แคร่ไม้ไผ่
ถือเสียว่าโพสท์นี้เป็นระเบียงกระท่อม ภาษาถิ่นเรียก 'นอกชาน' ข้าพเจ้าจัดวางแคร่ไม้ไผ่ไว้ สหายผ่านไปมาจะได้หย่อนก้นนั่งลงฝากถ้อยจำนรรจา หลายครั้งที่เราเพียงหิ้วโอเลี้ยงติดมือมา ว่าจะชวนเจ้าบ้านนั่งคุยสักครู่ ครั้นจะแปะลงโพสท์รึก็เกรงใช่ที่ใช่ทาง การทักทายสั้น ๆ ตามแต่เวลาอำนวยหาได้เสียหายอันใด เพียงสำหรับเหล่าเราที่ปลายนิ้วพิศวาสอยู่กับแป้นคีย์ราวมีบุพเพกันมาแต่อดีตชาตินั้น การได้นั่งลงเรียบเรียงความคิด จัดวางถ้อยคำ ให้กระชับตรงใจ เป็นการฝึกฝนที่มีนัยสำคัญ ยิ่งกระทำบ่อยเพียงไร ยิ่งคล่องคิดคล่องมือขึ้นเพียงนั้น ผู้น้อยจึงวาง 'แคร่ไม้ไผ่' ไว้หน้ากระท่อม หวังสหายจะได้ใช้นั่งดูดโอเลี้ยง ซดกาแฟ แลฝากริ้วลายอักษรไว้ ไม่ว่าเป็นความคิดเห็น คำแนะนำ ข้อเสนอแนะ ผู้น้อยล้วนน้อมรับด้วยหัวใจตระหนักแล้วถึงคุณค่าแห่งเวลาอันสหายได้ใช้ในการผจงจารอักขระถึงกัน ยังมีความสุขเสมอเมื่อได้แลกเปลี่ยนมุมคิดมุมเห็นกับเหล่าท่าน หากเป็นยามเช้าแคร่ก็จะมีปาท่องโก๋วางไว้ให้แนมกาแฟ คล้อยบ่ายใต้เงาไม้ จะวางบทกวีไว้ให้สักเล่ม ย่ำค่ำสายลมเอื่อยจะจุดไต้เป่าขลุ่ยให้ฟัง เชิญนั่งขอรับ คารวะ
ก็ไม่มีอะไรมาดอกเจ้าค่ะ เดี๋ยวขอลองหาตัวอย่างสักหน้าก่อน.. เดี๋ยวน้า...
ตอบลบ..
.
อะ เอาตัวอย่างจากโพสต์ " เพิงพักริมทาง : มิตรแท้คือสิ่งสำคัญข้อต้นในทางของการประพันธ์/ยาขอบ" แล้วกันนะขอรับ
เอาเลย บรรทัดที่ ๓ ไม่ทราบข้าพเจ้าเห็นอย่างนี้คนเดียว หรือว่าคนอื่นเห็นเช่นกัน.. ท่านพิมพ์ว่า "เป็นบันทึกการเดินทางของละอ่อนนักหัดเขียนแนมการรอนแรมในป่าอักษรที่ไม่รู้เหนือรู้ใต้" ไม่มีเว้นวรรคเลย คงไม่ผิดในเชิงภาษาไทย เรื่องการเว้นวรรคดอกขอรับ (ไม่แน่ใจ) เพียงแต่ว่า พื้นที่ความกว้าง ของโพสต์ท่านนั้น จำกัด.. ข้าพเจ้าเห็นแค่ ""เป็นบันทึกการเดินทางของละอ่อนนักหัดเขียนแนมการรอนแรมในป่าอักษรที่ไม่รู้..." ขาดคำว่า "... เหนือรู้ใต้" ไปน่ะขอรับ
ดังนั้น จึงบอกให้ลองเว้นวรรคบ้าง เพราะว่าที่ Wordpress ก็เป็น คือ เว็บมันไม่ตัดคำ ขึ้นบรรทัดใหม่ให้เหมือนพวก MS Word หรือเหมือนใน WLW.. คือใน WLW อาจจะขึ้นบรรทัดใหม่ แต่พอขึ้นเว็บแล้ว จะไม่เป็นอย่างนั้น (เคยลองดูแล้วเหมือนกัน)
น่ะขอรับ
ปล. รูปใหม่ในบล็อกเป็นรูปที่ถ่ายเอง.. รูปก่อนหน้านั้น ยืมเขามา.. ๕๕ ดีใจ ที่ได้ใช้สิ่งที่สร้างเองขอรับ :p
ปปล. จัดบ้านอีกรอบในตอนค่ำหรือท่านดิน?
