@ ชานเรือนแม่พลอย : สายสวาทสายเอยเจ้าสายสวาท
คงไม่ขาดพลาดไปให้ใจหมอง
แว่วคำพ้อท้อใจได้เพียงมอง
จะร่ำร้องอย่างไรคนไกลตาจำเจียมใจไร้ที่อารีรัก
ด้อยบุญนักด้วยขาดวาสนา
จะเห็นบ้างหรือไม่นัยนา
ว่าใครมาครวญกลอนอยู่ค่อนวันราตรีร่วงกลิ่นโรยมารินรื่น
ลมชายชื่นฉ่ำเยือนเจ้าเพื่อนขวัญ
ลั่นทมพริ้วแผ่วพรมลมเหมันต์
ใจดวงนั้นหวั่นเดือนอยู่เลือนรางสายธาราไหลรินทิ้งถิ่นที่
ระเรื่อยรี่จากไปไม่อาจขวาง
ที่จริงแท้ใจนี้ไม่มีจาง
จะถอดวางทั้งใจมิไหลจรฤดูรักหมุนเปลี่ยนเวียนกี่หน
มองผู้คนเปลี่ยนไปราวไม้ขอน
ฤดูใจหวนมาอย่าตัดรอน
เกินคำค่อนอ้อนวอนอ่อนคารมสายเอยเจ้าสายสวาท
ที่หมายมาดขอใจให้ได้สม
หากพลัดพลาดขาดไปกลายเป็นลม
คงชวดชมเจ้าแล้วแก้วใจเอย ฯ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น