๒
เสียงไม้เรียวดังเขวียบขวับตามด้วยเสียงทึบทึบยามเรียวไม้กระทบผ้า เด็กน้อยไม่ยอมแอ่นตัวลดแรงฟาดยืนกัดฟันรับความเจ็บปวดสาหัส
ดวงตาแทบปิดสนิทของลือหลั่งน้ำตานองหน้านึกสงสารน้องชายต้องมาเจ็บตัวเพราะตน รอยเฆี่ยนยังแสบก้นไหนเลยเจ็บปวดไปกว่ารอยแค้นในใจ ถูกพวกเด็กโตรุมแล้วยังถูกแม่ตีซ้ำ เสียงแม่เกรี้ยวกราดขณะหวดก้นเจ้าลอน้องชายนับครั้งไม่ถ้วน
“บอกกี่หนแล้วอย่ามีเรื่องชกต่อยกับใครทำไมไม่จำ!” แม่กระหน่ำไม้เรียวซ้ำ “เกิดแข้งขาหักขึ้นมาจะทำยังไง!”
เจ้าลอน้ำตาไหลนองขบปากแน่นจนเลือดกบ ลือไม่อาจทนดู
“แม่ตีฉันแทนก็ได้ ไม่ต้องตีลอแล้ว มันไปช่วยฉัน ไม่เกี่ยวอะไรด้วย”
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น