- บ้านชิดซ้ายไป.. ขอเป็นตรงกลางได้ไหม?
- แล้วก็ ความกว้างของส่วนที่เป็นโพสต์ มันเหมือนแคบลงไป?
อ่า..ขอบพระคุณสำหรับผลการรับชมรับฟัง
ตอบลบ..
..
ข้าพเจ้าเคยเจออักษรหายในบางธีมของ WP(เลยเปลี่ยนธีมซะ เข้าใจไปว่าธีมมีปัญหา เพิ่งรู้ว่าเป็นเหตุปกตินะเนีย)
..
..
พูดถึงเว้นวรรคพาสะดุ้งเฮือก! ข้าพเจ้ายิ่งกะลังมีปัญหาเรื่องนี้อยู่ บ่อยครั้งไม่รู้จะเว้นดีไม่เว้นดี อ่านตำราที่พี่ท่านอานันท์ให้มากี่ทีกี่ทีก็ยังละล้าละลังอยู่ดี (นี่ล่ะน้า..ตกวิชาภาษาไทย)
..
..
สงสัยท่านใช้จอกว้างใช่ไหมขะรับ กระต๊อบมันเลยเอียงกระเท่เร่ ข้าพเจ้าเปล่าทำอะไรนา แต่เรื่องของเรื่องก็คือ ข้าพเจ้าเอาโน่นผสมนี่จนวุ่นไปหมดกว่าจะได้หน้าตาออกมาอย่างที่ต้องการ
หากแสดงผลกับจออื่นบิดเบี้ยวล่ะก็..ซวยล่ะสิขะรับ (เข้าข่ายยิ่งรื้อยิ่งเละ อิ อิ)
ส่วนสัดส่วนระหว่าง main กับ sidebar ที่เห็นบนหน้าจอของข้าพเจ้าประมาณ สองต่อหนึ่ง แสดงผลที่ท่านเช่นนี้เปล่าขะรับ?
คารวะ
แหะ ท่านว่า จะเป็นเพราะจอกว้างจริงๆ ด้วย ทำให้รู้สึกเหมือนว่า มันชิดซ้ายมากๆ
ตอบลบตอนนี้ ที่เห็น มันก็เป็น ๒ ต่อ ๑ นะท่านดิน.. แต่ดูเหมือนเป็น ๓ ต่อ ๒ มากกว่า (งงไหมนะ)
คือมันมีที่ขาวๆ เหลือด้านขวาไปเสีย ๑ ส่วนแล้วอ่ะท่านดิน.. เหลือไปทำไมหรือท่าน? หือ หือ? น่าจะเอามาเป็นพื้นที่เนื้อหามากกว่าเน้อ..
(เรื่องวิจารณ์ ขอให้บอก.. ๕๕ พุ่งมาทันทีที่เห็นคำเอ่ยท่าน.. แทบหัวคมำ ๕๕)
โอ..คงเกิดจากการที่ข้าพเจ้าไปเปลี่ยนค่าโน่นค่านี่เข้ากระมัง
ตอบลบแย่แล้ว!..ดีไม่ดีต้องเริ่มใหม่ (หมดแรงแย้วว!)
..
