ริมถนนเจริญกรุงย่านบางรักยังมีอาคารพานิชย์สมัยเก่าซ่อนตัวหลังเงาไม้ร่มรื่นให้เห็นอยู่บ้าง ร้านค้าโดยมากสืบทอดกิจการเก่าแก่แต่ครั้งบรรพบุรุษ อาคารคร่ำคร่าคล้ายยืนซึมอยู่ในเงื้อมเหงาของเงาอดีต นานทีมีคนเดินผ่านสักราย โดยมากเป็นฝรั่งพักโรงแรมรอยัลออร์คิด
ผมจอดรถที่ริเวอร์ซิตี้ เดินขึ้นลงแวะร้านแอนทีคแทบทุกร้านไม่เจอของที่ต้องการ ลงชั้นล่างออกนอกอาคารฝ่าคลื่นคนจอแจ เดินเลียบฟุตบาธไปเรื่อย ๆ เผื่อพบอะไรสะดุดตาไหน ๆ วันนี้ตั้งใจมาแล้ว
ร้านแอนทีคริมถนนตั้งกระจัดกระจายในรัศมีนักท่องเที่ยวสัญจร ผมแวะร้านใหญ่สองคูหาตรงมุมถนนที่นี่มีของมากคิดว่าอย่างน้อยน่าได้อะไรสักชิ้น ใช้เวลาสักพักจำยอมก้าวออกสู่เสียงเครื่องยนต์กลิ่นไอเสีย
ผมลัดเลาะอ้อมเป็นวงเมื่อยจนขาเริ่มหมดแรง--วันนี้คงเสียเที่ยวแล้ว ขณะคิดวกกลับไปริเวอร์ซิตี้มองฝ่าเงาไม้ริมทางไปฟากตรงข้ามเห็นป้ายไม้เก่าตัวอักษรสีทองหลุดล่อนแตกลายงา
กาลครั้งหนึ่ง
ร้านแอนทีคเล็ก ๆ หนึ่งคูหาขนาบด้วยตัวอักษร 'เซ้ง' บนบานเลื่อนของร้านข้าง ๆ ผมมองซ้ายขวารอจังหวะก้าวยาวข้ามถนนมายืนหน้าร้าน
ป้ายไม้อยู่เหนือเชิงประตูเรือนไทยถัดบานกระจกเข้าไป ฝาปะกนเนื้อไม้สักสึกร่องลาย แสงสปอร์ตไลท์ดวงเล็กจับบานหน้าต่างระดับสายตามองเห็นภายใน ไม่เหมือนร้านแอนทีคที่มักขนัดด้วยสินค้า กลับมีวัตถุโบราณน้อยชิ้นราวเป็นเครื่องเรือน
ตัวอักษรภาษาอังกฤษบนบานกระจก
Once Upon A Time
Open : 10.00-18.00
ผมผลักบานประตูกระจก ก้าวเข้าไป
มีช่องว่างกว้างเท่าช่วงบานประตูคล้ายสะพานเชื่อมโลกสมัยใหม่กับอดีตกาล ผมปล่อยมือ บานประตูเคลื่อนคืนประกบขอบกระจกช้า ๆ เสียงจอแจของรถราหายไปทันที ความเงียบตะโกนลั่นขึ้นในโพรงหู เงยมองป้ายอักษรเหนือประตู
เนื้อไม้ปริแตกนูนจากพื้นป้ายเป็นตัวอักษรลงรักปิดทองหลุดล่อนราวผ่านกาลเวลาหลายร้อยปี
เสียงหวีดหวิวกังวานคล้ายเอาเปลือกหอยแนบหูดังก้องขึ้นในความเงียบ ประตูไม้สักบานคู่สลักลายเครือวัลย์เลื่อมเงาแสง พวกนกเล็ก ๆ ในลายไม้คล้ายขยับเขยื้อน
ผมลังเลเอื้อมมือหมายดึงบานกระจกกลับออกสู่ถนนเพราะเสียงหวีดหวิวในหูนั่นจะทำให้สมองระเบิด ตอนนั้นเองแว่วเสียง
"เชิญข้างในก่อนสิคะ"
เสียงสดใสกังวาน สำเนียงเนิบนุ่มหางเสียงคำ 'คะ' แผ่วเบาทอดปลายเหมือนเรือนผมหญิงสาวต้องลม ราวถูกสะกดผมยื่นมือแตะขอบบานไม้สักเรียบลื่น บานไม้โต้ตอบสัมผัสคุ้นมือ แทบไม่ออกแรงผลักมันอ้าออกจากกันช้า ๆ
(มีต่อ)
อ่านแค่นี้ก็น่าสนใจติดตามตอนต่อไปนะครับ...
ตอบลบประทีป จิตติ