DiN

Pages

  • หน้าแรก

Home Movies Review ATM เออรัก..เออเร่อ (เมษ ธราธร/2012/ไทย) รักของผู้ยากไร้

ATM เออรัก..เออเร่อ (เมษ ธราธร/2012/ไทย) รักของผู้ยากไร้

DiN วันอาทิตย์, กุมภาพันธ์ 12, 2555 0

ATM เออรัก..เออเร่อ (เมษ ธราธร/2012/ไทย) รักของผู้ยากไร้
By : Filmsick

มันเป็นกรรมของคนชั้นกลางหรือเปล่าที่ต้องฝันถึงการเป็นผู้ช่วยเหลือ ผู้รับกรรม ผู้ไถ่บาปของคนชั้นล่าง การชำระคตวามผิดบาปในโณงภาพยนตร์ของคนชั้นหลางจึงเรืองรองอย่างน่าทึ่งในรูปแบบนี้

อันที่จริงรับหนังได้มากทีเดียว แต่รับได้ในแง่ที่ว่ามันเป็นภาพสะท้อน ที่อิหลักอิเหลื่ออยู่ระหว่างความพาฝันไถ่บาปขำระมลทิน กัยการเปิดเผยความเปราะบางและยากลำบากของการเกิดเป็นคนชั้นกลาง

เอาเป็นว่าพุ่งเป้าไปที่ส่วนสำคัญของเรื่องเลยดีกว่า หลังจากนี้เปิดเผยเนื้อหาส่วนสำคัญของเรื่อง (ถ้าไม่สำคัญจนต้องเปิดเผย จะมีอะไรสำคัญพอที่จะเขียนถึง)



มันเป็นความอิหลักอิเหลื่อทางจริยธรรมมากๆที่ในที่สุดเสือตัดสินใจเอาเงินค่าแต่งงานของตัวเองไปคืนแทนเงินที่กดเกินไป เหมือนกับความอิหลักอิเหลื่อในยคราวแรกที่จิ๊บบอกว่าเธอจะทำเป็นหาคนพวกนี้ไม่เจอ เพราะคนพวกนี้ช่วยชีวิตเธอ (แล้วก็อัดเทปไว้) เราไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทางออกในเรื่้องนี้คืออะไรกันแน่ เพราะเอาเข้าจริงการฟ้องร้องของธนาคารก็อาจจะโหดเหี้ยม แต่นี่ถึงที่สุดเราก็คิดจากมุมของคนชั้นหลางที่คิดแทนคนอื่น วิธีคิดแบบนี้ถึงที่สุดคือเชื่อมั่นว่าตัวเองรักษาสิ่งที่ดีงาม ซึ่งระบบไร้หัวใจได้ทำลายลง ซึ่งในอีกทางหนึ่งใช่หรือไม่ว่านี่เป็นการทำให้ตัวเองได้ล้างมลทินในฐานะคนตามเงินคืน และอันที่จริงก็เป็นความผิดพลาดของธนาคารอีกต่างหาก

เหตุการณ์หลังจบชลบุรี คือความอิหลักอิเหลื่อ แบบที่คิดมาเพื่อเอาใจคนชั้นกลางโดยการวางตัวละครในฐานะของฮีโร่ ซึ่งเคลือบเอาความรู้สึกสำนึกบาปที่พวกเขากระทำต่อคนชั้นล่าง ไว้ เพราะอันที่จริงคนชั้นล่างก็ต้องรับกรรมของตน และพวกเขาไม่ใช่ผู้บริสุทธิ์ การทำให้คนเหล่านี้เป็นผูบิรสุทธิ์ทำให้การช่วยเหลือเป็นการเสียลสละที่ยิ่งใหย่มากขึ้น คนชั้นกลางสองคนแบกรับเอาความผิดพลาดของระบบวางลงบนไหล่ของการแต่งงานของตนเอง การไม่ได้แต่งงาน เลิกกัน หรือลาออก ถึงที่สุดเป็นรูปแบบของการไถ่บาปที่เขาไม่ได้ก่อ แต่แบกรับเอามาเป็นของตัวนั้น เพราะมีแต่การทำแบบนี้จึงทำให้เขาค้นหาคุณค่าความหมายของตัวเองในฐานะของสิ่งมีชีวิตของระบบที่ออกล่าเงินไม่ใช่คน