..
ไว้ข้าพเจ้าไปเปิดดูจากจอกว้างของเพื่อนแล้วค่อยงมโข่งต่อ
แต่กับจอโบราณของข้าพเจ้าไม่มีอะไรคลาดเคลื่อนขอรับ
สัดส่วนเป็นอย่างท่านว่านั่นแหละ
ตอนข้าพเจ้าบอกสองต่อหนึ่งก็ยังงงตัวเองนะ
sidebarมันกว้างกว่าสองต่อหนึ่งไปนีดส์นึงแต่ข้าพเจ้าคิดไม่ออกไม่รู้เรียกอย่างไร อุ อุ
(ท่านเนี่ยท่าทางจะฉลาด มาข้าพเจ้าดื่มให้ท่านจอกหนึ่ง นับถือ นับถือ เอิ๊ก! เอิ๊ก!)
คารวะ
แต่ที่ว่าเห็นพื้นที่ขาวๆ เหลือด้านขวาน่ะ.. จอธรรมดานะท่านนะ (ที่ทำงานเป็นจอธรรมดา)
ตอบลบแนบรูปมาให้ดูด้วย.. จะได้เห็นเนอะ
หน้าจอที่ข้าพเจ้าเห็น
(หวังว่า จะให้ใส่ code นะเนี่ย)
ปล. อ๊ะ เพิ่งเห็น banner ล่างสุด.. สีดำ-ส้ม ชอบๆๆๆๆๆ สวยๆ เท่ๆๆ ชอบขอรับ
ตอนนี้ตัวหนังสือใน sidebar บ้านท่าน ตัวเล็กเท่าบ้านข้าพเจ้าเลย เหอๆ มันเป็นขนาดที่พอดีสำหรับข้าพเจ้านะ อีกหน่อย ท่านต้องทำเหลือตัวเล็กเท่าบ้าข้าพเจ้าทั้งหมดแน่แล้ว ๕๕๕
ตอบลบแต่จริงๆ ก็เหมาะกับขนาดของช่องที่ท่านเว้นไว้เป็น ๓ ส่วน (เขียน ๒ ส่วน แถบขวา ๑ ส่วน)
เพียงแค่ อย่าลืมระวังเรื่องการเว้นวรรค ให้บรรทัดมันไม่ล้นขอบละกันนะเจ้าคะ :)
ปล. Cbox ยาวกว่านี้หน่อยก็ดีนะท่านนะ.. ๕๕
ปปล. เห็นมีที่ให้ upload image มันคืออะไรหรือ?
แม่นแล้วขะรับ! หากขนาดอักษรเท่ากันเกรงไซด์บาร์จะแย่งซีนเนื้อหาไปหมด อิ อิ อิ
ตอบลบข้าพเจ้าคิดว่าคำสั่งให้ต่อเนื่องคงเพื่อป้องกันกรณีภาพใหญ่ล้นขอบดันสัดส่วนพัง แต่มันก็มีผลเสียกับตัวอักษร แล้วจะลองเอาคำสั่งออกดูขะรับ
ขอบคุณมั่กมั่ก ท่านช่วยไว้ได้มากหลายเจอหน้าเมื่อไรจะเลี้ยงไอติม ว่าแต่นิสัยนี้ของท่านเหมือนข้าพเจ้าเปี๊ยบไม่ทราบเคยโดนเหมือนข้าพเจ้าหรือเปล่า?
..
..
อืมม์..คิดก็เจ็บกระดองใจ
คารวะ
ปล.cbox ฟรีให้มาแค่เนี้ยล่ะขะรับ
ปปล. uploadรูป เห็นเขามีไว้ให้ข้าพเจ้าเอามาแปะให้รกตาเล่น ๆ น่ะขะรับ อิ อิ อิ
๕๕๕๕ ครั้นจะว่า ดีใจ หรือ เสียใจ ที่นิสัย "ช่างติ" ช่างจับผิด" เหมือนกัน เนี่ย ดีหรือไม่.. ก็ไม่อาจจะกล่าวได้.
