๏ นั่งเขียนขีด.....คุ้ยคำ พร่ำปากปน.......บ่นบ้าง ร่างผอมดำ........กรำแกร่ง กางกระดาษอ้าง..เอ่ยถ้อย ฯ
๏ เพราะพล่านดาลเดือดอยู่ใน อาศรมคุไฟ แผดเผาเร่าร้อนทุรน ๏ พลุ่งเปลวเพลิงพาลดาลดล กายและกมล กระเสือกกระสนค้นไป
๑ ๏ เขียวใบหญ้าครึ้มเข้มเต็มลานเขียว หญ้าใบเรียวเกี่ยวกระหวัดขนัดย่าน ยื่นหย่อมโยงเยื้องทอดตลอดลาน ดูมิปานทะเลหญ้า...
๏ เขียวใบหญ้าครึ้มเข้มเต็มลานเขียว หญ้าใบเรียวเกี่ยวกระหวัดขนัดย่าน ยื่นหย่อมโยงเยื้องทอดตลอดลาน ดูมิปานทะเลหญ้าสุดตาแล
อาคารไม้คล้ายมองแล้วร้องทัก “เจ้าหลานรักจากบ้านไปนานหนอ เป็นยังไงไหงมาน้ำตาคลอ โดนใครล้อรึไร ดูไม่เสบย” ฉันแปลกใจ “เอ...
ฟังพี่ทั่นสาธยายสำเร็จเสร็จสิ้น ผู้น้อยนั่งทบทวนสมการหาความสัมพันธ์เชิงประจักษ์ (แกล้งพูดให้หรูไปงั้น) ระหว่าง 'เขียนหนังสือทำไม' ...
เดินขบวนพันครั้ง ดอกหญ้ายังสวยนวล เป็นเพียงแค่เดินขบวน ความยวนเย้าเท่าเดิม
๏ อ้อนเอื้อนเลื่อนหลั่นรรรเรียงแว่ว ลอยลับแล้วลัดลาอาวรณ์ไหว พร่ำพะนอคลอครวญรัญจวนใจ ว่าจำไกลจากแล้วนะแก้วตา
