับคันทรี่คลับที่ซึ่งหล่อนจอดรถไว้ นั่นเป็นสามชั่วโมงต่อมา

***
(มีต่อ)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น