ตอบลบเพียงแต่ว่า ข้าพเจ้าก็ชอบตบแต่งบ้านข้าพเจ้าเหมือนกัน เพียงแต่ยังไม่มีความรู้ เวลา และความสามารถ ในการเขียนออกมาทั้งหน้าเอง เลยต้องอาศัยแบบสำเร็จรูป แล้วก็ปรับเปลี่ยนการจัดวาง รูปภาพเท่านั้น
เวลาอยู่ที่ทำงาน IT เขียนโปรแกรมส่วนไหน ออกมาให้ลองใช้ ข้าพเจ้าว่า ข้าพเจ้าเนี่ย เป็นคนแรก ที่บ่นก่อนเลย.. อันนี้ไม่ใช่ อันนี้ไม่ถนัด อันนี้คนอื่นว่าดีหรือ? มันใช้ยาก..
คือแบบว่า.. ใครทำอะไรมา อยากรู้ว่าคนอื่นเห็นเป็นยังไง ลองทำให้ข้าพเจ้าได้ใช้ หรือว่าอยากใช้.. ข้าพเจ้าก็ลองเล่น ทะลุทะลวง (เท่าที่ความอยาก และเวลา อำนวย) จนหาข้อติได้มากมาย.. (ข้อดีก็หา แต่ว่า ส่วนมากบอกแค่ที่จะให้เปลี่ยน ดีอยู่แล้ว จะบอกไปใย ก็ไม่ต้องเปลี่ยน เท่านั้นเอง)
.
.
เอ.. ส่วน Cbox ข้าพเจ้าก็เคยเล่นนะเจ้าคะ.. คิดว่า กำหนดความสูงของมันได้เองนะ ข้าพเจ้าว่า ของข้าพเจ้ายาวกว่านี้ (ฟรีเหมือนกัน)
หรือว่าจำผิดหว่า.. เอ..
.
ปล. ขอไอติมรส mocha almond หรือไม่ก็พวก รสผลไม้อมเปรี้ยว หน่อยนะเจ้าคะ อิอิ (แต่เหมือนท่านเคยบอกว่า มีแต่ ไอติมกะทิ แหะๆ)
ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบ55555 ข้าพเจ้าชมชอบเลข ๕ ของท่านเสียจริง
ตอบลบหาได้มีสามารถอันใดดอกขะรับท่านมุก ข้าพเจ้ามั่วเอาโน่นมาแหมะนี่ เอานี่ไปแปะโน่น (ผลเลยออกมาอย่างท่านเห็นนั่นล่ะขะรับ 5555) ข้าพเจ้าไม่ค่อยชอบบ้านแบบหมู่บ้านจัดสรรที่หน้าตาคล้ายฝาแฝด ข้าพเจ้าจึงสร้างของข้าพเจ้าเองออกแบบเอง (แต่ก็มีปัญญาสร้างได้แค่กระต๊อบมุงจากเล็ก ๆ แหะ แหะ ว่าจะสร้างบ้านดินก็เกรงจะกลายเป็นอาหารปลวกไปทั้งหลัง อิ อิ อิ)
นิสัยนี้คงติดตัวมาข้าพเจ้าจึงออกอาการอึดอัดกับ WP อันเป็นรูปแบบของโลกอนาคต ที่ทุกอย่างถูกจัดสรรไว้ให้ มนุษย์เพียงดำเนินชีวิตไป หากข้าพเจ้าไปเกิดอีกทีในปี 2100 ข้าพเจ้าก็คงเป็นกระจั๊วที่ขุดรูอยู่อาศัยโดยไม่ยอมรับเคบินที่รัฐบาลจัดไว้ให้!
