ningnung
ได้รับเมลของท่านที่แสดงความประสงค์ในเรื่องการเปลี่ยนแนวการเขียนคอลัมน์ในก้าวรอก้าว ซึ่งเป็นผลเนื่องมาจากแนวทางชีวิตของท่านที่จะเปลี่ยนแปลงนับจากนี้ไป ทำให้ข้าพเจ้าอดไม่ได้ที่จะมาร่วมแบ่งปันความรู้สึกเหล่านั้น ข้าพเจ้ามีความคิดฝันจะใช้ชีวิตบั้นปลาย ปลูกผักปลูกหญ้าดำรงชีพอยู่ไปวันๆ ข้าพเจ้ายังจำได้ดีตอนที่ไปเยี่ยมท่านที่ระโนด ท่านบอกข้าพเจ้าว่าการใช้ชีวิตท่ามกลางธรรมชาติไม่ได้งดงามเหมือนดั่งภาพในจินตนาการ เราหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องใช้ชีวิตร่วมกับมด แมลงมีพิษ งู และอีกหลายสิ่งหลายประการที่ไม่พึงประสงค์ แต่เมื่อรักจะใช้ชีวิตเช่นนี้ เราต้องปรับตัวอยู่ร่วมกับมันให้ได้ และบทเรียนบทนั้นที่ท่านสอนสั่ง ข้าพเจ้าได้รับการทดสอบทันที่ที่ก้าวเท้าถึงเขาสก …กระท่อมในป่า ร้างไร้ผู้คน แมลงบินว่อนไปทั่วกระท่อม เสียงป่าหรีดหริ่งวังเวงพิสูจน์จิตใจ…กลายเป็นแบบทดสอบบทแรกให้กับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าอาจเคยผ่านสภาวะเช่นนี้มานับครั้งไม่ถ้วน แต่ไม่เลยสักครั้งที่จะดึงประสบการณ์เหล่านั้นมาเชื่อมโยงกับแนวทางชีวิตที่ข้าพเจ้าใฝ่ฝันในอนาคต ภาพกระท่อมหลังน้อยมีระเบียงยื่นออกมาเพื่อไว้นั่งอ่านนั่งเขียนหนังสืออยู่หน้าบ้าน ข้าพเจ้าวาดภาพเหล่านี้ไว้งดงามนัก โดยหารู้ไม่ว่าความเป็นจริงชีวิตไม่ได้ง่ายดายเช่นนั้น วันก่อนข้าพเจ้าไปปูผ้าใบนอนใต้ร่มไม้ที่สวนลุมพินี หลังล้มตัวลงนอนไม่กี่นาที มดสารพัดสายพันธุ์เดินเรียงแถวไต่ขึ้นมาบนผืนผ้าใบ ไม่ปล่อยให้ข้าพเจ้าได้มีโอกาสนอนเอกเขนกอย่างมีความสุข นี่เป็นแค่ฉากจำลองฉากหนึ่งในชีวิตที่ข้าพเจ้าฝันอยากมี อยากเป็น และมันทำให้ข้าพเจ้าหวนคิดถึงประโยคนั้นของท่านอีกครั้ง ก้าวย่างของท่านในครั้งนี้ คงเป็นตัวอย่างให้ข้าพเจ้าได้เห็นถึงความเป็นจริงที่จะเกิดขึ้นหลังการตัดสินใจเดินบนเส้นทางเดียวกับท่าน พึงระลึกไว้เถิดว่าก้าวนี้ของท่านไม่ได้มีความหมายกับท่านเพียงลำพัง ก้าวไปก่อนนะสหาย XXXX
เมื่อได้สหายเยี่ยงท่านทำบุกเบิกล่วงหน้าไปก่อนเช่นนี้ นับว่าเป็นบุญยิ่ง
การแผ้วถางผืนดินของท่านเปรียบดั่งแสงเทียนส่องให้ข้าพเจ้ามองเห็นลู่ทางของตนในอนาคต
ภาพพืชผักผลไม้นานาพันธุ์ที่ผลิดอกออกผลให้ข้าพเจ้าได้เก็บเกี่ยว
ภาพแม่ไก่และลูกไก่ตัวเล็กๆ ที่ข้าพเจ้าเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนให้คอยปลุกขันยามเช้า
แต่ข้าพเจ้ากลับทนความรำคาญแค่นี้ไม่ได้ ตัดสินใจสะบัดผืนผ้าใบ กลับไปนอนเหยียดยาวอยู่บนโซฟาตัวโปรดที่บ้าน
แต่มีค่าสำหรับข้าพเจ้าและกับใครอีกหลายๆ คนที่แสวงหาหนทางเส้นนี้
และอย่าลืมก้าวรอกันบ้าง
จำคำนี้ได้ไหม “ก้าวรอก้าว”ไง (พื้นที่โฆษณา)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น