สวัสดีขอรับ
ขออนุญาติหย่อนตูดนั่งที่แคร่ไม่ไผ่แห่งสักเดี๋ยวนะขอรับ กำลังมองหากระบวยตักน้ำจากโอ่งดินที่ท่านตั้งไว้ริมแคร่อยู่ รู้สึกกระหายน้ำมากมายเลยขอรับ อ่า..เจอแระๆ น้ำฝนเย็นๆเจือรสเค็มปะแล่มๆ สงสัยลมฝนคงหอบไอเกลือเอามาจากทะเลนะท่าน
ช่วงนี้ไม่เป็นอันทำอะไรเลยขอรับ นอกจากเลี้ยงลูก ภรรยาที่เคารพเดินทางขึ้นๆลงๆกรุงเทพฯ - พิดโลก เป็นว่าเล่น ก็ไปหางานทำน่ะขอรับ หลังจากไม่ประสบความสำเร็จในการหางานในจังหวัดอันห่างไกลนี้ กระผมและปู่จึงต้องรับหน้าที่ดูแลลูกไปโดยปริยาย แรกทีเดียวคิดว่าง่าย ๆ แต่ใครจะรู้ว่าเลี้ยงเด็กคนนึงมันมีอะไรมากมายก่ายกอง ผมรับหน้าที่ป้อนข้าว ปู่รับหน้าที่หาข้าว ผมรับหน้าที่กล่อมนอน ปู่รับหน้าที่ชงนมใส่ขวด เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า ได้โปรดรับเสียทีสิลูก ป๊าโคตรง่วงเลย ขอนอนไปพร้อมๆกันได้ไหมเนี่ย ผมก็กล่อมไปด้วยใจอันหวาดหวั่นเพราะหากว่าลูกสาวดูดนมจนหมดขวด แล้วคาถาที่ผมแห่กล่อมคลายมนตร์ขลัง เป็นอันว่าหมดสิทธิ์นอน ส่วนปู่ของเธอน่ะหรือขอรับ พอส่งเจ้าสาวเข้าหอแล้วแกก็เปิดไป ไขว่ห้างอ่านหนังสือพิมพ์ กระผมใจจดใจจ่อรอเวลาแม่เลิกงานกล้บบ้าน ผมจะรีบส่งไม้ผลัดหน้าที่ให้แม่รับผิดชอบทันที แล้วผมก็แอบมางีบสักชั่วโมง พอตื่นก็ล้างหน้าล้างตา ไปป้อนข้าวลูกอีกรอบ ป้อนเสร็จผมจึงจะมีสิทธิ์กินข้าว กินสิทธิ์ผมก็รีบแจ้นขึ้นบ้านอาบน้ำ เปิดไฟโคมอ่านหนังสือและคอยฟังเสียงว่าคืนนี้ลูกสาวจะงอแงไหม ถ้างอแงผมก็จะรีบกระดืบๆๆๆๆ ลงกระไดบ้าน ขึ้นรถเข็นไปเคาะประตูบ้านใหญ่ เฝ้ากล่อมจนกว่าลูกจะหลับแล้วก็เข็นรถ กระดืบกาย เข้าบ้านตัวเอง เป็นอย่างนี้มาร่วมสิบวันแล้วขอรับ นี่ยังไม่นับงานบ้านชนิดปัดกวาดเช็ดถู ที่ผมต้องจัดการในบ้านตัวเองอีกนะขอรับ หากปล่อยให้มันผ่านไปหลายวันโดยไม่ทำความสะอาดมันเลย ในขณะที่หลับสบายอยู่ อาจมีมดตัวเล็กชนิดที่พอมันกัดแล้วจะคันไปทั้งคืน มันก็มาตอมหัวตอมหูอยู่ไม่ขาด กระผมกระดืบ ๆ กวาดบ้าน ตะโกนบอกพ่อให้ซักผ้าขี้ริ้วมาให้ แล้วผมก็ถูบ้าน เหนื่อยชิบเป้งเลยขอรับ หากท่านมาเห็นสภาพของกระผมตอนนี้ท่านคงคิดว่ากระผมเป็นผีดิบแน่ๆ นี่ก็ใกล้เวลาที่ลูกสาวจะตื่นแล้ว สวัสดี แกงพุงปลาผักบุ้งสวัสดิ์ขะรับสหายท่านป๋า ไม่ได้เจอะเจอใบหน้าท่านตามบ้านสหายเสียนาน ติดภาระกิจดูแลหลานข้าพเจ้านี่เอง หน้าฝนกำลังจะมา ข้าพเจ้ากะไว้ว่าจะจัดสรรเวลาชีวิตให้งานเกษตรเพิ่มขึ้น ฝนนี้จะเริ่มชีวิตวิถีเกษตรที่หมายมั่นปั้นมือเสียที โครงการของข้าพเจ้ามีชื่อว่า 'ในน้ำมีปลา..