อย่างไรก็ดีจุดที่ดีที่สุดของหนังเรื่องนี้คือส่วนของความสัมพันธ์ของเสือกับจิ๊บ ซ฿่งในที่นี้ไม่ได้หมายถึงว่าหนังทำได้ดีในฐานะของมนุษย์ เพราะหนังเรื่องนี้ไม่มีมนุษย์ มีแต่ตัวละครที่มีแคแรกเตอร์ชัดเจน และพุ่งตรงไปตามคาแรกเตอร์นั้น

หากสิ่งที่ดีคือการที่ภาพความสัมพันธ์ของจิ๊บกับเสือ สามารถใช้อธิบายความสัมพันธ์หนุ่มสาวชนชั้นหลางร่วมสมัยที่น่าสนใจมากๆ เงื่อนเขไของพวกเขาคือต้องกระเสือกกระสนในการรักษาสถานะของตัวเองทั้งในฐานะพนักงานของบริษัท และในฐานะมนุษย์เงินเดือน ข้อขัดแย้งสำคัญของตัวละครเลยไม่ใช่เรื่องรักหรือไม่รัก แต่เป็นเรื่องใครจะลาออกจากงานกันแน่ การแกล้งกันไปมาของตัวละครตลอดเรื่องไม่ได้พิสูจน์ว่าพวกเขาเป็นคู่แท้ที่รักกัน แต่พิสูจน์ว่าความรักของพวกเขาคือรูปแบบหนึ่งของเกมที่มีการแต่งงานเป็นด่านสุดท้าย และมีความรักเป็่นข่้ออ้าง เราสามารถรับได้ที่พวกเขาแข่งขันกันอย่างเอาเป็นเอาตาย (หลายครั้งก็ก้าวล่วงเข้าไปในจุดที่เราถึงกับต้องคิดว่าไอ้นี้ อีนี่มันทำอะไรก้ได้เพื่อชนะ ถ้าเป็นหนังยุโรปบางทีตัวละครจะมาถึงจุดที่พบว่าพวกเขาไม่ได้รักกันหรอก พวกเขาจะเลิกกันเพราะเรียนรู้ด้านมืดของอีกฝ่ายในยามคับขัน แต่แน่นอนเราประนีประนอมกว่านั้น)

ถึงที่สุดความรักของเสือกับจิ๊บจึงยืนอยู่บนฐานของความสัมพันธ์ของหนุ่มสาวที่น่าสนใจมาก พวกเขาอาจจะรักกันก็ได้(แม้หนังให้ตัวละครพูดเราก็ยังไม่แน่ใจว่ารักกันจริงไหม) แต่สถาณการณ์ของการเป้นคนชั้นหลางบีบคั้นให้เขาต้องรักษาสถานะอันเปราะบางของตัวเอง คือพร้อมที่จะเด้งออกจากงานเมื่อไหร่ก้ได้ และหารตกงานเท่ากับหายนะ ไม่ใช่ในแง่อดตาย แต่ในแง่ของการสิ้นไร้คุณค่ายึดถือ หรือหนี้สินทั้งหลายที่ใช้ในการขยับฐานะถูกทำลายลงในรอบเดือนที่บิลมาถึง ความรักของพวกเขาจึงยืนอยู่บนพื้นการแข่งขันโดยตัวมันเอง บนพื้นของการดิ้นรนโดยตัวมันเอง เราไม่รู้หรอกว่าจิ๊บกับเสือรักกันมากน้อยแค่ไหน แต่เรารู้ว่าเขาเหนือยยากเพื่อความสัมพันธ์นี้ขนาดไหน ความรักของพวกเขาไม่ได้เป็นความรักแบบเก่าที่มีแต่ความรักเพียวๆอีกแล้ว แต่มีปัจจัยแวดล้อมห้าร้อยล้านอย่างครอบอยู่อีกชั้น

