ขนำน้อยคอยรัก คอยนานนักชักหงอยเหงา อยากรู้ว่ารักเรา ยังไม่เก่าใช่ไหมเธอ
สี่ห้องหัวใจนี้ ยังล้นปรี่รักบำเรอ
เพียงเจ้าเฝ้าปรนเปรอ ไม่เคยปนสารเคมี

ดอกไม้ที่จัดให้ จงเก็บไว้ให้จงดี
แทนรักจากใจนี่ มอบคนดีที่สุดเลย

บัวขาวบริสุทธิ์ แทนคำพูดสุดเปรียบเปรย
ใจแท้แน่จริงเอย ทุกคำเผยเพียงจริงใจ
ดอกหญ้าร้อยมาส่ง อยากบอกบ่งถึงความใน
ต่ำศักดิ์ทรัพย์โภไคย แต่หัวใจหาใครเกิน
รองรับยามเธอล้ม แทนนุ่มพรมยามเดินเหิน
ด้อยค่าผู้คนเมิน แต่มากเกินจะบรรยาย
ดอกอุตพิดคิดได้ไง(เนี่ย) กลิ่นอาจเพลียละเหี่ยกาย
ทนทานยากทำลาย มิเคยหน่ายรักหมายมั่น
ดอกหน้าวัวแทนตัวพี่ มอบคนดีที่รำพัน
หน้าทื่อไม่หือหัน หัวใจนั้นมันซื่อตรง
สั่งให้มิสลิลลี่ เข้าช่อทีแล้วจัดส่ง
ถึงเธอผู้โฉมยง เฉพาะจงเร่งส่งเลย
รับแล้วช่วยตอบด้วย อาจไม่สวยหรือแสนเชย
ถึงมือแล้วอย่าเฉย ช่วยจ่ายเลย..อืมม์..สามพัน!
@ ระบายผ่านกลอน#02_เถียงนาน้อยคอยรัก (ท่านหนุ่ม)