๏ โถมถาถะถั่งทั้ง......ธรนินทร์
ครืนคลื่นทบทับยิน.....สนั่นเหย้า
โครมคลั่งหลั่งหลั่งริน..ลามทั่ว ท่านเฮย
แรงเร่งทลายเร้า.........ราญเร่าธรณีฯ๏ เนืองหนุนเนืองเนื่องน้ำ...นองไหล
เนืองป่าจมเมืองไหว.........ขุ่นข้น
เนืองทับอุทกไข..............เกลียวขัน ถั่นถับ
พังทำนบทบท้น...............ท่วมฟ้าพาดาวฯ๏ มัจฉาผวาเวิ้ง............เวี่ยโพยม
โผเผ่นแผลวแผลวโจม...ว่ายฟ้า
เริงเหลิงเล่นเงาโคม.......ศศิขัณฑ์ ท่านนา
เอมอุระโอษฐ์อ้า...........อาจเอื้อมอมจันทร์ฯ๏ มีหลากมีลดด้วย......ดุลยภาพ
ชลจึ่งชะไหลราบ.........เรี่ยพื้น
มัจฉาผวาพะงาบ..........เหงือกแห้ง ท่านแฮ
ดิ้นพล่านละลานรื้น.......เร่าเร่าทุรนทุรายฯ
ภาพ : อ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์
Tags: ชักม้าชมเมือง
, poem
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น