บ้านควรจะสะท้อนจิตวิญญาณของผู้อยู่อาศัย
ไม่ว่าจะนั่งนอนยืนเดิน เอนหลังเอาขาพาดขอบหน้าต่าง ยกแก้วกาแฟขึ้นซด แล้วชายตามองไปรอบบ้าน โอ้ยยย! ชักยาว เขียนเป็นโพสท์ดีกว่า เอาไว้ต่อในโพสท์ขอรับทั่น พอแล้!
(ตะกี้โต๊กกาใจ! มีผรั่งแวะชมด้วยทั่น ไม่รู้ชมจริงใจหรือเปล่า 55555)
อ้อ! Cbox เข้าใจผิดคิดว่าเป็นความยาวของตัวอักษร ท่านจำไม่ผิดดอกขอรับ ปรับแต่งขนาดได้ เพียงข้าพเจ้าเห็นว่ามี scroll bar ไว้แล้วจึงเจอะหน้าต่างกระต๊อบไว้แคบ ๆ (ความจริงจอแรกแคบกว่านี้อีกนะทั่น) ประหยัดเนื้อที่ side bar น่ะขะรับ เจ้าลิ้นชักข้างบนก็เถอะ มีเวลาเมื่อไรเดี๋ยวข้าพเจ้าจะเก็บใส่เก๊ะซะให้เรียบร้อย
ขอบคุณท่านมั่กมั่ก (อีกที..อีกที) อุปนิสัยช่างออกความคิดเห็นของท่านนี้มีประโยชน์ต่อประชากรโลกมากหลายกรุณาเก็บรักษาไว้ให้ดีนะขอรับ
ส่วนไอติม ก็อย่างที่เรียน ท่านทานไอติมฝรั่ง แถวขนำข้าพเจ้ามีแต่ไอติมรถสามล้อ แล้วจะแวะหาอัลมอลด์โรยให้ อิ อิ อิ
คารวะ
เห็นท่านแสนพูดว่า อ่านบล็อกท่านผ่าน feed ทำให้นึกได้ว่า ท่านอาจจะยังไม่มี RSS Feed บ้านใหม่ท่านแสน เลยแวะมาบอกเจ้าค่ะ
ตอบลบจะได้เอาไปฝังใน Bloglines นะเจ้าคะ :)
RSS บ้านท่านแสน
รำพึง : เส้นด้า้ยแห่งความรัก
ตอบลบขอบคุณท่านธุลีดินยิ่ง
ในนาทีหนึ่ง ข้าพเจ้า เขียนคำเดียวกันนั้น 'เส้นด้า้ยแห่งความรัก'
หากแต่ คิดทบทวนแล้วว่า...
"มันจะตรงเกินไปไหม
เดี๋ยวคนอ่าน คงไม่ทันคิดกันพอดี"
ข้าพเจ้าจึงไม่ได้ตั้งชื่อให้กับ นิยาม ที่เอ่ยไว้ใน 'คำตอบของสายลม'
ขอบคุณท่านมากจริงๆ เจ้าค่ะ
ที่ช่วยให้ข้าพเจ้าได้รู้ว่า การสื่อสารนั้น สัมฤทธิ์ผล แล้ว
^^
สวัสดีครับท่านดิน
ตอบลบคันไม้คันมืออยากอัพบล็อกเหมือนกันครับท่าน
แต่ช่วงนี้เท้าเจ้ากรรมดันเจ็บซะนี่
เหมือนจะไม่เกี่ยว แต่พอมันปวดขึ้นมา
โอย ท่านเอ๋ย บอกไม่ถูกเลยครับ
ยิ่งหนาวๆอย่างนี้อีก คิดอะไรไม่ออกเลยจริงๆ
ก็ได้แค่เดินเตร็ดเตร่แวะไปทักทายบ้านโน้นทีบ้านนี้ที
พร้อมฝากข้อความสั้นๆเอาไว้ได้เท่านี้อยู่นี่แหละท่าน
ผมน่ะรำคาญตัวเองเหลื้อ..เกิน
เฮ้อ แวะมานั่งบ่นบนแคร่ของท่านนานเกินไปแล้ว
ขอตัวละครับท่านดิน
กะเผลก กะเผลก ...
