๏ เพราะพล่านดาลเดือดอยู่ใน อาศรมคุไฟ
แผดเผาเร่าร้อนทุรน๏ พลุ่งเปลวเพลิงพาลดาลดล กายและกมล
กระเสือกกระสนค้นไป๏ เสาะหาสวรรค์อันใด ดิ้นรนดลไกล
ยิ่งไขว่ยิ่งคว้างรางเลือน๏ ดุจมองดุจมาดหมายเดือน เด่นลอยเบื้องเบือน
หวังเยือนเยี่ยมโฉมโพยมพราย๏ เหยียดนิ้วชี้โคนยลปลาย สำคัญมั่นหมาย
คล้ายเล็งเพ็งจวงดวงจันทร์๏ อันลอยเด่นฟ้าลาวัลย์ งามเพลิดพราวพรรรณ
สานฝันสู่สรวงลวงใจ๏ ยิ่งเนิบยิ่งเนิ่นนานไป หลงงามร่ำไร
หลงใหลเรียวนิ้วกิ่วกาม๏ หลงลืมหลงเลือนจันทร์งาม หลงกิเลสทราม
เริงร่านเพลิงร้อนลามแรง๏ กว่าลุโลกธรรมแสดง พิศุทธิ์แสวง
ไสวสว่างกระจ่างตา๏ จิต-กายก็คล้ายมรณา คืนสู่ที่มา
คืนเถ้าแก่หล้า..ธุลีดินฯ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น