พวงเอยเจ้าพวงมาลัย
ลอยมาลอยไป เมื่อไรจะได้ชมเอ้ย
เจ้าเอย..เจ้าพวงมาลัย
จะล่องลอยไปหาใครเอยหอมรวงข้าวเคล้าฟางจากกลางทุ่ง
โรยลมฟุ้งไอดินรินรินหอม
ฟางกองรายคล้ายเคียงอยู่เรียงลอม
แดดบ่ายย้อมเยื้องเงาลงเคล้าคลอหนุ่มสาวนั่งล้อมวงบนลานข้าว
เสียงแหย่เย้าหยอกเอินเพลินจริงหนอ
เจ้าหนุ่มน้อยคอยเฝ้าพะเน้าพะนอ
สาวเจ้าพ้อเพรียกคำอยู่ร่ำไรเสียงลูกคู่คูคลอแล้วล้อเร่ง
บ้างตะเบ็งเกร็งล่อลูกคอไหว
ว่าเจ้าเอยเจ้าพวงมาลัย
จะล่องลอยไปหาใครเอยหนุ่มส่งยิ้มพริ้มรับขยับแก้ม
แล้วเย้าแย้มลำนำร่ำเฉลย
พี่แรมรอนเหว่ว้ามาอย่างเคย
กระไรเลยใจเจ้าดำไม่นำพาสาวเจ้ามองค้อนวงแล้วส่งยิ้ม
เอานิ้วจิ้มตรงอกผงกหน้า
เจ้าเอยเจ้าดอกจำปา
ลอยมาจากไหนกันเอยหนุ่มตอบคำพร่ำว่าคนอาภัพ
ลอยมากับสายลมพรมเขนย
จากใจภักดิ์รักแท้อย่าแลเลย
เจ้าเฉยเมยพี่คงม้วยด้วยรักรึงสาวแก้มเรื่อเงื้อง่าทำตาขวาง
เจ้าแก้มบางขบฟันแล้วปั้นปึ่ง
ว่าดอกเอยเจ้าดอกพลับพลึง
มาไม่ถึงครึ่งพรรษาคงลาลับเจ้าหนุ่มตอบคำว่าอย่าข้องจิต
ฟังสักนิดนงรามผู้งามสรรพ
เมื่อมาแล้วไยมาเพื่อลาลับ
เชิญสดับเถิดแม่คำแท้เทียวด้วยสองมือคือแรงจะแข็งขัน
จะบากบั่นขันแข็งด้วยแรงเรี่ยว
ปักข้าวกล้านาตมควงคมเคียว
จะกะเกี่ยวเก็บกอบสร้างครอบครัวเรื่องเกี่ยวข้าวสาวเอยอย่าเลยห่วง
จะเคียวควงคมคากี่นาหัว
ไม่เคยยั่นมั่นหาคณาตัว
แต่เกี่ยวใจเจ้าสิกลัวอกรัวรานเจ้าอมยิ้มอิ่มแก้มเจ้าแย้มเย้า
บอกขี้ตู่ดูเข้ามาเฝ้าขาน
เกี่ยวมากี่นาหนอพ่อชายชาญ
ถึงมาผ่านนานี้มีแต่ช้ำเสียงลูกคู่กู่คลอแกมล้อหยอก
เจ้าหนุ่มบอกผ่านรอยกี่ร้อยย่ำ
ล้วนก่อร่างสร้างตัวมัวกระทำ
ด้วยงมงำกรำงานผ่านวารวัยที่เกี่ยวมานาถ้วนล้วนเกี่ยวข้าว
เรื่องเกี่ยวสาวเกี้ยวพาอย่าสงสัย
มีก็แต่เพียงเจ้าจ้าวหทัย
จักควงเคียวเกี่ยวใจไว้เคียงเรือนสาวเจ้าก้มอมยิ้มเย้าริมแก้ม
ช่างเติมแต้มคำชายละม้ายเหมือน
เห็นตำตานาโน้นมีคนเตือน
อย่าบอกเพื่อนเทียวนะระวังคำอ๋อ..คนนั้นนั่นรึ เจ้าหนุ่มว่า
น้องสาวน่ะอย่านะเออเผลอถลำ
ล้วนคำแกล้งแสร้งว่าพาระกำ
จะหมองนวลชวนช้ำเพราะคำคนขอเถอะนะมาลัยอย่าไกลห่าง
พี่แรมร้างเร่มาอย่าฉงน
มอบให้แล้วทั้งใจให้หน้ามน
อย่ากังวลคลางแคลงให้แหนงไปสองหนุ่มสาวเคล้าคลอเพลงล้อรับ
ริ้วรวงข้าวขยับอยู่ไหวไหว
เจ้าเอียงอายชายตายื่นมาลัย
เจ้าหนุ่มรับไว้ด้วยใจพองหอมข้าวรวงเรียวฟางจากกลางทุ่ง
ลมยังฟุ้งไอดินมารินล่อง
ฟางเกลื่อนลานเรียงรายอยู่ก่ายกอง
สาลิกาแว่วร้องมาก้องดังตะวันทอดเงานิ่งทิ้งปลายไม้
โรยลมไล้ง้วนดินมารินหลั่ง
ภาพหนุ่มสาวพร่ารางคว้างภวังค์
เงาหนหลังทาบทอนั่งรอมองเพลงมาลัยล่วงรางจนจางแล้ว
เสียงยังแจ้วเย้ายวนชวนใจหมอง
นั่งรำพันฝันเฝ้าเคล้าทำนอง
คะนึงร้องมาลัยเร่เพียงเอกาพวงเอยมาลัย
จะล่องลอยไปหาใครเอ้ย
เจ้าเอย..เจ้าพวงมาลัย
จะล่องลอยไปหาใครเอย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น