เห็นกระท่อมน้อยกลางไพร
พร่างพฤกษ์พงไกลใจถวิล
รื่นร่มลมโชยมาโรยริน
อวลกลิ่นอักษราพฤกษาพรรณ

จึงเจ้าจิ้งหรีดน้อยกลอยใจ
โดดดึ๋งเข้าไปดีไหมนั่น
อยากดื่มน้ำค้างกระจ่างจันทร์
มีไหมสักขันพอปันใจ

แล้วจะคอยเฝ้าออมถนอมเสียง
เริงร่ำจำเรียงอยู่เพียงใกล้
ย่ำค่ำกรีดปีกริกร้องไป
กลบเสียงเรไรน่ารำคาญ
กล่อมกระท่อมดงจงเพลินฝัน
อาบไล้จวงจันทร์สันต์สนาน
จบเช้าขานขับจงหลับนาน
จวบรวีวารบันดาลอรุณ
แล้วจะหลบไปไขอักษร
ขีดเขียนโคลงกลอนอันอ่อนอุ่น
เข่นโขกโขลกนิยายอยู่ยุกยุน
หยุกหยุนเยิ่นย้วยแยบยับยาน
แล้วจะกลับมาเมื่อย่ำค่ำ
ร่ายร่ำเริงกล่อมกระท่อมหวาน
จะกลับมาใหม่ไปไม่นาน
จบกานท์เจ้าจิ้งหรีดโดด..ดึ๋ง..ดึ๋ง..ดึ๋ง..
@ เปิดบ้านใหม่...กระท่อมสายลม
Technorati Tags: