สุดสัปดาห์สวัสดิ์ขอรับมวลมิ่งมิตร

ข้าพเจ้าโผล่มาอีกทีเจ้าซำหม้อตกไปอยู่หน้าสองเสียแล้ว ต้องล้วงมือควานมันขึ้นมาเหมือนจะจับสลากรางวัลเลขท้ายสามตัวประจำงวดวันที่ ๑ ธันวาฯ

ปะเหล่าหนอนน้อยใหญ่มากหน้าหลายตาเต็มหน้าหนึ่งก็ให้ยินดีนัก

คิดถึงยามสำนักเงียบเชียบข้าพเจ้ายังใช้มือจิ้มคีย์ได้ปกติ เปิดหน้าบอร์ดทุกครั้งหลังปัดกวาดห้องท่านเจ้าสำนักพบว่ากระทู้ไม่ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวก็ให้วังเวงใจ คิดเห็นไปตามวัฏฏะว่ามีรุ่งเรืองย่อมมีถดถอย ครั้นคิดหาเหตุแห่งความถดถอยหวังแก้กันนั่นเล่าก็เกินกว่ากำลังตนที่แม้ประคองตัวยังแทบเกินแรงกาย

เดินคอตกออกจากสำนักสองมือล้วงกระเป๋าสองเท้าเตะก้อนหิน (ว่าง ๆ ลองดูก็ได้ขอรับ แต่ต้องเล็งดี ๆ ระวังโดนคนข้างหน้าด้วย) ใจก็คิดไปว่า..เออหนอเห็นสำนักเงียบเหงาเราเองก็ไม่มีงานมาโพสต์ อย่ากระนั้นเลยสมควรเดินตามก้นพี่ท่านอานันท์ โพสต์งานสักสัปดาห์ละครั้งทำเป็นประจำให้ได้ เสมือนว่าเขียนคอลัมน์ประจำนิตยสารรายสัปดาห์สักเล่ม  

ยังไม่สามารถรักษาสัปดาห์วัตรให้คงเส้นคงวาก็ด้วยอุปนิสัยไม่ค่อยเป็นวาเป็นเส้นชอบแต่โจนเล่นไปตามขณะรมณ์ ซ้ำร้ายเจอร่างกายประท้วงตัดการลำเลียงระบบประสาทปลายนิ้ว ทำเอานิ้วแข็งขยับแทบไม่ได้ราวสุวรรณภูมิถูกยึดมิปาน

ข้าพเจ้าห่างหายไป กลับมาอีกทีพบว่าสำนักเต็มด้วยนักหัดเขียนน้อยใหญ่ผลัดกันอ่านเขียนเช่นนี้เป็นที่ยินดียิ่ง คราวนี้ย่อมเดินคอตั้งออกจากสำนักสูดลมหายใจเต็มปอด สองมือล้วงกระเป๋าก้าวขาซ้ายยาว ๆ เงื้อขาขวาเตะก้อนหินเต็มแรง

เพล้งงงงงงงง!!!!

จากนั้นออกวิ่ง (แล้วเจอกันสุดสัปดาห์ต้นเดือนสุดท้ายของปีขอรับ)

คารวะ

ช่วงตอบจดหมาย

จินนี่

สวัสดียามบ่ายจ้า ท่านดิน

ติดตามอ่าน และเชียร์ซำหม้อ กะน้องศรีไพรเน้อ

ป.ล. ท่านดินสบายดีบ่?
สามารถใช้ปลายนิ้วสัมผัสแป้นพิมพ์ได้ดั่งเดิมแล้วหรือ

ด้วยมิตรภาพ จากแควนคลับ...โคกบัวบก
จินนี่เอง

ซำหม้อมันฝากขอบคุณขอรับ ส่วนข้าพเจ้าจำต้องลดการใช้คอมพ์ ฝึกเขียนด้วยสมุดดินสอ แล้วจะโผล่มาสัปดาห์ละครั้ง ขอบคุณขอรับ..ขอบคุณ

OOO

หนุ่มช่างสงสัย

อ่านไปอมยิ้มไป
เป็นเรื่องที่อ่านสบายๆได้กลิ่นไอบ้านนาเนอะ

ซำหม้อเป็นอะไรกะซำเหมา?

