DiN

สุดสัปดาห์สวัสดิ์ขอรับมวลมิ่งมิตร

หนอนดิลล์สุดสัปดาห์เที่ยวนี้มาเร็วสักหน่อย ด้วยเห็นเป็นวันอันเหล่าเราผู้ใฝ่ใจรักอักขระนิพนธ์สมควรน้อมระลึกคุณาจารย์ผู้รังสรรค์เลิศวรรณกรรมนฤมิต สืบทอดมนตราอักขระไทวิจิตรส่งต่อถึงรุ่นเรา
ช่วงหลังมานี่ สหายข้าพเจ้าเคยร่วมเดินทางรอนแรมกางเต็นท์ตามหาดทราย, ป่าเขา มักถามเสมอ

"หมู่นี้ทำไมไม่ออกเดินทาง?"

นับแต่ข้าพเจ้ากรายเข้าสำนักหนอน เริ่มฝึกหัดไล่เรียงปลายนิ้ว สรรสระพยัญชนะมาประกอบกัน หวังอธิบายความรู้สึกนึกคิดเป็นภาษา ภาษาที่ยังหาได้เป็นภาษาอันใด เพียงปวารณาใจมั่นอุตสาหะฝึกฝนไม่ลดละ การอื่นจึงต้องผลัดผ่อนไปก่อน

กลิ่นหอมของการเดินทางนั้นยังคงกรุ่นอยู่ในใจ อยากบอกว่าข้าพเจ้ากำลังประกอบยานพาหนะชนิดหนึ่ง เพียงบอกกล่าวออกไปเกรงยากสหายทำความเข้าใจ

มีพาหนะชนิดหนึ่งสามารถนำเราเดินทางผ่านห้วงจักรวาล ข้ามเวลาสู่อนาคตไกลโพ้น ไปนั่งพูดคุยกับผู้คนในอีกหลายร้อยปีข้างหน้า พวกเขาอาจสงสัยท่วงท่า จังหวะการใช้ภาษาของเรานิดหน่อย แต่ยังคงเข้าใจกันได้เป็นอันดี

อาลักษณ์ท่านหนึ่งเดินทางจากช่วงเวลาสองร้อยกว่าปีก่อนสู่ยุคของเรา มาบอกเล่าความเป็นไปของผู้คนยุคนั้น ด้วยเลิศสำนวนภาษา ด้วยเรื่องราวเปี่ยมจินตนาการ ให้คนในยุคเราได้เรียนรู้ ศึกษา และส่งต่อผู้คนยุคต่อ ๆ ไป

เราสดับเรื่องราวของท่าน คล้ายนั่งหมอบฟังคุรุผู้ผ่านโลกีย์วิสัยกล่าวโศลกกถาอยู่เหนืออาสนะเบื้องหน้า

นิราศหลายต่อหลายเรื่องเป็นคล้ายสารคดีเดินทางท่องเที่ยวของยุคนี้

สุภาษิต (สวัสดิรักษาคำกลอน, เพลงยาวถวายโอวาท, สุภาษิตสอนสตรี) เป็นข้อคิด ข้อปฏิบัติ
นิทาน (พระอภัยมณี, โคบุตร, ลักษณาวงศ์, สิงหไตรภพ, พระไชยสุริยา) คงไม่ต่างนิยายผจญภัยแฟนตาซี นิยายประโลมโลกย์ในยุคของเรา

ท่านเดินทางมาด้วย 'อักษรโพยมยาน' ยานซึ่งสร้างขึ้นจากนำตัวอักษรสระพยัญชนะเรียงต่อกัน ขับเคลื่อนด้วยเพลิงฝันพลังจินตนาการบรรเจิด และยังคงเดินทางต่อแม้พ้นยุคของเราไปแล้ว เดินทางไปสนทนากับผู้คนในอีกหลายร้อยพันปีข้างหน้า ไปในห้วงจักรวาลพร้อมการเดินทางของมนุษยชาติ
ผู้คนในอดีตมีอยู่ใช่น้อย ก็แล้วไยเพียงบางท่านที่เดินทางมายังยุคของเรา?

คงเพราะ 'โพยมยาน' มิใช่ไว้ซื้อขาย หากต้องการเดินทางมีแต่มุ่งมั่นประกอบยานขึ้นด้วยตัวเอง
ข้าพเจ้ายังคงไล่เรียงปลายนิ้ว สรรสระพยัญชนะประกอบเข้าด้วยกัน หลายปีแล้วสำหรับช่วงเวลาตรากตรำเก็บเศษชิ้นส่วนอักษรมาก่อรูปให้เป็นร่าง ประสบความล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่า พาหนะที่คิดหวังยังไม่สำเร็จดังใจ

สหายข้าพเจ้าถามอยู่เสมอ

"หลายปีมานี้ไยไม่ออกเดินทาง"

ข้าพเจ้าได้แต่อมยิ้ม

กับการมุ่งหวังเดินทางไปในอนาคตไกลโพ้น วันเวลาชั่วชีวิตหนึ่งที่เฝ้าประกอบยานพาหนะจะนับว่ายาวนานสักแค่ไหนกัน ●
วันรำลึกบรมครูเอกกวีรัตนโกสินทร์ ๒๖ มิถุนายน