สวัสดีจ้ะนันยาง
ตอบลบยังจำเราได้ไหม...
เตาะแตะไงจ้ะ
ก่อนอื่นเราต้องขอโทษด้วย
ที่ไม่ได้แวะมาคุยกับเธอเลย
เราต้องไปทำงานหาเงินซื้อข้าวกิน
เลยไม่มีเวลามาเจ๊าะแจ๊ะกับเธอเลย
เธอรู้ไหมพอฉันใช้Bloglineดูเนี้ยะ
เรื่องของเธอที่ฉันยังไม่ได้อ่านมันเยอะมาก
ฉันอ่านเกือบจบได้เรื่องเดียว ที่เกี่ยวกับตานะ
เอ้ย "เกาะลันตา" ใช่ไม๊
ไว้ฉันอ่านจบทั้งหมดของเธอเมื่อไหร่
ฉันจะมาเจ๊าะแจ๊ะกับเธอใหม่นะ
แต่ฉันคุ้นๆ ว่าเธอเหลา เฮ๊ย เกลานิยาย/เรื่องสั้น อยู่ใช่ไหม...ฉันเอาใจช่วยเธอนะ
อยากให้เธอรู้ว่าฉันยังคิดถึงเธอเสมอ
ถึงแม้ว่าฉันจะให้หัวใจคนอื่นไปแล้ว
แต่เราก็เป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม..อิอิ
วันนี้เราขอจบแค่นี้ก่อนนะ
แตะเ๋ก๋าเก่า
อ่า.. เคยเขียนที่ Blogger มาก่อน พอเปลี่ยนไปที่ WP ก็ดันใส่เพลงที่อยากใส่ไม่ได้ ก็เลยต้องวางเพลงไว้ที่ Blogger ไงล่ะเจ้าคะท่านดิน..
ตอบลบโอ้ รูปใน profile ของ blogger ท่านเนี่ย.. ดูสมวัยท่านยิ่งแล้ว ๕๕๕๕
ถึง พ่อเปรม
ตอบลบขอบคุณบทกลอนลมหนาวที่ไปวางไว้
ให้เป็นเกียรติประวัติของเรือนแม่พลอยเจ้าค่ะ เรือนแม่
พลอยมีน้ำมีท่าไว้ต้อนรับพ่อเปรมเสมอ
ลมธันวาผ่านผ่าวเหน็บหนาวนัก
คนแสนไกลไร้รักมาผลักไส
ตราบราตรีรุ่งหล้าฟ้ารำไร
เห็นวิหคนกไพรลาไกลรัง
แสงอรุณอ่อนตาอุษาสาง
วาบน้ำค้างเคียงดินก่อนรินหลั่ง
ผกาแย้มกลีบใหม่ลอดใบบัง
ภุมราเพียงหวังประดังดอม
เหลืองจำปาสีทองยามต้องแสง
กลิ่นพิกุลร้อนแรงดังแสร้งหอม
สูงเกินสอยกว่าร่วงพวงพยอม
ภู่ผึ้งหมายรายล้อมด้วยอ้อมใจ
แสงตะวันโลมไล้ลูบใบหญ้า
ดอกซ่อนกลิ่นกลิ่นลาเมื่อฟ้าใส
พวงชมพูไต่รั้วดังยั่วใคร
สีอำไพบานชื่นระรื่นตา
เพลงพงไพรบรรเลงบทเพลงหวาน
เคียงลำธารไหลผ่านม่านพฤกษา
กวิกานท์เรียงร่ำน้ำคำมา
ปรารถนาเติมใจใครสักคน
บ้านพ่อเปรมทันสมัยเกินไป จนแม่พลอยหาประตูเข้าไม่เจอ
แม่พลอย
ท่านดินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ตอบลบหยังก่า?