ขอกลับไปที่เทคนิคของหนังเป็นการปิดท้าย เทคนิคแบบมังงะของหนังที่ตกทอดกันมาตั้งแต่ซัคซี้๊ดนั้นน่าสนใจและพัฒนากลมกลืนไปกับการใช้คนแสดงได้มากขึ้นเรื่อยกล่าวคือลื่นไหลพอจะเล่นมุขที่ที่จริงควรจะเป็นภาพนิ่งสามสี่ช่อง ให้เป็นภาพเคลื่อนไหวได้ การเป็นกึ่งมังงะกึ่งหนังทำให้มันลดทอนความจริงจังลง (ถ้าัมนเป็นหนังจริงจังการแข่งของเสือกับจิ๊จะเป็นเรื่องที่ร้าวรานมากๆในทันที) อย่างไรก็ดี เหมือนกับซัคซี๊ด การตัดเข้าสู่จริยธรรมพร่องพิการประหลาดๆของหนังในช่วงไคลแมกซ์ฏ้ทำลาพลังทีเล่นของมันลงไปเยอะเหมือนกัน และเป็นที่น่าสนใจว่าGTHจะพัฒนา หนังมังงะ ของตัวเองไปได้ไกลสักแค่ไหน


Tags: Movies Review
Share:

แสดงความคิดเห็น

บทความใหม่กว่า บทความที่เก่ากว่า หน้าแรก
สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น ( Atom )
Designed by OddThemes
ขับเคลื่อนโดย Blogger.

Category

  • การ์ตูน
  • กาลครั้งหนึ่งฯ
  • คนเขียนเพลงบรรเลงชีวิต
  • คาเฟ่ข้างทาง
  • คำหวาน
  • โคลงอาเพศสยามกำสรวล
  • งานแปล
  • ชอว์แช็งค์
  • ชักม้าชมเมือง
  • ชั้นวางหนังสือ
  • ทดลองอ่าน
  • นิยายกำลังภายใน
  • นิยายเล่มเล็ก
  • นิราศจันทร์
  • บทกวี
  • บอกอแบกบาล
  • บันทึกอักษรกระบี่
  • บางบอนซอยตำแย
  • บ้านเกิด
  • ใบปิด
  • พระจันทร์น้อย
  • เพียงผ่านมาพานพบ
  • ฟังดนตรีเถิดชื่นใจ
  • ภูมิแพ้ฯ
  • มหาสันติยาตรา
  • โยนิโสมนสิการ
  • เรื่องสั้นจู๋
  • โรงบ่มฝัน
  • วรรณกรรมเยาวซน
  • วรรณภาพ
  • สะบายดี
  • หนังสือเดินทาง
  • หักงวงไอยรา
  • อภิชาต
  • อหังการ์ล่าผ่าปฐพี
  • a day BULLETIN
  • Animation
  • Art
  • book
  • bookpack
  • Books
  • BookShop
  • cartoon
  • Coffee Brake
  • Crossbooks
  • Day by Word
  • D Din Wordanic
  • Dream Garden
  • Earthmoon Organic
  • ebook
  • eco life
  • editor's note
  • Editor's Picks
  • essay
  • Flash Fiction
  • FWD Mail
  • gallery
  • guestbook
  • Home Town
  • In Memoir
  • koh kred sketchbook
  • Kokbuabok
  • Lanta Memoir
  • Letter in a Bottle
  • life
  • Life Gallery
  • Listen
  • literature
  • Literature Wave
  • Little Hut
  • Little Smile
  • misc.
  • Movies
  • Movies Review
  • msc
  • music
  • My Works
  • Novel
  • Once Upon A Time
  • opinion
  • poem
  • PrajunDin Garden
  • PrajunDin Veggies Garden
  • quote
  • short film
  • short films
  • shortstory
  • sketchbook
  • Talk2Win
  • The Letters
  • The Note Book
  • The Writer's Room
  • Things We Forget
  • Travel
  • VDO
  • Whisper of the Wind
  • Wing's Wind
  • win's shadow
  • Words
  • Writer Comic
  • Writer's Toolbox
  • Your Words