DiN

ผมเห็นไอ้หมอนั่นตั้งแต่มันเดินเข้ามาแล้วล่ะ มองปราดเดียวก็รู้ไม่ใช่คนดี  เรื่องมองคนไม่อยากคุย ผมมองขาดมานักต่อนัก

มันนุ่งกางเกงลายพรางเสื้อยืดคอย้วยมอซอ ใบหน้าเข้ม หนวดดกดำอยู่เหนือริมฝีปาก ลูกตากลอกไปมาตลอดเวลา

มันผลักบานประตูแบ็งค์เข้ามา หยุดยืนมองไปรอบ ๆ สงสัยจะมองหาตำแหน่งของโทรทัศน์วงจรปิด  แล้วมองมาทางผม  หนอย..กระดกหนวดส่งยิ้มให้ผมซะด้วย  จากนั้นเดินล้วงกระเป๋าไปทางเคาน์เตอร์ที่หญิงสาวยืนอยู่  (หรือมันจะจับเธอเป็นตัวประกันหว่า)  มันดึงกระดาษขึ้นมาแกล้งทำเป็นจดอะไรยิก ๆ แล้วหันไปกระซิบกับหญิงสาวข้าง ๆ

ถ้างั้น นังนั่นคงเป็นนางนกต่อที่พวกมันส่งเข้ามาดูลาดเลาก่อนลงมือ 

มองจากการแต่งกายของผู้หญิงแล้วไม่น่าจะเป็นพวกเดียวกัน  แต่อย่างว่า ทุกวันนี้ตัดสินคนจากเสื้อผ้าได้ที่ไหน  ผู้ร้ายแต่งตัวดี ๆ มีถมไป

ผมจะทำไงดี  มีผมอยู่คนเดียวเสียด้วย  พวกมันเข้ามาสอง ยังไม่รู้คอยข้างนอกอีกเท่าไหร่ คนข้างนอกอาจสตาร์ทรถคอยอยู่แล้วก็ได้

มันจดพลางสายตาเหลือบมองไปรอบ ๆ ใช้เวลานานกว่าคนปกติเขาจดบันทึกรายการ หลังเสียบปากกาไว้บนแป้น  มันหันไปกระซิบกระซาบกับหญิงสาวแล้วถือใบบันทึกรายการเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์ฝาก-ถอน แต่

มือข้างหนึ่งซุกกระเป๋ากางเกง

ผมขยับตัวอยู่ในท่าเตรียมพร้อม  มือขวาทิ้งลงข้างซองสมิท โมเดล 10 ที่พร้อมกว่าผมเสียอีก

มันก้มตัวลงหน้าเคาน์เตอร์  ส่งกระดาษให้พนักงานคนสวยที่ผมแอบมองประจำ  สงสัยจริงว่ากระดาษนั่นเขียนอะไร อาจเป็น เงียบ! นี่คือการปล้น  ส่งเงินทั้งหมดในเก๊ะมาแล้วเฉย ๆ ไว้ ไม่งั้นตาย!  หรืออาจเป็น  ถ้าไม่อยากให้ทุกคนในที่นี้เดือดร้อน  ส่งเงินมาแสนนึง

ผมล่ะเกลียดจริง ๆ ไอ้พวกคิดสั้นต้องการเงินเยอะ ๆ เร็ว ๆ สุดท้ายไม่เห็นหนีตำรวจรอดสักราย
ผมขยับเข้าไปกะให้ใกล้พอจะพุ่งรวบไอ้ตัวร้ายในทันทีที่ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือ เหงื่ออุ่นเริ่มซึมฝ่ามือ  ห้องแอร์ร้อนอบอ้าวขึ้นปุบปับทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่ครั้งแรกสำหรับผม

ทันใด! มันหันมาทางผม!

ปื้นหนวดริมฝีปากขยับยิ้มชวนหมั่นไส้  ผมชะงักเท้า ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้  เสยิ้มไม่ให้มันรู้ว่าถูกจับตาดู  ผมสังเกตเห็นผู้หญิงที่มันคุยด้วยขยำกระดาษทิ้งลงถังแล้วเดินออกประตู  นั่นต้องเป็นสัญญาณบางอย่าง
บนเคาน์เตอร์ พนักงานหยิบเงินขึ้นมาปึกหนึ่ง มันคว้าหมับ!

ผมกระชับปืนข้างตัว

มันยัดเงินปึกนั้นใส่กระเป๋ากางเกงโดยไม่นับ

ผมมองไปทางพนักงาน รอสัญญาณอะไรสักอย่างไม่ว่าจะเป็นสายตาหรือมือ

มันยิ้มให้พนักงานแล้วหันกลับช้า ๆ

ใจผมเต้นแรง

มันก้าวยาว ๆ ไปที่ประตู ผลักบานประตู เดินออกไป

ผมถอนใจ

เฮ้อ..คนมาถอนเงินอีกแล้ว  รอไว้คราวหน้าเถอะ ต้องมีปล้นสักครั้งล่ะนา

จบ