DiN

๏ ชะอ้อนเอื้อนเอ่ยถ้อยชะรอยถาม
ชลเนตรเอ่อลามชลาไหล
ชะสองแก้มแย้มกลีบก็จีบใบ
ปลีแก้มใสปรอยสายมาพรายพรำ

ธารน้ำตาบ่าแซมริมแก้มอ่อน
รินไหลเรื่อยเอื่อยอ้อนมารอนร่ำ
เหนื่อยนานนักหนักรอยร้อยระกำ
จะกี่น้ำกี่ช้ำกี่ย้ำเยือน

เสียงสะอื้นอั้นอึกอึกแนบอก
สั่นสะทกผกรับขยับเขยื้อน
ลูบเรือนผมเรื่อยล้าอยู่ช้าเชือน
เจ้าขวัญเพื่อนครวญพร่ำพิร่ำพิไร

นิ่งเถอะนะน้องพี่คนดีเจ้า
ยิ่งโศกเศร้าแก้มสวยจะหมดใส
แล้วเลื่อนนิ้วเรื่อยลงผจงใจ
ซับรอยไห้หวนร่ำเจ้าคร่ำครวญ

หรือไร้แล้วบุรุษที่ควรรัก
สู้ฟูมฟักถักร้อยค่อยสงวน
เมื่อแรกเริงรักรื่นมักชื่นชวน
พอนานล้วนผ่านไปไม่ไยดี

ขยับกายแย้มยิ้มซับอิ่มแก้ม
เช็ดรอยแต้มคราบน้ำตาอย่าหมองศรี
เราค้นใจไขว่คว้าประดามี
ผจญชีวีว่ายวนพ่ายพับ

เจ้าป้ายแก้มกลืนกล้ำรำพันเล่า
ที่เคยเฝ้ามั่นหมายมากลายกลับ
พบคนใหม่ใช่กว่าก็ลาลับ
กระไรนับเอาแน่แก่ใจคน

ที่เคยหวังวาดฝันของวันเก่า
จะกี่เช้ากี่ค่ำกี่พรำฝน
จะเคียงกันฟันฝ่าท้าผจญ
จนล่วงพ้นหลักหมายเมื่อปลายทาง

หลายปีมั่นฉันท์คนที่เลือกแล้ว
ใจแน่แน่วเนิ่นเลยไม่เคยห่าง
ลับหลังลวงหลงลมแทบล้มคราง
รักมาร้างเริดลอยไม่คอยมอง

ลูบเรือนผมเพียงแผ่วแล้วปลอบเจ้า
จงโศกเศร้าเถิดให้สุดใจหมอง
มีอ้อมแขนพร้อมพลอยคอยประคอง
ยามเจ้าร้องร่ำไห้จงหันมา

อันคู่ครองตรึกควรจงถ้วนถี่
พึงรอรีอย่ารี่พิไรหา
หนึ่งรูปงามยามแย้มเล่ห์เจรจา
ล้วนคะขาพาใจไหวคารม

หนึ่งดื่มเหล้าเมามัวมั่วแสงสี
ท่องราตรีถี่ถัดถนัดสม
หนึ่งนักเลงการพนันมั่นนิยม
หนึ่งคนเจ้าอารมณ์จงระวัง

อีกครอบครัวครองคู่ดีอยู่หรือ
ลองหารือดูพ่อ-แม่แต่หนหลัง
หากครอบตัวครัวแตกสาแหรกพัง
อย่าได้หวังว่าจะรู้ดูแลกัน

เมื่อจะรักจงรักเพื่อจักยื่น
อย่าหมายอื่นมุ่งไกลในโลกฝัน
อย่ารักเพราะเสาะหามาผูกพัน
แต่จงปันรักให้เพราะใจเต็ม

เช็ดน้ำตาเถอะนะอย่าโศกเศร้า
เจ็บนะเจ้าพี่รู้เถอะรูเข็ม
รสขมอันกลั้นกลืนนั้นขื่นเค็ม
จะเติมเต็มเตือนตาเมื่อหน้าไป

เจ้าคลายเยื้องเคลื่อนยิ้มเช็ดอิ่มแก้ม
ชม้ายช้อยค่อยแย้มริมแก้มใส
สวมกอดสร้อยอ้อยอิ่งอิงอุ่นไอ
แล้วจากไปด้วยรอยยิ้มริมแก้มนวล

นั่งนิ่งงันก้มหน้าน้ำตารื้น
จดหมายชื้นชายไหวหทัยหวน
เพียรปลอบเจ้าพี่เล่าสิเฝ้าครวญ
เนื้อความทวนคำว่า..เธอลาแล้ว..ฯ