๏ กรุ่นแก้มเจ้าเคล้าจางอยู่ข้างแก้ม
หวานเอยแย้มแก้มหวานปานผึ้งผสม
เพลงรักเก่าแว่วมาหนออารมณ์
ยิ่งเรื่อยจมริ้วราตรีพิรี้พิไร๏ สายลมรักพัดผ่านกี่วารแล้ว
แกมกรุ่นแก้วยังอวลกรุ่นอรุณสมัย
หอมเจ้าเอยมิเคยพรากช่างยากใจ
ประทับไปอีกกี่ร้อยกี่รอยวัน๏ เพียงยินเพลงก็ซบหน้าซับสะอื้น
ภาพเยื้องคืนเยือนถอยย้อนรอยฝัน
เสียงหัวร่อยังสดใสในแสงตะวัน
รอยยิ้มนั่นเลือนรุ้งสีปีกผีเสื้อ๏ ในวัยฝันโลกสวยด้วยแสงสด
มองทุกอย่างงามงดและง่ายเหลือ
ฝันจะลอยสุดตาสุดฟ้าเครือ
ล่องเรือใบฝันสู่ธารทอง๏ โลกความจริงกลับมิเป็นเช่นคาดคิด
ล้วนพลาดผิดเผลอไผลยิ่งใจหมอง
โลกลวงรางพรางพร่าเกินตามอง
เกินหัวใจจะร้องจะรองรับ๏ พรากไปแล้วลมฝันวันวัยหวาน
ล่วงผ่านเหมือนไม่เคยเลยสดับ
เหลือก็เพียงริ้วรอยทอยประทับ
อวลอยู่กับกรุ่นจางจางบางเวลา๏ ภาพอดีตซีดรอยทยอยทบ
เงากาลกลบกลายแตกลายพร่า
เป็นซีเปียปลิวไปในลมชะตา
ในแสงสุดท้ายอำลาเชิงตะวัน๏ เพลงรักเก่าแผ่วลาเมื่อคราจาก
เหลือเพลงพรากฝากไว้ในรอยฝัน
เคยสุขนักรักเอยเอ่ยรำพัน
เพียงเพื่อซบหน้าอั้นสะอื้นอึ้ง ฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น