ชั้นหินลึกหินกำลังหลอมละลาย
สงครามสายเลือดเศร้าเทือกเขาใหญ่
กรุ่นหมอกฝ้ากลางเดือนฝน ถนนธงชัย
เดือดสบเมย เยือกไหม้สาละวิน
ล่อง-ไหลฝ่าป่ารกชัฏของรัฐชาติ
ข้ามผ่านพาด เชื่อมร้อยผืนโลกพื้นถิ่น
เฝ้าประจักษ์ เป็นพยาน กาลยลยิน
คน-แผ่นดิน สิ้นชาติ-พันธสัญญา
จากสิบลับนับสืบรอยฝันร้อยปี
ฝังผู้ลี้ภัยคืนสู่ฝืนป่า
รกชัฏรัฐชาติหยัดขื่อคา
คืนย้อนรอยเวลาอาณานิคม
สิบสู่ร้อยร่องรอยฝันนับพันปี
ยิ่งกดขี่ ซากศพยิ่งทบถม
ประวัติศาสตร์ด่างเปื้อนผูกเงื่อนปม
ยิ่งแหลมคม บีบคั้นเร่งวันคืน
เปลี่ยนแปลงแหล่งหลักปักแนวรบ
คลุ้งเลือดอบคาวกลิ่นอายมิกลายอื่น
หลากชาติพันธุ์ บั่นเยื่อใย ไร้ที่ยืน
มืดมนฝันกลางควันปืน-ไม่เปลี่ยนแปลง
รอปลดปล่อยเงื่อนปมกลมเกลียวสะบั้น
หลังฉีกพันธสัญญาแล้วแยกแบ่ง
ชุ่มแนวรบ ฉานเลือดยิ่งเดือดแรง
‘สหภาพอาบสีแดง’ แห่งแผ่นดิน
กลางเมืองคุ ระอุขยายชายขอบประเทศ
ต่างห้วงกาล ร้าวรานเหตุล้วนโหดหิน
บอบช้ำ เนิ่นช้า ชาชิน?
อพยพไม่จบสิ้น ไม่สุดยุค!
‘ชเวดากอง พระมหามัยมุนี
พระธาตุอินทร์แขวน’*  แกนวิถีสันติสุข
‘สิบสี่ดวงดาว ข้าวรวง’**  โน้มหน่วงทุกข์
สลับเปลี่ยนเป็นเพลงปลุก ปลอบประโลม
ความจริงอำมหิต ฝันอิสระ
ไม่ลดละประหัตประหาร ร้าวรานโหม
‘ไร้จุดจบ?’ จดจ่อรอจู่โจม
สงครามแอกอาณานิคมโถมอีกครั้ง
เทือกเขาสูง ป่ารกชัฏของรัฐชาติ
เกิดผิดพลาดต่างชาติพันธุ์ ปิดกั้นหวัง?
ผู้มอบทัณฑ์ทรมาน์น่าชิงชัง
เอ๋ยเรือนเหย้าตัวเองยังเป็นดั่งคุก! 
‘ชเวดากอง พระมหามัยมุนี
พระธาตุอินทร์แขวน’ แกนวิถีสันติสุข
‘สิบสี่ดวงดาว ข้าวรวง’ ค้อมหน่วงทุกข์
เป็นเพลงปลุก ประโลมใจ ไม่เปลี่ยนแปลง...
....................................................
อังคาร จันทาทิพย์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น