๏ เกลื่อนกรุ่นกำจายเยี่ยงกายเจ้า
ยังแย้มเย้าราวเยือนไม่เลือนหาย
คราลั่นทมร่วงกลีบบานทั่วลานทราย
ตามแต่งแต้มแซมคล้ายสายน้ำตา

กี่หนาวร้อนหลอมเรารวมเป็นรัก
เนิ่นนานนักพักใจในพร่ำหา
เราล้วนเพรียกเรียกร้องต้องการเวลา
แต่เพียงกะพริบตาก็พร่าจาง

บางจังหวะของหัวใจที่ไหวสั่น
คิดถึงวันรอคอยไร้รอยหมาง
ในธารจันทร์ท่ามเงาฝันนั้นเลือนราง
ยังเยื้องย่างเยี่ยงหัวใจอุ่นไอละมุน

เกลื่อนกรุ่นกำจายของกายเจ้า
ยิ่งรวดร้าวคราวลั่นทมต้องลมหมุน
ความทรงจำล้วนทำร้ายอย่างทารุณ
ในทุกกลีบอวลกรุ่น...ละมุนนั้น ฯ

@ จี-รา ในบางบทเพลง ๓

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น