๏ ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง
มีต้มโคร้งลาบก้อยตั้งคอยท่า
จอห์นนี่ออนเดอะร็อกไร้โซดา
ช่างเหมือนพี่จรมาไร้นารี
ไม่เมาเหล้าแล้วเรายังเมารัก
สุดจะหักห้ามใจให้หมองศรี
ถึงเมาเหล้าเช้าสางก็สร่างดี
เมานารีสิไม่เคยเลยสร่างซา
ในเพลงปีว่าไว้พี่ทรายเอ๋ย
ยังไม่เคยเชยชิดเสน่หา
ถึงร้อยรสวิสกี้กี่โซดา
จะชื่นใจเหมือนกัลยาไม่มีเลย
บัดเดี๋ยวดังหง่างเหง่งวังเวงแว่ว
สะดุ้งแล้วเหลียวแลชะแง้เหง๋ย
เห็นโซดานอนกลิ้งเกลื่อนเหมือนอย่างเคย
ประคองเกยเชยคางพลางกล่าวกลอน
แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจสตรี
มันแสนสุดยวนยีมีสลอน
ล้วนสดสวยงามหน้าขนตางอน
จักได้ร้อนหากเผลอละเมอมอง
ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร
ไม่สิ้นสุดโซดามานั่งถอง
อันนารีมีค่านะหน้าทอง
อย่าครอบครองแต่จงเคียงจำเรียงใจ
มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท
อย่าได้ขาดสิ่งของต้องสงสัย
กลับถึงบ้านตังค์หายคราใด
จะเข้าใจพิษนารีนะพี่ทราย ฯ
@ แช่งรัก : บ้ารัก - พี่ทรายป๋วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น