ด้วยไมตรีจิต

เป็นมังสะวิรัติกะซำเหมาขอรับ คอมมูนิสต์ก็เคยเป็น ว่าง ๆ ไอ้ซำเหมาเป็นไรเดอร์ริวคิส่วนซำหม้อเป็นนีโอช็อคเกอร์ก็เคยมี

OOO
ต้นข้าว

สวัสดีค่ะพี่ธุลีดิน

ได้รับการ์ดที่ส่งมาให้แล้วนะคะ ปลื้มจนอดไม่ได้ที่จะต้องเอาไปอวดใครต่อใคร
ขอบคุณมากค่ะพี่

ช่วงเย็นจะเข้ามาอ่านซำหม้อนะคะ

ป.ล. ส่งหนังสือไปให้พี่ 2 -3 เล่มค่ะ ตั้งแต่อังคารที่ผ่านมา

(ในเวลาต่อมา)

ยิ่งอ่านก็ยิ่งหลงรักซำหม้อค่ะ

ตอนนี้เป็นตอนที่น่ารักมาก ๆ แต่พี่ธุลีดินอย่าเขียนให้ อบต.ช้างมาเป็นคู่แข่งหัวใจของซำหม้อนะคะ ก็จักรยานจะไปสู้รถกะบะได้ยังไง
อ่า กาแฟสีชมพู อยากชิม อยากชิม
๒๗.๑๑.๕๑  

ขอบคุณสำหรับหนังสือขอรับ ต้องรอน้ำลดจึงจะออกไปตลาดได้ แต่หากมีหนังสือรออยู่ที่ตู้ปณ.เยี่ยงนี้เห็นทีข้าพเจ้าต้องปั่นจักรยานเข้าตลาดเสียแล้ว (ไป-กลับก็วันหนึ่งพอดีล่ะขะรับ)

OOO
นาเดีย

อืมมม.......
นิยายรักบ้านนา..อ่านแล้วคิดถึงหนัง มนต์รักลูกทุ่ง
คิดถึงท้องนา ยามข้าวเป็นสีทองอร่าม......
ชีวิตที่สงบสุข..คล้าย ๆ อยู่ในความฝัน...

จะรออ่านตอนต่อไป

อืมม...แล้วจะรอเขียนต่อไป..อืมมมม...

OOO
หัวใจสีส้ม

ท่านธุลีดิน สำนวนดีชะมัดเลยยยย อิจฉาๆๆๆๆๆๆๆ
อยากเขียนได้แบบนี้มั่งจัง!!

^^"

ตอนจบ....

สรุปว่า อบต.ช้างแกมาจีบ ศรีไพรด้วยเหรอ??

หรือที่ซำหม้อ ได้ยินเสียง เผาะ เผาะ ในอกตัวเอง
เป็นเพราะอยากจีบ อบต.ช้าง+++ 555
แบบว่า เคอบต.ช้าง ออกรถป้ายแดง ซำดหมาเลยไม่กล้าจีบอีกแล้ว ???

ว่าปายยยยยยยยยยยยยยยยย

เอิ๊กกกกกกกกกก

ซำหม้อฝากมา...
อ๊ากซซซซซซซซซซซซซซซซ

OOO
อานันท์ ประทีฯ

มีคนฝากถามมาว่า พี่ท่านได้ส่งงานไปร่วมสังฆกรรมสุภาว์ เทวกุลฯ ไหม

หากส่ง ขอให้ได้รางวัล แล้วท่านก็จะต้องขึ้นมารับ แล้วจะได้เลี้ยงฉลอง

พี่ท่านนั่นแหละ ต้องเลี้ยง หักจากเงินรางวัล

555

ป.ล.กินข้าวกล้องไหม บางทีอาจช่วยลดอาการแปล๊บที่ปลายนิ้วได้บ้าง (ขาดวิตามิน บี) หากขาดวิตามินเอ็มละก็...ต้องหยิบยืม (ไม่ฮา)

ไม่ได้ส่งขอรับ ข้าพเจ้ายังมือไม่ถึง งานไม่มากพอ รออีกสักปีสองปี ส่วนค่าเหล้าหักจากเงินรางวัลนั้นคงต้องขอเบิกล่วงหน้าจากพี่ท่านก่อน

OOO
สายลม หวันมุ้งมิ้งสวัสดิ์เจ้าค่ะ

รบกวนถามซำหม้อให้หน่อยเถิด ข้าเจ้ามีน้ำมะเหน็ดฝังอยู่หลายไห สนมั้ย? สนมั้ย? อย่างน้อยก็ดีกว่าน้ำเปล่านา คืนนี้ได้หลับสบายด้วย รับรองไหเดียวสลบ ดีกรีมันแรงงงง!!!

