aim.mo: ชวนอ่าน : กุหลาบที่หายไป:


หายตัวจากบล็อกไปนาน  วันนี้เอาเรื่องหนังสือที่เพิ่งอ่านจบมาแปะไว้ซักหน่อยดีกว่า :)



สำหรับคนที่เคยอ่านเจ้าชายน้อย,  ขุมทรัพย์ที่ปลายฝัน และ โจนาธาน ลิฟวิงสตัน นางนวล แล้ว  การได้อ่าน “กุหลาบที่หายไป” เหมือนการทบทวนตัวเองอีกครั้งว่าตนเองนั้นเป็นใครกันแน่  และถ้าลืมไปแล้วว่าตนเองเคยฟังเสียงกุหลาบได้   นิยายเรื่องนี้คือโอกาสที่จะเรียนรู้วิธ๊ฟังกุหลาบพูดคุยกันได้อีกครั้ง 

นิยายว่าด้วยการเดินทางของหญิงสาวคนหนึ่งข้ามฟากจากบราซิลไปยังริมฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรนียนของตุรกีเพื่อหาคำตอบให้กับชีวิตเธอเอง   คนอ่านชอบช่วงที่ อาร์ทิมิสโต้เถียงกับมีเรียม (คนที่ชอบอ่านตำนานปรัมปรา ขณะที่อ่านนิยายเรื่องนี้น่าจะสนุกกับชื่อตัวละครที่ล้อกันไปมาตลอดเรื่อง) เลยขอยกบทสนทนามาเล่าไว้ตรงนี้นิดหน่อย

“ฉันไม่ใช่กุหลาบ ยายดอกไม้โง่!” อาร์ทิมิสพูด “ฉันเป็นเทพี!
“ถ้าการสวม”หน้ากากแห่งความยิ่งใหญ่”นั่นทำให้เธอมีความสุขก็จงอย่าถอดมันออก  สวมเอาไว้ จงพร่ำพูดว่า “ฉัน” แต่จงรู้ไว้ด้วยว่ามีราคาที่ต้องจ่าย  จงรู้ไว้ว่าราคาของการพูดว่า”ฉัน”ตลอดเวลาคือการหลงลืมตัวตนที่แท้จริง...”
........
“เอาละ อาร์ทิมิส...เธอจะทำไหม”
อาร์ทิมิสไม่ตอบ
“ได้โปรด” มีเรียมพูด “เธอจดจำการเป็นดอกกุหลาบได้ใช่ไหม”

และอีกส่วนหนึ่งของนิยายที่คนอ่านชอบมาก  คือ สมการที่ตัวละครตัวหนึ่งยกมาเปรียบเรื่องความเป็นไปได้ในการได้ยินเสียงกุหลาบ  นี่คือการอธิบายสิ่งที่ดูเหนือจริงด้วยคณิตศาสตร์  ....ไม่รู้ว่านักคณิตศาสตร์ตัวจริงจะรู้สึกโรแมนติคกับสมการนี้เหมือนคนอ่านไหม

“ฉันแน่ใจว่าเธอมีความรู้เรื่องคณิตศาสตร์มากกว่าฉัน  ไดอานา  แต่ฉันก็ยังอยากจะพูดสั้นๆถึงคุณค่าทางคณิตศาสตร์ของสมการนี้ให้เธอฟัง
“ถ้าเราหยิบสมการใดๆขึ้นมา  ๑ หารด้วยตัวเลขอะไรสักตัว...ยิ่งตัวเลขที่นำมาหาร ๑ นั้นเพิ่มมากขึ้นเท่าไหร่  ตัวคำตอบของสมการก็จะมีเลขศูนย์นำหน้าเลขหนึ่งที่อยู่หลังจุดทศนิยมมากขึ้นเรื่อยๆ  ถ้าเราหาร ๑ ด้วยอินฟีนิตี  คำตอบก็จะมีเลขศูนย์นำหน้าเลข ๑ เท่ากับอินฟินิตี ดังนั้น คำตอบก็จะเป็นศูนย์จุดศูนย์ศูนย์ศูนย์เป็นจำนวนอินฟินิตี  แต่แม้ว่าเราจะไม่เห็นมัน ก็ยังคงมีเลข ๑ อยู่ปลายสุดของคำตอบเสมอ มันจึงเป็นศูนย์ แต่เป็นศูนย์พิเศษที่ลงท้ายด้วย ๑ แม้ว่ามันจะถูกปกปิดด้วยอินฟินิตีจนมองไม่เห็น


“เอาละ ตรงนี้สำคัญมาก ขณะที่สมการบอกเราว่า ความน่าจะเป็นของการทายเพลงถูกด้วยการเดานั้นเท่ากับศูนย์ แต่มันก็บอกใบ้ด้วยว่า ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะทายคำตอบที่ถูกต้องออกมา เพราะยังมีเลข ๑ อยู่ตรงท้าย...”

เมื่ออ่านนิยายเรื่องนี้จบแล้ว   คนอ่านนึกถึงตนเองและนึกขอให้ “ศูนย์พิเศษ” เป็นสมการในหัวใจของคนที่อ่อนล้าค่ะ ...แม้ว่ามันจะถูกปกปิดด้วยอินฟินิตีจนมองไม่เห็น  ความเป็นไปได้แม้เพียง “๑” นั้น ยังคงอยู่ที่ปลายสุดของคำตอบเสมอ

กุหลาบที่หายไป (The Missing Rose)
Serdar Ozkan เขียน
มนทรัตม์ แปล


แพรวสำนักพิมพ์ , ๒๕๕๓
'via Blog this'

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น