เสียงไม้เรียวดังเขวียบขวับตามด้วยเสียงทึบทึบยามเรียวไม้กระทบผ้า เด็กน้อยไม่ยอมแอ่นตัวลดแรงฟาดยืนกัดฟันรับความเจ็บปวดสาหัส

ดวงตาแทบปิดสนิทของลือหลั่งน้ำตานองหน้านึกสงสารน้องชายต้องมาเจ็บตัวเพราะตน รอยเฆี่ยนยังแสบก้นไหนเลยเจ็บปวดไปกว่ารอยแค้นในใจ  ถูกพวกเด็กโตรุมแล้วยังถูกแม่ตีซ้ำ เสียงแม่เกรี้ยวกราดขณะหวดก้นเจ้าลอน้องชายนับครั้งไม่ถ้วน

“บอกกี่หนแล้วอย่ามีเรื่องชกต่อยกับใครทำไมไม่จำ!” แม่กระหน่ำไม้เรียวซ้ำ “เกิดแข้งขาหักขึ้นมาจะทำยังไง!”

เจ้าลอน้ำตาไหลนองขบปากแน่นจนเลือดกบ ลือไม่อาจทนดู

“แม่ตีฉันแทนก็ได้ ไม่ต้องตีลอแล้ว มันไปช่วยฉัน ไม่เกี่ยวอะไรด้วย”

(เฉพาะสมาชิก)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น