บนคันนามีผัก' อิ อิ เท่ไหม? รอฝนมาแล้วจะปล่อยปลาในบ่อ..ใช้เวลาตอนเย็นพรวนดินคันบ่อทำแปลงผัก ปักนั่งร้านให้ถั่วฝักยาว ตำลึง ได้เลื้อยเล่น มีงานคอยอยู่ตรึมเลยขะรับ และแน่ล่ะ..คงไม่ลืมที่จะเปลี่ยนผักเป็นตัวอักษร หลังจัดการย้ายขนำเสร็จ บันทึกจากปลายนาคงได้เริ่มเดินทาง ท่านก็เช่นกัลล์...เรื่องราวของคุณพ่อซานต้ากับนางฟ้าตัวน้อยของท่านน่าสนใจนัก หากท่านบันทึกไว้เรื่อย ๆ วันละนิดละหน่อยตามแต่เวลาอำนวย ไม่ว่าจะสั้นหรือยาวข้าพเจ้าคนหนึ่งล่ะที่จะติดตามด้วยความระทึกในดวงหทัย เดิมทีพวกเราหาได้รู้จักกันใช่ไหมขอรับ..แต่เป็นเพราะตัวอักษรของเราท่านทำให้เรารู้จักกันช้า ๆ ช้าเป็นอย่างยิ่ง เป็นการรู้จักที่ค่อยเป็นค่อยไป เป็นการรู้จักที่หาใช่เพียงฉาบฉวยเธอทักฉัน ฉันทักเธอแล้วต่างคนต่างไป ตัวอักษรเหล่านั้นทำให้เราเห็นภาพชีวิตของกันและกันที่ค่อย ๆ ชัดขึ้นตามจำนวนอักษรที่มากขึ้นโดยไม่เคยเลยสักครั้งที่เราจะแลกเปลี่ยนคำถาม "เฮ้..นายกำลังทำอะไร?...บ้านอยู่ไหน?..มีเมียยัง?..มีลูกกี่คนแล้ว?.. แต่เชื่อเถิดขอรับเรามีความสุขที่ได้รับรู้ว่าสหายกำลังทำอะไร..ชีวิตปัจจุบันเป็นเช่นไร? ทุกข์-สุขอย่างไร? ได้อ่านถ้อยความจากท่านแม้เพียงสั้น ๆ ขอท่านได้รับรู้ว่า..ข้าพเจ้ายินดีเสมอ แลแน่นอน..วันหนึ่งบันทึกวันละสั้น ๆ ของคุณพ่อซานต้าย่อมเป็นของขวัญล้ำค่าให้นางฟ้าตัวน้อยได้สวมกอดด้วยความปลื้มปิติ เธอจะไม่มีวันละทิ้งคุณค่าแห่งตนอันคุณพ่อซานต้าได้บรรจงทะนุถนอมผ่านวันเวลาเหนื่อยยากด้วยความรักและอดทนแลส่งมอบต่อเธอเป็นบันทึกเล่มนั้น ไม่ว่าชีวิตประจำวันของเราจะสาหัสเพียงไร.. คารวะ k r a t o m t u l e e Din : My Writing Life,
คงต้องไปก่อน ตูดยังไม่ทันหายร้อนเลยท่าน
ข้าพเจ้าเพิ่งบ่นกับท่านย่าไปแหม่บ ๆ ท่านโผล่มาอาการหนักกว่าข้าพเจ้าเสียหลายเท่าตัวเชีย
ตัวอักษรยังคงเดินทาง..ใช่ไหมขอรับ?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น