อันที่จริง ต้นไม้ต้นแรกในพิมพ์เขียวของอภิมหาโครงการซึ่งหมายใจว่าจะส่งเข้าประกวดในงานมหกรรมวิถึพอเพียงโลกที่ชื่อว่า "ในน้ำมีปลา..บนคันนามีผัก" คือ "ต้นกล้วย"
เพราะคิดว่าน่าจะง่ายดี แค่ขุดหน่อจากโคนแล้วเอามาลงหลุมเล็ก ๆ รองด้วยปุ๋ยอุจาระวัวสักหน่อยเป็นอันเสร็จพิธี ข้าพเจ้าเห็นภาพต้นกล้วยใบเขียวโบกพลิ้วยืนเรียงรายอยู๋รอบขอบบ่อปลาแล้วยิ้มกริ่ม
อ่า..บนคันนามีผักแล้วทำไมเป็นกล้วยไปได้น่ะหรือขะรับ?
เออนะกล้วยเป็นผลไม้นี่นา..
นาถือเสียว่าคือคือกัลล์ผักกับผลไม้ได้ยินพร้อมกันเสมอมิใช่ฤา?
ที่หมายใจคือว่าจะปลูกไม้ใหญ่ (ที่ขึ้นง่าย) อาศัยใบบังเงาเสียสักหน่อยเผื่อจะสามารถลดประชากรหญ้าลงได้โดยที่ไม่ต้องคอยดึงคอยถอน
หญ้าเป็นปัญหาใหญ่เทียวขะรับ เพราะขึ้นเร็วและรกมาก คิดถึงท่านฟูกูโอกะท่านไม่ทำลายวัชพืชปล่อยให้เกิดระบบนิเวศน์ของพืชแลแมลงกินพืช ไม่ทราบพื้นถิ่นย่านท่านพำนักเป็นเช่นไร แต่ละแวกขนำผู้น้อยยังมีเพื่อนบ้านงูอาศัยอยู่อีกหลายครอบครัว ไม่รู้จะโผล่มาเมื่อไรเวลาใด แต่การจะถากถางหญ้ารึก็ไม่เป็นเรื่องอันพึงกระทำ(ไม่ได้ขี้เกียจนา) จึงหวังอาศัยร่มเงาบังใบกล้วยว่าอาจลดประชากรหญ้าลงได้บ้าง (เป็นผลหรือไม่คงต้องรอดูต่อไป)
แต่แล้วด้วยเหตุบังเอิญ กล้วยต้องรอคิวก่อน
วันพรุ่งจะมาเล่าต่อขะรับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น