เอิ๊ก!!

OOO
ใหม่

ติดตามงานคมๆของท่านธุลีดิน อ่านทีไรรู้สึกเพลินดีจริงๆ

หมู่นี้ไม่เห็นออกอัลบั้มใหม่อีกเลยขอรับ ข้าพเจ้าเป็นแฟนเพลงน้า

OOO
กีรติ

ไม่ได้รู้จุดหมาย ซ้ำยังไม่เคยรับรู้ปลายเหตุ
ห่างบ้านหนอนได้ไม่กี่วัน กีรติจะกลายเป็นคนแปลกหน้าของพี่ชายหรือไม่

อ่านเรื่องนี้ของพี่แล้ว คิดถึงเรื่องของความเป้นบ้านนอกที่คนเมืองไม่เคยรู้
บางอย่างน่าตื่นตา นั่นเป็นเพราะว่า คนเมืองอย่างกีรติไม่เคยสัมผัส
หากแต่บางอย่างกลับคมชัดไม่รู้สึกหนักหนาเพราะว่ามันเกิดขึ้นกับกีรติเสมอ
นั่นคือ ความรัก

พี่ชายเอย...น้องกลับมาครั้งนี้ จะศึกษางานเขียน และเขียนนวนินายแนวสัจนิยมให้สมใจ ไม่รู้ว่าจะองอาจอย่างไร เพียงแค่คิดแล้วไม่ลงมือทำ

ไม่จริง

วันนี้คิดทั้งวัน
และคืนนี้แหละที่จะเริ่มต้นบรรจงเขียน
ให้กำลังใจ กีรติ นักเขียนพลัดถิ่นด้วยนะคะ 

อย่าเผลอนำกรอบมาล้อมตัวอักษรเทียวขอรับ แนวชื่อพิลึกพิลั่นทั้งหลาย ไม่ว่าสัจจะนิยม ปัจเจกนิยาย ล้วนมาทีหลังแล้วแต่ผู้ใดจะจัดตั้งสรรหา ธารอักษรที่หลั่งไหลไม่เคยยื่นหน้าออกมาบอกกล่าว 'นี่! ฉันน่ะแนวอัตลักษณ์นิยมนะยะเอาล่ะเขียนสิ!'

OOO
saranya_nok.worm

หอมกลิ่นมนต์รักลูกทุ่ง...

ขอให้อาการป่วยหายไปในเร็ววันนะคะ

ให้กำลังใจแด่เพื่อนหนอนเสมอค่ะ ^_^

ขอบคุณขอรับพี่ท่าน พี่ท่านน่ารักซำเหมอ 

OOO

Imp.

ข้ามันลูกทุ่ง ชอบนนอนมุ้งสี่สาย
ผูกด้วยเชือกจูงควาย
เอนกายแล้วสิ้นลำเค็ญ
..................................
ข้ามันลูกทุ่ง ชอบนอนมุ้งสี่หู
ข้าพูดเอ็ง ** ** ฟังดูก็ตรงหนักหนา
..................................

ท่านพี่เป็นอะไรมากมายหรือไม่ ยังงัยก็หายวัยหายคืนนะคับ

ที่บ้านน้ำท่วมเปล่าท่าน?

OOO
ธีร

romantic comedy ฉบับไทยลูกทุ่ง แต่ขอตอนจบหวานๆหน่อยนะครับคุณธุลีดิน

ได้เลยขะรับท่านธีร

OOO

คมคำ-คมความ

การอ่านหนังสือแบบสักแต่อ่านไม่ใช่สิ่งที่ดีเสมอไปนะครับ ผมจึงไม่แคร์กับตัวเลขคนอ่านหนังสือเท่ากับตัวเลขคนอ่านหนังสือดี

เมื่อมองไปในตลาด ขอโทษที่ต้องบอกว่า เรามีหนังสือขยะและยาพิษมากมายเหลือเกิน (ผมเองก็ไม่อยากลงรายละเอียด เพราะอยู่ในวงการเหมือนกัน) หนังสือขยะนี่ผมหมายถึงหนังสือที่อ่านแล้วโง่ลง (พูดง่ายๆคือ ถ้าไม่อ่านจะฉลาดกว่า) ผมอยากให้พ่อแม่ ผู้ปกครอง ครูบาอาจารย์ ตลอดจนหน่วยงานที่เกี่ยวข้องสนใจ "เนื้อหา" มากกว่า "ปริมาณ"

'วินทร์ เลียววาริณ' 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น