๏ รอยสึกบนผิวยางเกรียมไหม้
ตัวถังแตกลายร่องสี
กันชนโยกคลอนค่อนปี
คลัทซีครืนครืดคราดคราง๏ เลาะเลี้ยวเทียวทุ่งถิ่นประเทศ
ทนเทวษเขตใดได้หมาง
มุ่งมั่นบั่นบุกทุกที่ทาง
ดินร้างขวางขวากยากยั้ง๏ บำบัดทุกข์บำรุงสุขทั่วหล้า
ซับน้ำตาเปื้อนหน้าเติมหวัง
จากใหม่จวบเก่าเจียนพัง
ราชรถยังคงระวาง๏ รอยสึกฝังรอยลึกร่อง
เบรกพร่องเพลาปัดขัดขวาง
ยังพร้อมเยือนหนผจญทาง
จะไปยืนข้างประชาชนฯด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะฯ
@ จี-รา : ภาพเขียนของพ่อ
Tags: ชักม้าชมเมือง
, poem
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น