DiN

กลับมาแว้วววววสวัสดิ์เจ้าค่ะ

ทั่นดิลล์ ข้าพเจ้างอลล์ทั่น ฮึ!

ก่อนไปบอกไว้แล้วใช่ไหมว่าอย่าอู้ อย่าอู้ แล้วเป็นไง กลับมาไอ้เรารึอุตส่าห์รีบตาลีตาเหลือกไปขุดงานมาอ่าน เวียนแล้วเวียนอีก เผื่อหลงหูหลงตาไป บางทีเราอาจตาฝาด มันอาจแอบซ่อนอยู่ตรงไหนสักที นั่งวนอยู่นั่นเหงื่อหยดติ๋งๆ ก็ไม่ใส่ใจ สุดท้ายข้าเจ้าได้อะไรกลับมารู้ไหม แห้วกระเป๋าไงล่ะ นั่งซดวืดๆอยู่เนี่ย ฮึ! เคือง!

---

มามี๊เป็นไส้ติ่งอักเสบเจ้าค่ะ หมอผ่าตัดรักษา อาการดีขึ้นมากมาย วันที่ข้าเจ้ากลับบางกอกหมอนัดตัดไหม อีกสองสามวันคงอาบน้ำได้เอง

วันเดินทางเปลี่ยนแผนกะทันหัน แม่อยากให้ข้าเจ้ากลับไปคอยเฝ้าพยาบาลเพียงคนเดียว เพราะพี่ชายคนอื่นๆ ติดภารกิจต้องทำการทำงานกันทุกคน ข้าเจ้าจึงได้กลับรถทัวร์กับพี่ชายอีกคน

ถึง บขส.ตอนเจ็ดโมงกว่าก็แวะเข้าโรงพยาบาลจังหวัดเลย เห็นแม่นอนซมมีสายน้ำเกลือระโยงระยางแล้วใจหาย อุ่นใจที่แม่ยังพูดคุยทักทายได้

แม่นอนพักฟื้นที่โรงพยาบาลราว 6 วันหมอก็ให้กลับบ้านได้ ได้ออกจากโรงพยาบาลเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมานี่เอง

ข้าเจ้ากับพี่ชายเดินทางกลับบางกอกเมื่อวันจันทร์ กลับมาถึงดันมีปัญหากับคอมฯ เปิดหน้าจอไม่ได้ถามเพื่อนก็ไม่รู้เรื่อง นั่งงมอยู่วันนึงตกค่ำถึงได้รู้ว่าปลั๊กจอหลวม แฮ่

กลับมามีเรื่องสั้นมาฝากด้วยเจ้าค่ะ คิดพล็อตไว้สองสามเรื่อง เป็นซีรี่ส์ชุด 'เหตุเกิดในติกศัลยกรรมหญิง' เพิ่งเขียนเสร็จไปเรื่องนึง เอาไปลงไว้ในสำนักแล้วเจ้าค่ะ

ขนำท่านคงเรืยบร้อยดีแล้ว ปัญหาเรื่องขนำเรียบร้อยดีก็ไม่น่าจะมีเรื่องอื่นอีกนะเจ้าคะ ว่างๆ อย่าลืมพาหัวใจไปออกกำลังกายซะบ้างล่ะ หัวใจทั่นอ่อนแอเหลือเกิน ส่งลัดฟ้าแค่ข้ามเขตจังหวัดก็ไม่ได้ ไม่เหมือนหัวใจข้าเจ้า ส่งไปดาวอังคารยังไหว ฮ่าๆ

ด้วยความเคารพ
สายลม

อา..ท่านกลับมาแย้วววว
ดีใจดีใจ!!

และอีกดีใจที่รับแจ้งว่าแม่เป็นไส้ติ่งอักเสบ ไม่ใช่ดีใจที่แม่ต้องนอนรับน้ำเกลือนะขะรับ แต่ดีใจที่ไม่เป็นโรคภัยอื่นให้ต้องพะวงรักษา (เข้าใจว่าไส้ติ่งอักเสบเนี่ย ตัดแล้วก็คงเสร็จเรียบร้อยใช่ไหม?..ใช่ไหม?)

พ่อข้าพเจ้าสิ เบาหวานรับประทาน ตัวแกเองไม่ใส่ใจ เผลอเป็นซัดเข้าไปไม่ยั้ง หลายวันก่อนก็ชักตาตั้ง ข้าพเจ้าพลอยตาเหลือกพาส่งร.พ.

กะแล้วเจียวต้องโดนท่านบริพาษเอาเสียแน่ ทำไงได้ ไม่มีปัญญาขีดเขียนเลยขะรับ สัปดาห์นี้ล่วงเข้ามาท่อนฮุคแล้ว เพิ่งจะวันนี้ล่ะจะได้ตั้งหน้าเขียนหนังสือ กะไว้ว่ารายการแรกจะประเดิมด้วยโผล่ไปขยุกขยุยบันทึกท่านเสียหน่อย ท่านโผล่มาเสียก่อน (แต่ก็จะโผล่ไปอยู่ดี)

ขนำเสร็จเที่ยวนี้คิดจะตลุยเขียนหนังสือ เอาคืนวันเวลาที่สูญไปก่อนหน้า ทำได้ไม่ได้มากน้อยแค่ไหนเดี๋ยวคงได้รู้กัลล์

ด้วยความเคารพกว่า
เศษดิลล์

ท่านดิลล์อ่านเรื่องสั้นแล้วอย่าลืมซ่อมให้ด้วยนะเจ้าคะ

ข้าเจ้าเขียนแบบร่างไว้ในสมุด เขียนไปแล้วเพิ่งนึกอะไรขึ้นได้ก็ย้อนกลับมาเขียนตามที่ว่างแล้วโยงเส้นกันอิรุงตุงนัง พอเอามาพิมพ์ลงเครื่องมีปัญหาสิเจ้าค่ะ พิมพ์สลับไปสลับมาดันตกไปสองย่อหน้า ในส่วนของ 'รอยยิ้มของเธอ' ว่าแล้วทำไมมันดูสั้นไปนิด ตอนเขียนก็คิดว่าความยาวทั้งสองส่วนน่าจะไล่ๆ กัน เพิ่งมาเห็นเมื่อตะกี๊ว่าขาดไปบางส่วน

ท่านว่าที่ลงไปน่ะเรื่องเนียนแล้วยัง?(ถ้ามันเนียนดีแล้วจะได้ตัดไอ้ส่วนที่ตกไปนั้นทิ้งไปเลย)

ด้วยความเคารพอย่างหาที่สุดมิได้
สายลม

เอ่อ...อีกนิด

ท่านมีปัญหาอะไรกับหน้าหวาน รูปร่างอรชร และกิ๊บสีชมพูหรือเจ้าคะ?

สายลม