๑๓๏ กังสดาลนั่นนั้น.......เสียงนาง
ใสเยี่ยงผิวบางบาง.......แผ่นน้ำ
กังวานการะเวกกลาง...พงพฤกษ์ นั่นนา
เพียงครั้งยินคำย้ำ........ยากแล้วเลือนลืมฯ